Wedstrijd 1 Eurol/VEKA NK autocross
Pieterzijl

9 mei 2015

Precies 53 weken geleden startte het Eurol/VEKA NK 2014 ook hier in Pieterzijl. En nu weer alleen de aanloop was vooral voor de SONAK heel anders. Om tot de juiste 45 deelnemers in de Div V te komen waren er 2 selectiewedstrijden nodig waarvan er een in Langeveen werd verreden en een hier in Pieterzijl. Dat was een mooie generale voor zowel de ACVO als de SONAK en werden de laatste puntjes op de i gezet voor de opening van het NK seizoen 2015. En vandaag was het zover met weersomstandigheden die perfect waren geweest voor het NK windsurfen klonk het Wilhelmus in alle vroegte en startte de Sprint 2000 als eerste op de 720 meter lange kleibaan die de wedstrijd van 2 weken met gemak doorstaan had alsmede het slechte weer van de afgelopen week.

Baan
De brede kleibaan was slechts 30 meter korter dan de 750 meter maximum lengte die sinds dit jaar in het reglement is vastgelegd. Het bleek op een ander perceel te zijn als vorig jaar en navraag leerde ons dat het de locatie van 2 jaar geleden was met een iets langere baan als toen.
Een lang recht stuk met een enorme brede en lange bocht ging na bocht 2 over in een mooie vloeiende chicane die naar links boog en als nummer 3 meekreeg. Na de chicane op weg naar bocht 4 en 5 om langs het startveld terug te keren op het lange rechte stuk. De snelheden op de baan lagen qua gemiddelde op een top van rond de 110 km/h en dat was echt niet anders dan de compleet andere baan van 2014.

In de Superklasse was er vooraf al een wachtlijst waar uiteindelijk 3 rijders op stonden die allemaal mee mochten doen. Helaas lukte het Arte van Middelkoop niet om de auto op tijd gereed te krijgen en hij haakte dan op voorhand ook al af.
In de Div V mochten de rijders en rijdsters die de kwalificaties niet overleefden vrijwillig kiezen of ze op de wachtlijst wilden komen. Patrick de Haan, Christina Gerrits en Gerald Nooteboom maakten deze keuze en alle 3 stonden ze dan ook aan de start wat maakte dat er precies 45 van start gingen.

En zo startten in totaal 218 deelnemers op deze winderige dag in Pieterzijl en was er weer een nieuwe startvolgorde bepaald. In een email aan de rijders werd deze dan ook al bekend gemaakt en blijkt er in het verloop van het seizoen een verschil te komen om het voor de rijders zo eerlijk mogelijk te maken want alle klassen waar een kleine finale veracht kan worden zitten voorin het programma. In de eerste 3 wedstrijden bijten dan ook de Sprint 2000 rijders de spits af en in de laatste 3 de Sprint 1600 en zo blijft de Div V het hele seizoen tussen hun ingeklemd. En de Div A komt, ook na uitspraak van de rechtbank, niet meer voor in de NK serie van 2015 en ziet de volgorde er voor vandaag zo uit.

1. Sprint 2000
2. Div V
3. Sprint 1600
4. Toerwagenklasse
5. Keverklasse
6. Junioren
7. Superklasse

Toerwagenklasse
Richard Kools en Eric van de Valk schreven zich dit jaar niet in en dat houdt in dat de top ineens een stuk smaller is geworden of er moeten nieuwkomers zijn die direct weten te verrassen.

Ruim een jaar geleden had Ton van Leeuwen grote problemen met zijn Mitsubishi en leende hij een auto om deel te nemen aan de eerste wedstrijd voor de nodige punten. Hoe anders was het nu? De nieuwbouw aan zijn nieuwe Mitsubishi Lancer verliep goed alleen de levering van wat onderdelen leverde vertraging op. Toch was de auto deze week klaar en stond iedereen te kwijlen bij de mooie potente toerwagen die Ton van Leeuwen op de startgrid parkeerde. Hoe groot de desillusie daarna was voor Ton en zijn team zijn niet uit te leggen. Na 1,5 ronde liep de motor volledig in elkaar en moest van Leeuwen zijn Mitsubishi langs de kant zetten en was het over en uit voor het eigenlijk begonnen was.

Jan van Noort is ook weer terug van weggeweest alleen de auto waarmee hij nu van start ging, en oud model Toyota MR2, blijkt een schim van zijn oude Porsche. Van Noort gaf dan ook aan graag weer in het ritme te willen komen en zijn Porsche nog niet klaar had. Na 1 manche zagen we van Noort dan ook al niet meer terug. Rob van Kuringe kilde zijn achterdif in manche 3 en plaatste zich nog wel voor de finale waarin hij verstek liet gaan.

