Wedstrijd
5 VEKA NK autocross
Zuidland
28 augustus 2010
De
week voor NK wedstrijd nummer 5 bracht ACCGeffen niet het weerbeeld
waarop ze gehoopt hadden. Veel regen, op plaatsen viel in 1
dag wat er normaal in een maand viel, en dat gaf de burger geen
moed. Toch bleef Zuidland redelijk verstoken van de vele regen
al was dat voor veel van onze gastenboek bezoekers reden om
de cross toch maar geen doorgang te laten vinden. Maar zo zie
je maar weer als het in Rotterdam hard regent wil het niet zeggen
dat het in Zuidland ook regent. ACCG maakte dit de hele week
al mee en wist rond 12.00 uur zeker dat de eerste NK ooit in
Zuidland, het thuisdomein van de Breederland familie, gewoon
van start zou gaan. En zo werden de dijkweggetjes rondom Zuidland
rond vier uur in de middag omzoomt met touringcars, campers
en de daarbij behorende crossauto's. Tijd voor actie. Tijd voor
Zuidland.
Het
vervelende voorval na afloop van manche 3 tijdens de NK in Lopik
was voor het Veka Racing team aanleiding om de brui te geven aan
de autocross carriere van Peter Versluis. Peter zal voor de laatste
NK wedstrijd in Pieterzijl op 18 september nog naar buiten treden
over het hoe en waarom. Zo kwam de potente Corvette F&S sprinter
ineens te koop en zag Erik Pijnenburg zijn kans schoon om met
het team om de tafel te gaan zitten om te kijken of er een deal
gesloten kon worden. In de week voor deze NK kwam op maandagavond
het verlossende woord eruit. Een ferme handdruk tussen Peter en
Erik bezegelde de verkoop. De Ferrari rode kleur blijft de komende
3 jaar en zo zal Veka dus niet helemaal verdwijnen uit de Superklasse.
En ook de sponsoring, in de vorm van het hoofdsponsorschap van
het NK, wordt gewoon voorgezet en dat siert de broers Jan en Peter
enorm. Jammer dat we Peter niet meer rijdend op de crossbaan zullen
zien maar gezien de overname van het MAN team zal Peter nog zand
genoeg zien binnenkort. Samen met Cor Euser zal hij namelijk begin
2011 starten in de Dakar rally die ook dit jaar weer in Zuid-Amerika
plaats vindt.
Rob van Kuringe had in ieder geval beter nieuws te melden want
hij kon 2 dagen voor deze NK voor het eerst zijn nieuwe Skoda
Fabia aan de tand voelen. Een verlaten weiland in Ravenstein was
het toneel van deze test waar wij als ACNL ook bij aanwezig mochten
zijn. De test verliep goed en Rob besloot dan ook de kever in
Esch te laten en de Fabia op de startgrid in Zuidland te zetten.
Spannende dag dus voor hem want na de test wist hij van het potentieel
van de Skoda. En dit leerde hem dat hij het NK vaarwel zegt en
de laatste 2 EK wedstrijden van dit jaar in Frankrijk en Italie
zal gaan rijden.
Baan
Het mooie van de digitale internetwereld is natuurlijk dat alles
heel direct gaat. Na het uitzetten van de baan, precies een week
voor de NK, verschenen de eerste foto's op de website van ACCG.
Hierna was de kritiek niet van de lucht. Eerlijk is eerlijk de
foto's waren dan ook niet op de beste manier genomen waardoor
het leek dat de haakse links/rechts combinatie net breed genoeg
was voor 1 auto. Bij de baan aangekomen bleek de werkelijkheid
toch anders te zijn. De bochten waren inderdaad wel erg haaks
maar ruim van opzet en ook nog eens vloeiend te rijden.
Na de haakse combinatie chicane, een andere benaming kan ik er
ook niet aan geven, volgde een snelle aanvoer bocht naar het rechte
stuk. Hiervan wisten we zeker dat er hoge snelheden gehaald zouden
worden in alle klassen. Van de KNAF uit hebben ze dan ook snelheidsmetingen
gedaan en hieruit bleek de Sprint 2000 de snelste klasse van vandaag
met een top van 140 km/h. De Supers beleven er niet ver bij achter
met 137 km/h.
ACCG had verder het geluk dat de baan zelf aangelegd was een week
voor de NK toen alles nog kogelhard was. Anders hadden de tractoren
de weke bovenlaag met hun dikke banden helemaal aan gort gereden.
Dat was nu niet en de stoppels op de baan gaven aan dat alles
onder controle was. Maar of het nu klei is of een mengeling ervan
met zand kon niemand zeggen. Dus in het rennerskwartier werd druk
gespeculeerd wat nu de beste bandenkeuze zou zijn. Uiteindelijk
leek de omschrijving van de ondergrond zeeklei te zijn wat meer
op zand leek dan klei.
Maar goed alle 174 (de thuisblijvers kregen ongelijk) rijders
moesten met de ondergrond dealen en naarmate de wedstrijd vorderde
kwam de snelheid er steeds beter in. Het was wel een baan die
veel onderhoud nodig had. Dat werd dan ook veelvuldig gedaan en
dat was voor de horeca dan weer goed.
Door het tegenvallende deelname aantal was er maar 1 kleine finale
want alleen de standaardklasse met 38 kwam hiervoor in aanmerking.
Normaal ook de sprint 1600 en de Sprint 2000. Maar met respectievelijk
27 en 30 deelnemers dus niet.
En door de deelname van mijzelf aan deze NK wedstrijd bij de Superklasse
zal het verslag een wat kortere vorm krijgen dan gewend. Marnic
heeft de aantekeningen gemaakt en ik heb wel een aantal finales
gezien. En 1 heb ik er gereden zelfs en serieuze punten voor equipe
TBS Autosport mee naar huis genomen. Officieel ben ik op plaats
10 geeindigd maar dit had een plaatsje hoger moeten zijn want
Alex van Rijt heb ik toch ingehaald. Was ook niet echt heel ingewikkeld
meer daar ik gewoon nog 4 wielen onder de sprinter had zitten
en Alex slechts 3. Maar het mocht de pret niet drukken de beker
krijgt een speciale plaats en de lach van mijn gezicht zit er
nog steeds. Theo, Piet, Peter, Hedser en Rommert nogmaals bedankt
voor de geweldige dag en ervaring!
Sprint 1600
Door het wegvallen van de kleine finale moesten de kleinste sprinters
qua cilinderinhoud het spits afbijten voor wat betreft de finales.
En de verrassing van de dag was toch echt Detlef Domhof die met
2 manche overwinningen zijn A&P frame op pole plaatste. En
dan de top-5 hoe hield die zich? Rene van der Coelen had de grootste
moeite met de baan. In manche 1 werd hij nog tweede en wist zich
daarna via een zevende en een achtste plaats niet verder te nestelen
als plaats 8. En Ruud Wiefferink had een hele slechte eerste manche
en kwam mede hierdoor niet verder dan plaats 11. Pieter Mennen
lukte het in Lopik niet maar stond nu naast Edwin Tolkamp en Andre
Vrieze op rij 1. En de laatste die dan op rij 1 nog ontbreekt
was verrassing nummer 2 namelijk Ingo van Lipzig.
Pieter Mennen wist wat hem te doen stond en maakte korte metten
met zijn concurrenten bij de start. Het is dat er later nog een
herstart kwam anders had niemand hem meer terug gezien.
Vrieze, Tolkamp en de zeer sterk gestarte Rene van der Coelen
en Marcel Schoo sloten aan bij de koploper. De eerste 3 ronden
gebeurt er weinig en zien we alleen dat Pieter Mennen aan een
mooie voorsprong begint te werken. Schoo vind dat hij sneller
is dan van der Coelen en klopt netjes op de deur bij hem. Uiteindelijk
lukt het Schoo dan ook om op te schuiven naar vier. Ruud Wiefferink
wil ook zijn kampioenschap aspiraties in leven houden en ligt
inmiddels op plaats 7.
Jean-Pierre Wouters kiest in bocht 1 het luchtruim wat een code
rood tot gevolg heeft. Een herstart op de baan volgt en hierbij
is dus de enorme voorsprong die Pieter Mennen heeft opgebouwd
als sneeuw voor de zon verdwenen. Zou het dan toch nog spannend
kunnen worden voor de toeschouwers?