In de manches was er een oppermachtige Peter Breederland te zien die net als de eveneens oppermachtige Robbert Beelen alles wist te winnen. In de 2 groepen waar deze klasse uit bestaat kwamen ze elkaar dan ook nog niet een keer tegen en was iedereen dan ook benieuwd naar de strijd tussen de Suzuki en de Audi.
Piet van Dijk bouwde een nieuwe Honda en plaatste zich erg knap op plaats 3 voor Erwin Breederland en Gerbert Paus. Andre de Bruijn deed ook van zich spreken in de manches en mocht als eerste op de tweede rij kiezen.
Om 17.45h werd de finale gestart en was het Beelen die de kopstart pakte voor Peter Breederland en Piet van Dijk die aan de buitenzijde er net iets sneller was. Erwin Breederland pakte van Dijk direct terug in de chicane en schoof daar door naar plaats 3. Ronnie Vetketel en Andre de Bruijn deden het ook knap en vooral in het begin van de finale was de snelheid van Vetketel indrukwekkend al viel hij uiteindelijk terug naar de zevende plaats.

De enige Evo die zich plaatste voor de finale was die oranje met Bastiaan Woolderink achter het stuur alleen was hij de eerste uitvaller.
Peter Breederland zette de druk er direct vol op bij de voormalig EP kampioen die zijn zinnen heeft gezet op een eerste Nederlandse titel. De in het NK meer gelouterde Peter Breederland kon Beelen gemakkelijk bijhouden maar ziet vooralsnog geen kans om de Audi voorbij te komen. Rondenlang gaat het gevecht bumper aan bumper door. Erwin Breederland lacht al in zijn vuistje want door de prachtige en faire strijd hier vooraan weet hij naderbij te sluipen.
Piet van Dijk zorgt nu voor een rode vlag situatie. Door waarschijnlijk een lekke band hapt de nieuwe Civic in de klei en maakt hij een koprol mee en volgt er een herstart op de baan zonder van Dijk die toch nog even plaats 3 wilde inpikken op de herstart grid.

Johnny ten Have heft het rood-wit-blauw in de lucht ten teken dat de startprocedure ingaat. De rode lampen gaan allemaal aan en als ze uitgaan blijft Beelen, die de binnenzijde heeft gekozen, stilstaan.

Als de beide Breederland broers er voorbij gekomen zijn schrikt Beelen wakker en geeft ook gas maar dan is hij de leiding al kwijt. De reden voor het blijven staan blijft gissen maar zijn EP verleden kan hem hierbij wel eens parten gespeeld hebben want hier gebeurt een herstart op de baan met een vlag i.p.v. een startlicht.

Peter Breederland neemt gelijk afstand van zijn broer Erwin en Beelen sluit aan omdat hij Paus net voor kan blijven. Beelen wil niet zo vroeg in het seizoen al tegen een achterstand aankijken want zijn kampioensaspiraties zijn er niet zomaar. Paus kan hij afschudden en moet er heel hard gereden worden om eerst Erwin Breederland te achterhalen. Beelen gaat daarna hele snelle buitenlijnen rijden waarbij hij bij het uitkomen van bocht 5, terug het rechte stuk, de greppel raakt waardoor het rechtse voorwiel een vreemde stand gaat aannemen en hij slechts negende wordt. Voor Beelen is het dan ook te hopen dat dit zijn schrap resultaat gaat worden.

De regen begint inmiddels meer en meer invloed op de baan te krijgen en voor Peter Breederland heeft hier last van. Halverwege het rechte stuk zit de Baleno rijder nog steeds in een drift en moet hij zijn enorme wagenbeheersing aanspreken om er niet heel hard af te schieten.

Mede hierdoor ziet Erwin zijn achterstand weer wat kleiner worden en lijkt de spanning volledig terug te komen. De Baleno is op de rechte stukken sneller als de kleine Swift maar in de bochten is er gewoon minder grip te vinden voor Peter. In de een na laatste ronde kan Peter Breederland tussen bocht 1 en 2 de aanval van Erwin nog afslaan. Toch voelt Peter de druk en in de laatste bochtencombinatie houdt hij het gat mooi dicht. Alleen bij het opschakelen voelt hij de grip volledig wegvallen en om de wielspin te corrigeren schakelt hij maar op. Erwin voelde dat moment perfect aan en schiet er aan de buitenzijde voorbij en vindt daar precies de grip die hij nodig heeft om er voorbij te gaan. En zo is de winst voor Erwin Breederland voor zijn oudere broer Peter. En dat is precies het omgekeerde 1-2-tje als vorig jaar. Peter won toen en werd uiteindelijk kampioen...