Bij de herstart blijft Edwin Tolkamp achter op de startgrid. En
dan treedt artikel 3.21 in werking van het reglement: Indien bij
een herstart op de baan een deelnemend voertuig niet vertrekt,
wordt de wedstrijd direct stil gelegd en volgt er opnieuw een
herstart.
Detlef Domhof lijkt bij deze herstart vals gestart te zijn maar
de starter heeft het niet gesignaleerd zou achteraf in de uitslag
blijken. Mennen is gewoon weer fier de leider en gaat weer aan
een voorsprong werken. Vrieze weet dat hij vandaag geen bedreiging
kan vormen voor Mennen en consolideert knap zijn tweede plaats
en wil graag deze belangrijke punten mee naar Halle nemen. Frank
de Bruin zien we na een harde touche met de wal net voor de chicane
uitvallen en kan zijn weg niet meer vervolgen. Van der Coelen
zet alle op alles om Detlef Domhof voorbij te steken want ook
hij weet dat hij zo maximaal mogelijk moet scoren om kampioen
van Nederland te worden. Hij raakt Domhof wat voor beide zonder
gevolgen blijft. Wiefferink is inmiddels al opgerukt naar plaats
4 en heeft dezelfde gedachte als van der Coelen. Maximaal punten
scoren.
Van der Coelen ziet zijn ijver niet beloond worden en rijdt achterop
Marcel Schoo. Net voor de finishlijn zien we de beteuterde en
hevig teleurgestelde van der Coelen dan ook stilvallen met een
afgebroken wiel. Hiermee zijn de titelkansen voor de jonge Baarloer
dan ook definitief voorbij. Aan de kop is het niet meer spannend
want Pieter Mennen was ongenaakbaar vandaag en pakt na den Horn
zijn tweede verdiende overwinning. Vrieze en Domhof maken de top-3
compleet voor Wiefferink en Schoo.
Voor het kampioenschap kon het bijna niet mooier want na aftrek
van het schrapresultaat staan Mennen en Vrieze op gelijke hoogte
en zal het kampioenschap waarschijnlijk naar 1 van deze 2 gaan.
Maar toch mogen we Ruud Wiefferink ook niet uitvlakken maar dan
moet hij wel winnen en mag Vrieze niet in de top-4 eindigen en
Mennen niet in de top-5.
1. Pieter Mennen
2. Andre Vrieze
3. Detlef Domhof
Sprint 2000
De nieuwe Trackline Motorsport sprinter van Remon van den Akker
had nog geen echt aansprekend resultaat behaald. Maar na de geboorte
van zijn dochter Tess leek van den Akker bevrijd van de zwangerschapsstress
en mede door zijn winst in de laatste manche plaatste hij zich
op plaats 4.Om hem heen de gevestigde orde die ook voor het kampioenschap
van belang zijn. Want Jan-Willem van Eerden was onbetwist de sterkste
rijder vandaag met de pole. Erik Nijkamp en Patrick Cleys (plaats
1, 10 en 4) en Freek Gussinklo vergezelden hem. Mike Bartelen
vonden we pas terug op rij 3. Met plaats 11 was hij niet tevreden.
De reden was een crash-je in manche 2 waarbij zijn sprinter hard
in de wal parkeerde met flinke schade aan de neus. Voor het kampioenschap
misschien wel spannend maar niet gunstig voor Mighty Mike.
De huidige leider in de tussenstand liet zien zijn zenuwen nog
steeds onder controle te hebben maar als meervoudig Nederlands
kampioen in de keverklasse ook wel begrijpelijk en knalde direct
naar de kop. Op een Pieter Mennen achtige manier zou aan het einde
van de finale blijken.
Cleys en van den Akker sluiten direct aan en ook Mike Bartelen
zit er direct aardig bij alleen nog niet in de top-5 te vinden.
Van den Akker kan al gauw Cleys verschalken die weer aan de start
stond met zijn Sadev bak. Van Eerden kan profiteren van de dadendrang
van Remon en loopt verder en verder weg. Klaas Postma had al een
slechte manche 3 en vinden we ook nu in de achterhoede terug.
Later zien we Klaas ook uitvallen en dat is iets wat Jan Hendriks
ook al had moeten doen. Hij raakte hard de wal.
Erik Nijkamp en de zeer gelouterde Freek Gussinklo geven de finale
nog een beetje aanzicht dor er een zeer mooi gevecht om plaats
4 van te maken. Want de top-3 is gezien en gesettled. Als daar
niets meer zou gebeuren is het podium bekend.
Maar wat Gussinklo ook probeert hij krijgt zijn blauwe gevaar
maar niet voorbij Nijkamp. Bartelen zit hier wel achter maar kan
niet profiteren van het prachtige gevecht en moet zich uiteindelijk
tevreden stellen met plaats 6.
Voor het kampioenschap zijn er nog 3 man in de race waarbij alleen
Jan-Willem van Eerden zijn kansen in eigen hand heeft. Een top-2
notering in Pieterzijl levert hem zijn allereerste sprint titel
op. Mike Bartelen zit er ook nog goed bij en is bij winst afhankelijk
wat van Eerden doet. Als van Eerden dan geen tweede wordt gaat
de titel naar Oud-Gastel. Patrick Cleys zit dan nog op de reservebank
maar moet wel in de gaten gehouden worden. Want als Cleys wint
en Bartelen wordt geen tweede en van Eerden eindigt niet in de
top-4 gaat de titel voor de tweede keer naar de Belg.
1. Jan-Willem van Eerden
2. Remon van den Akker
3. Patrick Cleys
Juniorklasse
Het verval bij de junioren is ook nu weer zichtbaar in Zuidland
want met nog 1 deelnemer minder als in Lopik komen we uit op 14.
Een voordeel voor de deelnemers is dan wel dat je verzekerd bent
van een finaleplaats. En dat is nu juist waar de punten verdeeld
worden.
Jimmy Hop liet zien in de manches dat hij alles onder controle
had. De pole wasvoor hem en bij winst in deze finale zou er zelfs
al een kampioen gekroond kunnen worden. Een memorabele finale
dan ook voor de jonge Nijkerker. Hij deelde eerste rij met Stefan
Gerrits, Kevin van Beek, Rudy van Asselt en Coen Wouters. Laatstgenoemde
miste de finale in Lopik door te laat aan de start te verschijnen
en hij had nu dus iets recht te zetten voor hemzelf. Kevin Keyl
lijkt definitief niet meer te komen want ook nu was hij weer niet
van de partij. Koen van Well was er wel weer en plaatste zijn
Swift op plaats 7. Voor de Limburger iets onder zijn stand daar
hij groot is geworden op de Limburgse zandbanen.
Hop laat direct zijn goede bedoelingen zien en pakt resoluut de
leiding in handen en geeft hiermee Kevin van Beek, Stefan Gerrits,
Koen van Well en Coen Wouters het nakijken. De Swift van Hop volgt
de juiste sporen in de baan en waant zich al een beetje kampioen.
Kan hij de druk aan vraagt men zich langs de kant dan ook hardop
af. De nummers 1-3 laten de rest van het veld achter zich. Hop
begint dan ook langzaam aan een serieuze voorsprong te werken
die door achterblijvers weer teniet gedaan wordt. Spanning alom
van Stefan Gerrits heeft Kevin van Beek inmiddels achter zich
gelaten en staat tweede in de tussenstand. Toch maakt Hop zich
weer sterk en doet waarvoor hij dit seizoen is gestart namelijk
kampioen worden. Coen Wouters haalt de finish niet en klasseert
zich hiermee als de nummer 13. Gerrits houdt van Beek, die alles
te koop heeft staan, gemakkelijk achter zich en de sterk rijdende
Koen van Well wordt uiteindelijk de nummer 4.
Marc Verheij deed het niet onverdienstelijk alleen in de manches
werd er veel geexperimenteerd met banden. In de finale ging het
niet slecht en hij nam plaats 7 mee naar Groot-Ammers en nestelt
zich in de top-10 qua tussenstand.
De eerste kampioen van Nederland was hiermee een feit en Jimmy
Hop volgt hiermee Thij Twaalfhoven op die we hopelijk met zijn
501 bordje in Pieterzijl terug zullen zien.