Gerbert Paus werd onbedreigd derde voor de mooie Audi A3 van Andre de Bruijn die geen fout maakte. Erik Messink liet zien goed overweg te kunnen met de gladde omstandigheden en pakte een mooie vijfde plaats. Ook de broers Reinders zijn terug van weg geweest en Dimitri startte vandaag in het kleine broertje van hun Peugeot die nog steeds niet klaar. De 8-ste plaats die hij behaalde gaat als finish de boeken in als een van de mooiste door een mooie pirouette te draaien op de spekgladde baan.

1. Erwin Breederland
2. Peter Breederland
3. Gerbert Paus

Keverklasse
Een NK wedstrijd zonder Arjan Stokkink kun je je dat voorstellen? Nee? Nou dan was Pieterzijl er toch echt een. De beste keverrijder aller tijden testte vorige week in Velddriel en het wilde van de week niet vlotten om de kever in perfecte conditie te krijgen. Hierdoor besloot het team niet naar Pieterzijl af te reizen en was er al een 0 resultaat.

En dan een finale zonder Peter Timmermans is dat voor te stellen? Dit werd vandaag ook bewaarheid aangezien door koppelingsproblemen een valse start werd veroorzaakt in de eerste manche. In manche 2 liep de motor niet lekker door een losse bougiekabel en bleek de winst in de finale niet voldoende voor een finaleplaats. Opvallend detail was dat Peter niet meer met een Hayabusa startte maar zijn wens om met een Honda automotor waar maakte.

Jan-Paul Klaster heerste als vanouds en pakte de pole met 2 overtuigende manche overwinningen waardoor de pole voor hem was. Na hem mocht Marco Raben kiezen die samen met John Verberk en Eelco Kruis ook een manche wisten te winnen. Jasper Pouw reed constant maar een manche overwinning was er niet vandaag maar wel een plaats op rij 1.

Het was inmiddels gestopt met zachtjes regenen waardoor de baan voorzien werd van een dikke waterlaag wat zich vermengde met de klei. Meer water als klei maakte het giga moeilijk voor de rijders die gewoon van start moesten. Nieuwkomer in het NK maar al wel een gelouterde keverrijder Ivo Galekop hield zich ook hier goed staande en reed naar een keurige zevende plaats met zijn wit/rode kever.

Degene die de beste grip kon vinden bij de start zou kopstart pakken want elke finalist wist dat een kamikaze start geen enkel nut zou hebben. De ondergrond leek meer geschikt voor ijsspeedway dan voor autocross maar alle 15 zouden in dezelfde omstandigheid moeten rijden.

Eelco Kruis, vorig jaar tweede in de finale, startte perfect en wist als eerste de bocht te bereiken vanaf de buitenzijde waar ook Jasper Pouw stond die keurig aansloot. Klaster sloot bij de twee leiders aan maar kon geen vuist maken daar de wielspin bij hem erger was als bij de rest.

Achter hun zijn het Gerald Kemper, Klaas Postma en de slim rijdende John Verberk die de buitenlijn gekozen heeft en daar de meest grip vindt. Binnen een ronde is hij dan ook Kemper al voorbij.

De bruine auto's beginnen steeds meer op elkaar te lijken en is het vooral het silhouette van de rijders die een belangrijk punt van herkenning zijn.
Kruis is de enige die gewoon herkenbaar is en goed zicht heeft waardoor hij steeds meer afstand kan nemen. Het begint er na 2 ronden dan ook al op te lijken dat, als hij geen fouten maakt, onbedreigd op de overwinning afgaat.

Klaas Postma heeft de lijnen die Verberk rijdt gezien en weet dat daar kansen liggen en kopieert deze. En daar heeft hij veel profijt van want binnen een ronde is hij Kemper ook al voorbij en kan hij op jacht naar Verberk gaan.
Postma heeft de juiste lijnen te pakken en hij voelt zijn zelfvertrouwen groeien in zijn nieuw gebouwde kever en na zijn vervelende blessures. Binnen een paar ronden is het Verberk die hij een plaats terug verwijst.

Klaster lijkt een klein beetje dichterbij te komen aan Kruis maar van een echte bedreiging is nog niets te zien. De achterblijvers spelen hem parten en zo sluiten Verberk en Postma aan bij de huidige kampioen.

Postma ziet in bocht 1 zijn kans schoon om Verberk buitenom voorbij te glijden en zit op de vierde plaats in de voor hem redelijk nieuwe klasse. Ook Klaster moet er aan geloven en zo rijdt Postma op de bronzen positie rond in de stromende regen.

Kruis is heer en meester op de spekgladde baan en wint de wedstrijd ogenschijnlijk gemakkelijk en in ieder geval onbedreigd en zal blij zijn dat deze finale over is. Maar klagen doet hij niet met dit maximale resultaat. In de laatste ronde komt Postma nog dichtbij aan Pouw maar komt minimaal 1 ronde tekort om hem te kunnen bedreigen. Postma wordt dus de nummer 3 achter Pouw. Klaster eindigt hier kort achter als vierde waarna Verberk aantikt. Grote verliezer in deze finale is uiteindelijk Marco Raben die niet verder weet te komen dan plaats 8 en dat was niet waarop hij hoopte vanaf de eerste rij.

1. Eelco Kruis
2. Jasper Pouw
3. Klaas Postma

Regen als spelbreker
Een ieder kon zien dat het na deze tweede finale van de dag onmogelijk meer was om verder te rijden. De wedstrijdleiding nam dan ook een belangrijke beslissing door minimaal een half uur pauze in te lassen. Deze tijd was niet zomaar gekozen want de buienradar apps gaven toch echt aan dat het over een minuut of 20 droog zou worden. En dat geschiedde en werd er in overleg met de ACVO en de loonwerkers gekeken of er nog iets te maken zou zijn van de baan. De loonwerkers overlegden koortsachtig met Sietse Solle en wilden een poging wagen om de baan weer in topconditie te krijgen. Dat dit niet mee zou gaan vallen wist een ieder en leek het een poging die op niets uit zou lopen. Critici zagen het als een op niets uitlopende actie van de organisatie want een kleibaan bijwerken na zo een enorme regenbui is onmogelijk. Een belangrijke graadmeter voor de loonwerker bleek de grip van de tractoren en dit was boven verwachting. Met de kilverborden werden de enorme hoeveelheden water van de baan geschraapt wat uiteindelijk resulteerde in een zichtbaar droge lijn. Sietse Solle reed op zijn quad rond en voelde dat zijn ballonbanden steeds meer grip kregen op de baan. Na een lang baanonderhoud en de voorspelling dat er geen regen meer zou komen moest de enorme wind de rest gaan doen.

Opnieuw intern overleg maakte de beslissing er niet gemakkelijk op maar zowel Solle als de loonwerkers waren er van overtuigd dat er gewoon weer gereden kon worden. Er werd een positieve beslissing genomen en aan de rijders medegedeeld en de junioren waren aan de beurt. Dat het niet gemakkelijk zou worden voor deze jonge rijders was ook meegenomen in de beslissing maar ondanks hun jonge leeftijd is het belangrijk dat ze ook in deze omstandigheden moeten kunnen rijden. En eerlijk is eerlijk welke klasse na dit enorme baanonderhoud ook van start zou moeten gaan zou het moeilijk gaan krijgen.

Junioren
Met een kampioen die er niet meer bij is zal er zeker een nieuwe gekroond worden aan het einde van het seizoen. Valentijn Hendriks bereikte de exit leeftijd voor deze klasse en zag ook geen kans, zijn studie krijgt voorrang, om in een andere klasse in te schrijven.

Na het bestuderen van de deelnemerslijst in deze klasse zijn er van de top-10 van 2014 nog maar 3 rijders over te weten Richard Huisman, Werner van Rossum en Ischa van de Vossenberg. Laatstgenoemde beleefde weinig plezier aan de seizoen opener want in manche 1 liep zijn motor kapot.

Op de pole was er een Honda, zoals de laatste 2 jaar een kampioensauto gebleken, waarvan Bas Verweijen er zelf eentje bouwde naar eigen inzicht en hiermee ogenschijlijk makkelijk 3 manches op zijn naam schreef. Opvallend was het sterke optreden van Marc van Wijlen met zijn nieuwe Suzuki Swift die ook 2 manches op zijn naam schreef. Daarnaast Mike Bruins in de Peugeot 106 en Wouter Terberg in de Swift. De trotse van Wijlen familie zag dat hun tweede zoon Luc als laatste mocht kiezen voor de eerste rij.