1. Jimmy Hop (Nederlands kampioen 2010)
2. Stefan Gerrits
3. Kevin van Beek
Keverklasse
Sooi Ermens heeft de auto niet klaar na de koprol in Lopik en
zo zien we alleen Peter Timmermans als buitenlandse deelnemer
aan de start die de Hayabusa gewoon op de eerste rij plaatste.
En dit was na een slechte eerste manche niet verwacht binnen het
team van Eric Joosen en Bart Nackaerts. De eerste en de tweede
plaats die Peter erop liet volgen waren klasse.
Bij Gerald Kemper werd in Lopik het achterrek zo ongeveer om het
motorblok gevouwen na een aanrijding. Hierna werd uit voorzorg
niet meer gestart en was hij extra gebrand op een goed resultaat
in Zuidland. En de voortekenen waren goed want met de pole kon
het niet beter.
Lammert Brink, op voorhand erg actief op ons gastenboek en voorstander
van aflassen van deze NK, was er toch wel en dat sierde hem. Hij
bood ook nog eens aan iedereen die het maar wilde horen zijn excuses
aan voor zijn handelen in het gastenboek en ook dat sierde hem.
En 1 ding weet ik heel zeker Brink is blij dat wedstrijd gewoon
is doorgegaan ;-).
Marco Raben stind naast Brink en Willem Snijder was ook in vorm
want die drinkt tegenwoordig alleen nog maar Redbull en dat geeft
hem de nodige vleugels. Ook hier had ik graag een knipoog bij
willen plaatsen omdat ik blij ben dat Willem gewoon weer van voren
te vinden was.
Raben laat zich in de eerste bocht de kaas van het brood eten
door Peter Timmermans die magistraal tussen iedereen doorrijdt
en als nummer 3 de chicane ingaat. Want Kemper en Brink hebben
beide hun zinnen gezet op een overwinning. Klaster had slechte
manches en ook in de finale had hij last van de andere snelle
mannen om hem heen. Na een aantal ronden rijdt hij toch alweer
knap op plaats 6 rond. Patrick Boessenkool zien we in de chicane
uitvallen met een geplofte motor waarschijnlijk veroorzaakt door
het gas dat bleef hangen en Boessenkool de motor niet meer uitgezet
kreeg.
Kemper lijkt onverslaanbaar tot een lekke band roet in het eten
lijkt te gooien. Brink kan niet direct profiteren van de volhardende
Kemper. Maar uiteindelijk gaat de hele band aan barrels en weet
Kemper dat er niet meer inzit als plaats 13. Ondanks dit slechte
resultaat houdt Kemper nog steeds uitzicht op de titel al zal
dat niet gaan meevallen.
Brink dus aan de leiding met achter hem een loerende Peter Timmermans.
Ook bij Raben klinkt de motor niet optimaal meer al weet hij de
schade beperkt te houden met plaats 4. Op plaats 3 rijdt Willem
Snijder in de rondte die van niemand meer iets te vrezen heeft.
Op zijn beurt kan hij ook Brink en Timmermans niet meer achterhalen
en is de top-3 een feit. Klaster kan zich uiteindelijk nog wel
opwerken naar plaats 5 maar is niet geheel tevreden.
Voor wat betreft de spanning in het kampioenschap had het mooi
geweest als Kemper een hoge klassering gehaald had. Nu staan Raben,
Brink en Klaster allemaal op 1 punt van elkaar. Na aftrek van
de schrap staat Brink er het beste voor en zal de strijd er heet
aan toe gaan in Pieterzijl.
Toerwagenklasse
Ton van Leeuwen ging verder waar hij in Lopik mee geÏindigd was
namelijk winnen, winnen en nog eens winnen. Met 3 manche overwinningen
was hij de te kloppen man. Richard Kools deed het niet veel slechter
maar scoorde naast 2 overwinningen een vierde plaats. Ook Johan
van der Barg was erg constant met louter tweede plaatsen. Peter
Breederland in zijn thuishaven deed het ook uitstekend en plaatste
zich als vierde maar dat zou niet genoeg zijn voor de Nederlandse
titel. Toon Kooremans leverde met de Porsche ook knappe manches
af en maakte de eerste rij compleet.
Veel pech was er voor Leon Kammeraad die na een flinke aanrijding
met Willem Slob een zeer zwaar gehavende BMW overhield. Ook de
andere manches waren niet echt goed geweest ziet zo zijn top-3
eindklassement iets verder wegraken maar heeft er nog wel alle
kans op.
Ton van Leeuwen beleeft maar weinig plezier aan zijn kopstart
want er gaat iets kapot aan de Mitsubishi en gaan er veel te weining
punten mee naar Harmelen. Rene van Vliet zijn we dan ook al kwijt
want daar is de versnellingsbak de veroorzaker van grote problemen.
Van Vliet neemt hier dan ook definitief afscheid van een eventueel
kampioenschap. En nu ook de reserve bak kapot is blijft de vraag
of we hem in Pieterzijl nog wel aan de start zie verschijnen.
Peter Breederland zit op zijn gemak in de lichte Baleno en heeft
nu de leiding in handen. Kools en Kooremans volgen maar kunnen
nu al geen vuist maken.
Henk-Jan Winkelhorst klampt wel aan maar kan de top-3 weer niet
volgen. Willem Slob parkeert zijn VW Golf, die in Lopik meer de
looks had van een Polo, ondersteboven wat een rode vlag tot gevolg
heeft en een herstart op de baan. Breederland mag hier als eerste
starten maar weet wel dat al zijn belagers weer dicht achter hem
staan. Hierna lijkt er geen vuiltje meer aan de lucht en gloort
het kampioenschap in zijn eigen dorp. De winst gaat inderdaad
naar Peter Breederland voor Richard Kools en de knap naar voor
gereden Vincent Steenman met zijn Scirocco. Kooremans wordt vijfde
met de immer geweldig klinkende Porsche. Celica rijder Johan van
den Barg manifesteert zich ook in Zuidland weer knap en wordt
vijfde.
Het kampioenschap gaat dus voor de tweede keer naar Peter Breederland
en in de sponsortent van de familie Breederland lijkt de champagne
ontkurkt te gaan worden. Lijkt want een protest van Richard Kools
tegen een vermeende illegale achterbumper van de Baleno laat het
kampioenschap aan een zijden draadje hangen. Kools kreeg een vergelijkbaar
protest aan zijn broek tijdens de eerste NK in Haarle en wilde
nu graag een statement maken. De uitslag van het protest in Zuidland
liet tot circa 21.30uur op zich wachten. De sportcommissarissen
hebben na lang beraad besloten het protest ongeldig te verklaren
dus kon Breederland het kampioenschap eindelijk vieren. Alleen
dan wel zonder de aanwezige sponsoren en dat maakte het wel heel
erg triest.
De vraag rijst nu alleen waarom de sportcommissarissen het protest
ongeldig hebben verklaard want na een 1 op 1 contact tussen mij
en de hoofd Spoco werd verklaard dat er daadwerkelijk aan de bumper
van de Baleno is gezaagd. Maar tijdens de bouw van de Baleno hebben
de Breederland broers nauwkeurig overleg gevoerd met Bart van
Keken (TC-er) en het reglement schrijft voor dat als er een constructie
gemaakt wordt waarbij aanpassingen noodzakelijk zijn dit toch
mag. Dus vroeg ik als Bart van Keken alle auto's op voorhand van
advies voorziet en goedkeurt kan dit niet meer gebeuren. Hierop
kon niet anders dan met JA worden geantwoord.
Een hevig teleurgestelde Kools reageerde dan ook als volgt: In
Pieterzijl neem ik op een sportieve manier wraak door te gaan
winnen.
Persoonlijk denk ik dat Rijdersbelang maar eens een avondje met
alle toerwagen rijders en de complete TC om de tafel moet gaan
zitten. Als dit niet gebeurt zie ik binnen nu en een jaar de complete
klasse kapot gaan. En dat kan toch niet de bedoeling zijn in een
klasse waarbij het snelheidsverschil niet gemaakt wordt door het
wegsnijden van een stukje bumper of wat plaatwerk.
Desalniettemin is Peter Breederland dan ook de nieuwe Nederlands
kampioen binnen de toerwagenklasse geworden en hiermee feliciteren
we hem dan ook oprecht. Want hij heeft de laatste jaren natuurlijk
laten zien een van de beste en snelste rijders van Nederland te
zijn. En na vandaag hebben ze ook laten zien dat ze met het organiseren
van een cross ook tot de top van NL behoren.