Wat moesten we ervan verwachten? Zouden deze jeugdige enthousiastelingen de adrenaline de baas kunnen en in het rechte spoor kunnen blijven. Ieder langs de kant hield zijn en haar hart vast in ieder geval.
Toch deden deze moedige en zenuwachtige rijders het perfect en was het Mike Bruins die heel sterk startte en als eerste de bocht in gleed gevolgd door Gijs Kovac. Een zeer slechte start maakte polehouder Verweijen mee maar wist wel rond de zesde plaats de bocht in te gaan.
Bruins gaat rond in de chicane wat enorm zuur voor hem was maar de verraderlijke baan bleek vooral de eerste ronden onvoorspelbaar maar Kovac vond het prima want hij kwam aan de leiding te liggen. Werner van Rossum die voor het eerst ook samen met zijn broertje Remon in de finale stond ligt keurig tweede.

Aan de binnenzijde van bocht 5 kwam de ontketende Verweijen bijna langszij en bij het opkomen rechte stuk zit hij naast van Rossum. Veel ruimte was er niet en van Rossum glijdt dan ook iets naar binnen toe waardoor Verweijen in de greppel glijdt. Helaas voor Verweijen helpt remmen niets meer en glijdt hij hard door de greppel heen en klapt op de doorsteek naar het middenterrein. De auto komt hierdoor los en gaat hard over de kop en blijft op zijn wielen liggen op de greppel. Verweijen maakt bij zijn NK debuut een moeilijk moment mee en kan ongedeerd uitstappen. Het enige lichtpuntje voor hem aan zijn NK debuut is dat hij overduidelijk zijn visitekaartje heeft afgegeven en hij nu al kampioenskandidaat nummer 1 is.

Kovac rijdt zeer beheerst over de nog steeds gladde baan maar lijkt meer en meer grip te kunnen vinden en begint serieus afstand te nemen van Werner van Rossum. Bij Aniek Ripperda is niet meer alles strak want het rechter voorwiel staat vreemd onder de Suzuki maar haar doorzettingsvermogen laat haar doorgaan zij het op een lagere snelheid als ze voor ogen had. Pas in de allerlaatste ronde moet ze definitief opgeven.

Jelle de Haan, in de oude Vince Vervoort Swift, sluit netjes aan bij van Rossum en kan hem bedreigen maar komt er niet voorbij. Kovac lijkt op een makkelijke overwinning af te gaan zeker nu van Rossum en de Haan het elkaar zo moeilijk aan het maken zijn. Hierdoor komt Luc van Wijlen ook weer dichtbij duit strijdende tweetal. Ineens zien we dat Kovac de grip volledig kwijt is en steekt van Rossum er in bocht 2 voorbij terwijl de Haan derde blijft. Kovac stelt binnen een halve ronde weer orde op zaken en ligt weer aan de leiding en laat zien een goede natweer rijder te zijn. Binnen een ronde is het weer van Rossum die de leiding overneemt en staat iedereen langs de kant te genieten van deze prachtige en faire strijd op de baan. Opnieuw is het Kovac die direct weer de leiding neemt op het rechte stuk en is de spanning zowel op als langs de baan voelbaar. Kovac glijdt aan Izabella van der Vloet voorbij die op een ronde gezet wordt en ook van Rossum lukt dit. Bij de Haan die er ook langs wil lukt het net niet waardoor hij wat verlies moet incasseren. Hierna gaat het weer van een leien dakje voor Kovac en rijdt hij in een paar ronden zichzelf weer op grote afstand terwijl de Haan weer aansluit bij van Rossum. In de laatste ronde komt Kovac weer slecht uit bocht 2 en verliest hij heel veel snelheid waardoor van Rossum op volle snelheid voorbij geraasd komt. In de laatste bocht ziet leider van Rossum de stilgevallen Swift van Ripperda pas laat en kiest de buitenzijde om er voorbij te komen. Kovac ziet nog mogelijkheden door de binnenzijde te kiezen en toucheert de Swift licht. Hierdoor lijkt van Rossum net het beetje lucht te krijgen waardoor van Rossum de overwinning binnenhaalt en laat zien dat hij net als zijn vader Marico goed kan sturen. Gijs Kovac laat ook zien goed te kunnen sturen en laat in zijn debuutjaar zijn dat er rekening met hem gehouden moet worden. De Haan wordt uiteindelijk derde en zijn we bijna vergeten dat er nog meer meereden in deze moeilijke finale waar Luc van Wijlen en Richard Huisman gewoon knap 4 en 5 worden.