1. Peter Breederland (Nederlands kampioen 2010)
2. Richard Kools
3. Vincent Steenman
Superklasse
En daar stond ik dan. Na een jaar afwezigheid weer aan de start
van een NK in de Superklasse met de TBS Autosport sprinter van
Hedser Bruinsma. En dan mag je in je eerste manche ook nog eens
van pole starten. Nou ik kan je verzekeren dat was even slikken
maar wel gaaf. En voor je het je gaat afvragen, nee ik had geen
kopstart. Maar na een zevende, vijfde en achtste plaats (wel geparkeerd
op de wal binnen 1 ronde dus slechts punten voor plaats 12) klasseerde
ik me als de nummer 14 voor de finale. Met slechts een paar honderd
meter verder had ik een eerste doorkomst gehad en dan had ik als
elfde mogen kiezen. Maar goed achteraf maakte het niet uit want
ik mocht toch deelnemen tussen de toppers in Zuidland. Uiteindelijk
heb ik mijn eerste NK finale dan ook netjes uitgereden en heb
ik zelfs een beker mee naar huis genomen want officieel ben ik
tiende geworden. Aan het einde van de avond kwamen we er achter
dat de jury wel een klein foutje gemaakt moet hebben want ik reed
de hele finale achter Hans de Smalen die als achtste eindigde.
En Alex van Rijt viel met 3 wielen aan zijn A&P uit en zat
in de uitslag voor me. Lekker belangrijk ik was allang blij.
Michael Kuijpers was de grote afwezige in Zuidland naar verluidt
met motorschade opgelopen in Vakenswaard vorig weekeinde. Van
Martin Kroon werd na 1 manche ook al afscheid genomen met motorschade
en ook Tim ten Dolle hield het na 2 manches noodgedwongen voor
gezien.
En wie was dan de beste na 3 manches? Precies Pierre Blok die
met een plaatsje bij de eerste 3 genoeg heeft aan zijn eerste
Superklasse titel. En de voortekenen wezen er dan ook op dat dit
wel eens zou kunnen gebeuren vandaag. Maar er waren kapers op
de kust want Sjaak Spies, weer in de auto van Andre Verweij, Erik
Ankersmit, Erik Pijnenburg en John Verberk zaten er ook klaar
voor.
Erik Pijnenburg begint erg sterk en liet in de eerste manche al
zien waartoe hij met zijn nieuwe speeltje toe in staat bleek te
zijn. Kopstart voor hem maar dat was ook niet helemaal vreemd
want de auto was in de setup gezet die Peter Versluis in Haarle
ook had.
Verberk, Ankersmit en Blok sluiten aan. En ikzelf ben niet eens
laatste want Hans de Smalen zat er nog achter en heb nu echt meegemaakt
hoeveel zand je over je heen kan krijgen in zo'n sprinter. En
dan zie je ook echt niets meer. En ja ik ben van het gas afgegaan
;-).
Zelf maak je de finale mee op een heel andere manier dan als je
langs de kant staat te kijken. Je hebt echt geen idee hoe het
er aan de voorzijde van het veld aan toe gaat. Wat ik wel weet
is dat je denkt zelf erg hard te rijden tot je met je neus op
de feiten wordt gedrukt als je gedubbeld wordt. Mij hemel wat
gaan die mannen hard zeg. Maar goed Pijnenburg blijft het veld
aanvoeren en lijkt datgene te gaan doen wat Peter Versluis twee
maal (Haarle en den Horn) niet lukte door pech.
Rick van Herwijnen maakte een voorzichtige koprol mee in bocht
1 wat een rode vlag tot gevolg had en een herstart op de baan.
Dus moest ik weer opnieuw een enorme hoeveelheid zand gaan incasseren
van degene die allemaal voor me stonden. En dat lukte en weer
kon ik aanpakken bij Hans de Smalen. Helaas heb ik Hans niet kunnen
verschalken, ondanks zijn kapotte diff, maar heb ik wel leuk kunnen
strijden met Hans. Dus Hans bedankt voor de leuke finale. Ik voelde
me niet alleen.
Pijnenburg deed wat Peter Versluis niet lukte en won de vijfde
ronde van het Veka NK Superklasse.
Voor Pierre Blok werd het extra spannend nu want hij had een lekke
band aan de rechterachterzijde en moest Verberk en Ankersmit laten
gaan. Gelukkig voor Blok kwam Wim Kok niet dichtbij genoeg en
was zijn vierde plaats genoeg voor de titel. Verberk werd tweede
voor Ankersmit en zo kan er in Pieterzijl nog een leuke strijd
ontstaan tussen deze twee om het vice-kampioenschap.
Pierre proficiat met je eerste Superklasse titel en geniet ervan.
1. Erik Pijnenburg
2. John Verberk
3. Erik Ankersmit
Standaardklasse
Met een kleine finale werden de laatste 3 toegevoegd aan de finale.
En hier zat niemand bij die Chris Wagenaar het moeilijk zou kunnen
maken. Klinkt misschien vreemd maar het enige wat Chris nog in
de problemen kon brengen was pech. En die kwam er in manche 2.
De versnellingsbak ging goed kapot en in een hoog tempo werden
van 2 bakken 1 gemaakt. En in de derde manche stond Chris weer
aan de start en deed wat hij in manche 1 ook deed namelijk winnen
en klasseerde zich als nummer 5. De enige overgebleven concurrent
van Wagenaar de Friese equipe Idzenga kende een slechte manche
2 want hier parkeerde Haitze de MR2 op het dak. Dit resulteerde
in een rechtstreekse finale plaats maar wel op de laatste rij.
Sasa Kovac was na 3 manches de beste en lijkt de MR2 dan ook nu
het seizoen een eind is gevorderd op punt te hebben. Yje de Vries
was ook constant en reed net zoveel punten als Kovac bijeen. Siegfried
Postma en Rene Snippe complementeerden de eerste rij met louter
MR2 bolides.
Jeroen Vonk zat er dichtbij om de enige niet MR2 rijder op rij
1 te zijn maar bleef steken op plaats 6 maar kon geen potten breken
want hij werd laatste. En op de terugweeg reed ik Jeroen voorbij
en zag dat een koprol hier de schuld aan was.
Na de start is het Wagenaar die buitenom nog net voor het uitkomen
van bocht 2 de koppositie van overnemen van Sasa Kovac. Idzenga
zit er dan ook al direct bij voor de Vries, Postma en Mariette
Lokate. Kovac reed de finale van zijn leven want hij was de tweede
van negen MR2 types die de race aanvoerden. Toch gooide pech zijn
goede klassering weg en kon hij slechts 10 punten bij zijn totaal
optellen. Om plaats 2 en 3 maakten de Vries er hierna nog wel
een leuk gevecht van wat uiteindelijk in het voordeel van Idzenga
werd beslist die hiermee voor de vijfde keer dit seizoen tweede
werd achter Chris Wagenaar die eindelijk de titel mee naar Blokker
kan nemen. Want na 2 jaar achter elkaar het vice-kampioenschap
behaald te hebben werd het volgens hem ook echt tijd. Door de
tweede plaats van Idzenga is ook de tweede plaats al vast en kan
er in Pieterzijl alleen nog maar om plaats 3 gestreden worden
in het kampioenschap.
Chris Wagenaar feliciteren we dan ook van harte en we zijn dan
ook benieuwd wie de eventuele nieuwe eigenaar van deze auto wordt
er vanuit gaande dat hij overstapt naar de Sprint 2000 klasse.
In de redelijk saaie finale werd de Vries keurig derde voor Postma
en Lokate.
1. Chris Wagenaar (Nederlands kampioen 2010)
2. Haitze Idzenga
3. Yje de Vries
Resume
Het was achteraf een zware teleurstelling voor de thuisblijvers.
Met 2x een klein buitje, tijdens de cross maar 1, en verder alleen
maar zon was het een prima crossdag. Alles was verder allemaal
prima geregeld en verzorgd. ACCG deed wat ze al jaren doen en
dat is een stabiele NK organiseren. Van mij mag Zuidland gewoon
weer op de 2011 kalender.
Op naar Pieterzijl waar de 3 clubs die in den Horn de handen ineen
sloegen weer aan het roer zullen staan.
Dus tot 18 september in het Groningse land dus moeten we een heel
NK seizoen het Friese volkslied missen.
Tot Autocross!
|