1. Werner van Rossum
2. Gijs Kovac
3. Jelle de Haan

Sprint 2000
Met een kleine finale waar er op het scherpst van de snede gereden werd leek Hendrik Hut een van de finalisten te worden. Een zwarte vlag, na een mislukte inhaalactie op Pieter Molenaar, was zijn deel met de snelle Volvo. Hierdoor waren het Rene van der Coelen, dankzij de diskwalificatie van Hut, Moos Kroon en Stefan Gerrits die zich plaatsen voor hun vijfde race van de dag.
Alle kopstukken die het NK al jaren interessant maken in deze klasse stonden er weer. De regerend kampioen Jacob Heeres behaalde de meeste punten na 3 manches en mocht als eerste kiezen. Naast hem Jan Hendriks die meteen zijn teleurstellende seizoen 2014 goed maakte. Patrick Cleys (B), Huub Jansen en Pieter Mennen hielden de zuidelijke eer hoog en maakten de eerste rij compleet.
De start was moeilijk en zwaar voor de 2 mannen aan de binnenzijde die moeilijk weg kwamen.

Huub Jansen had er geen moeite mee en startte iedereen eruit. Een hele goede start was er voor Willem Snijder die dit jaar alleen inschreef in de Sprint 2000 klasse. Hij schoot bijna iedereen voorbij om er als derde aan te komen. De vertraagde starts van Hendriks en Heeres hadden toch nog een voordeel omdat ze aan de binnenzijde stonden en rondom Snijder kunnen aansluiten in de eerste bocht. Jansen maakt direct serieuze meters en lijkt maling te hebben aan de gladde baan die er toch echt nog steeds ligt. Na 1,5 ronde is de finale alweer voorbij voor Jan Hendriks die weer geen geluk lijkt te hebben vandaag.
Huubster ligt strak op 1 nu gevolgd door de ontketende stukadoor uit Zuidwolde. Regerend kampioen Heeres is inmiddels ook alweer op de derde positie te vinden voor Chris Wagenaar die een slechte tweede manche kende en daardoor niet van voren kon starten.

Jansen rijdt erg netjes maar kan niet voorkomen dat Snijder stiekem een beetje dichterbij komt. En zoals Snijder dichterbij komt aan zijn voorganger doet Heeres dat ook. Hij gaat meer en meer aan de binnenzijde rijden om minder meters te maken en als een killer naderbij de sluipen.

Heeres kijkt al een paar ronden waar en hoe hij de rijders voor hem kan passeren en ziet in bocht 1 zijn kans schoon door heel strak aan de binnenzijde en de greppel als extra steun te gebruiken op een manier zoals we vroeger alleen bij Frits Duizendstra zagen.

Heeres pakt hiermee de tweede plaats en wil meer want een overwinning in het NK is nog steeds iets wat ontbreekt. En na een ronden lang kat en muis spel is het in de chicane dan eindelijk Heeres die na een paar speldenprikken de leiding over kan nemen.

Zou het dan toch gaan gebeuren vandaag voor de garagehouder uit Hindeloopen? De spanning is er uit want Jansen kan nooit meer een bedreiging vormen voor Heeres die zo in zijn lange carriere in het NK eindelijk er een wint. Jansen wordt tweede op korte afstand gevolgd door Snijder die Wagenaar ook weer net achter zich kan houden. Opvallend waren verder nog de knappe prestaties van Marc Jacobs en Mervin Klaassen die vijfde en zesde werden.

1. Jacob Heeres
2. Huub Jansen
3. Willem Snijder

Standaardklasse divisie V
De grootste klasse van het NK liet vandaag zien wat close racing is alleen in de kleine finale was close racing de reden dat Mark Jager in de chicane onbedoeld zijn snelle Opel Astra afschreef na een harde serie koprollen. Jager leek helemaal oke alleen in het rennerskwartier kwam hij erachter toch wel een beetje dizzy te zijn. Gelukkig was het van tijdelijke aard en kon hij later langs de lijn gewoon weer genieten van een biertje.

De kleine finale was na de herstart wel erg spannend en konden Sander Stevens, Marc Verhey en Mariska Verhees nog een keer tanken om in de finale te starten.
De beste 3 op de eerste rij hadden hun Opels het beste voor elkaar met Arjen de Wilde die de pole pakte met 2 manche overwinningen. Wout Hesselink staat op 2 en Hein-Durk Vellema met zijn sublieme rijstijl op 3. Wayne Vlaar geeft zijn NK debuut gelijk kleur met plaats 4 voor Martijn Constable die 2 weken geleden op deze zelfde baan zijn motor nog in puin draaide.
Hesselink liet iedereen de achterkant van zijn blauwe Kadett zien voor de Wilde, Kris Rol en Vlaar. De Wilde zit er dicht achter en bij het opkomen rechte stuk raakt de Wilde de achterzijde van Hesselink en blijft alles zonder gevolgen. Jeroen Jansen maakt even later in de chicane een gek moment mee en zien we met de achterkant omhoog over zijn voorwielen heen schieten en is zijn finale over.

Vlaar kan het hoge tempo aan de kop niet volgen en valt al snel een paar plaatsen terug en dat terwijl het aan kop vreselijk spannend is. Hesselink en de Wilde zijn volop met elkaar in gevecht waardoor Vellema dichterbij kan komen en zijn blauwe Astra swingend en glijdend de achtervolging inzet. Mark van Lierop rijdt ook een mooie finale tot zover en we zien hem op een keurige vijfde plaats rondscheuren.

De Wilde is de snellere Opel rijder van de twee en buitenom het rechte stuk op probeert hij om Hesselink te verschalken wat net lukt. Hesselink geeft niet op en blijft volgen om er een ronde later in bocht 1 weer langs te glijden. Vellema zit er hierna ook al erg dicht achter en ziet mogelijkheden om echt aan te klampen. In bocht 4 gaat het mis voor Hesselink als zijn versnellingsbak de geest geeft en is het de Wilde die nu echt aan de leiding gaat.

Het duurt hierna niet lang meer tot Vellema de leiding over neemt van de Wilde en deze niet meer uit handen geeft. Al gaat het op de finishlijn nog bijna mis. Zijn vroege juich bewegingen doen hem bijna de macht over het stuur verliezen en gaat hij al driftend over de finish en kan het ACVO lid met een gerust hart zijn overwinning echt vieren. De Wilde wordt tweede en vanuit het achterveld in Stephan van Dijk op komen zetten. De voormalig Opel rijder stapte dit jaar over naar Toyota en met zijn geleende Goldspeed banden bleek het een perfecte combinatie voor de op 2 na grootste beker.

1. Hein-Durk Vellema
2. Arjen de Wilde
3. Stephan van Dijk

Sprint 1600
De grote favorieten voor de titel dit jaar Dirk-Jan Middelveld en huidig kampioen Edwin Tolkamp hadden het zwaar want een rechtstreekse A-finale plaats zat er voor hun niet in. Beide moesten aan de bak in de kleine finale en ze deden daarin wat iedereen van ze verwachte en dat was doorstoten naar de punten. Dit deed ook oud gediende Andre Bouwmeester die deze kleine finale wist te winnen.
Zoals eigenlijk altijd op een kleibaan is het Marcel Schoo die van voren is te vinden en was de pole dan ook geen verrassing. Ysbrand Dijkstra, vorig jaar niet gelukkig op deze locatie, staat ernaast voor nieuwkomer Patrick Boessenkool die de kever klasse vaarwel zei.
Rens van der Haas, meervoudig Nederlands kampioen, maakte de eerste rij vol samen met Gert Visser en hiermee zijn de motorfietsen in de meerderheid op deze rij.

Schoo was de snelste starter met zijn zwarte Trackline voor van der Haas en Visser. Net voor de chicane raken van der Haas en Schoo elkaar waardoor Schoo terugvalt in de rangschikking. Boessenkool ligt tweede alleen verliest in bocht 4 zijn plaats aan Gert Visser.
Een bocht later verwijst Boessenkool de Visser weer een plaats terug en zien we Schoo terug komen op plaats 6.
De ijzersterke Duitse toprijder Gerd Robben zien we dan al achteraan bungelen en komt hij in het hele stuk niet meer voor en wordt hij uiteindelijk 15 op 1 ronde achterstand.

Maarten Klosters en Steve Otzer willen ook graag meer en rijden nog rond voor Schoo die de druk er binnen een paar ronden vol opzet bij dit tweetal. En het is dan ook niet verwonderlijk dat hij ze ogenschijnlijk makkelijk inhaalt en vierde ligt. Hierna is de extra snelheid bij Schoo eruit want inlopen op zijn 3 voorgangers lukt hem in de resterende ronden niet meer en wordt hij uiteindelijk slechts vierde.

Aan kop is het van der Haas die iedereen het nakijken geeft en strak aan de leiding blijft rijden en geen enkele fout maakt. Dat betekent dat hij dan ook de volle winst pakt in een finale die heel mooi was om naar te kijken maar niet superspannend was.

Achter de winnaar was het Boessenkool die geen enkele moeite met zijn overstap lijkt te hebben en wordt keurig tweede voor de snelle Gert Visser die derde wordt.
De andere favorieten Middelveld en Tolkamp weten niet te imponeren van achteruit en ze worden dan ook slechts de nummers 6 en 10 van deze finale.

1. Rens van der Haas
2. Patrick Boessenkool
3. Gert de Visser

Superklasse
Alle wachtlijst rijders konden van start vandaag en was het Arte van Middelkoop die toch verstek moest lagen gaan door aandrijfproblemen. Grote afwezige was Peter Versluis die tijdens het testen van zijn gemodificeerde F&S sprinter in Baarle Nassau tegen problemen aanliep die door het team niet te verhelpen waren. Een 0 resultaat voor hem en in de komende 3 weken zal er geprobeerd worden de problemen op te lossen om zo in Zuidwolde te kunnen debuteren.
Wilhelm Franssen is nog steeds herstellende maar wist zijn nieuwe JvdC zonder problemen naar de pole te loodsen. Erik Ankersmit stelde de tweede rij veilig voor Bart-Jan Blaauw die volledig op zichzelf rijdt in zijn ex Sebastiaan Schuurman sprinter.
Dennis Kuijpers en Erik Pijnenburg zijn de andere vertrouwde namen die de eerste rij compleet maakten.
Erik Pijnenburg zag zijn zoon vandaag zwoegen in de Sprint 1600 klasse en wist dat een goede prestatie alleen nog maar van hem vandaan kon komen en brutaal pakte hij de kop.
Franssen en Ankersmit sluiten aan en helaas zien we Gerrit Nap al achteraan rijden.

De tweede keer dat de mannen door de chicane heen gaan is het Blaauw die de controle kwijt is en hard over de kop gaat terwijl we er net achter Willem Snijder en Max van Grieken, in de auto van zijn vader, tegen elkaar aan zien staan. Code rood volgt en alle drie deze mannen zien we niet meer terug bij de herstart.
Pijnenburg kiest bewust de binnenzijde en laat de paarde krachten weer als beste gaan als is het Tim ten Dolle die direct naar plaats 3 kruipt achter Franssen. Ankersmit lijkt de slag volledig te missen maar later begrijpen we dat dit een bandenkeuze issue is waarbij gekozen is voor de wedstrijd en niet voor de start.
Franssen gaat er al snel voorbij wat ook ten Dolle en Goossens graag zouden willen. In de chicane is het Goossens die de Audi mooi laat staan alleen zit hij te ver naar links en kan de wal niet meer ontwijken waardoor hij zichzelf en gelukkig geen anderen uitschakelt.

Ten Dolle is er helemaal klaar voor na de drukke laatste weken waarin zowel de bus als de auto nog niet klaar waren. Gelukkig voor het team lukte het en reed hij erg fraai naar de leiding met zijn geel/blauwe F&S. Voormalig Europees kampioen Chris Waldschmidt heeft ook weinig geluk en valt uit.
Frank Stals gaf ook erg goed partij vandaag op plaats 5 want hij maakte het Dennis Kuijper, die niet wist te overtuigen, erg moeilijk.

Ten Dolle laat geen spaan over van zijn concurrenten en gaat met een serieuze voorsprong op de overwinning af vandaag in Pieterzijl. Daarachter is het spannend tot de laatste ronde waar Ankersmit alleen maar aan het kijken is geweest. Pijnenburg pakt hij fraai buitenom in bocht 1 en 2 bij het ingaan van de laatste ronde. Hiermee sluit hij direct aan bij Franssen die hij in de chicane ook maar even voorbij steekt en zo nog 2 bochten nodig heeft om plaats 2 veilig te stellen voor Franssen en Pijnenburg.

1. Tim ten Dolle
2. Erik Ankersmit
3. Wilhelm Franssen

Resume
In Pieterzijl is het altijd iets bijzonders als het over het weer gaat. De snoeiharde wind maakte het voor de sponsoren die een vlag op het middenterrein hadden tot een geslaagd evenement vanwege de goede zichtbaarheid ervan. De wind die er de hele dag was maakte het evenement voor de organisaties en de daarbij behorende mensen zwaar en was iedereen ook blij dat zijn of haar bed in zicht kwam. Verder was alles onder controle op de enorme hoosbui na tijdens de tweede finale en bleek de keuze om hierna verder te gaan de juiste.
Op naar ronde 2 in Zuidwolde waar het Eurol/VEKA NK Autocross op zaterdag 30 mei te gast is en waar op de NK baan de zondag ervoor de jaarlijkse Pinkstercross is waar de baan alvast verkend kan worden.