Wedstrijd
5 FIA EK autocross
Mistrovstvi
Evropy Nova Paka
3-4 juli 2010
Via
de voormalig Oostduitse grens waan je je al in een andere wereld
nu we aan de oostzijde van het voormalig ijzeren gordijn zijn
aanbeland. Het voor ons normale straatbeeld verandert dan ook
langzaam. En na een stukje Polen lijkt het gecivilseerde leven
zoals wij het kennen tot het verleden te horen. Niet negatief
bedoelt maar de betonnen bouw van huizen geeft duidelijk aan
dat we in een ander deel van Europa zijn aangekomen. En met
nog een dikke 100 kilometer te gaan genieten we van de mooie
Tsjechische omgeving en gloort Nova Paka in de verte.
We
krijgen het in dubbel opzicht een beetje benauwd net voor Nova
Paka. In eerste instantie door de temperatuur die buiten de auto
heerst van dik boven de 30 graden. In tweede instantie door de
tijd die begint te dringen want om 16.00 uur staat Nederland aan
de aftrap voor de kwartfinale tegen Brazilie. Alleen de wegversmalling
voor Nova Paka gooit kort roet in het eten want 10 minuten te
laat, en al tegen een 1-0 achterstand aankijkend, arriveren we
in hotel Stikov wat op een steenworp afstand van de baan staat.
Afgaande op het rumoer wat de Nederlandse enclave maakt weten
we direct welke kant we op moeten om ons Oranje te kunnen zien
spelen. Er heerst toch een wat bedrukte stemming in de zaal die
Wiely Albers heeft geregeld maar ongezellig is het zeker niet.
Na een kwartiertje daar gezeten te hebben toch maar besloten om
het zweterige shirt te vervangen door een oranje exemplaar. Of
het geholpen heeft weet ik niet maar de 2 goals van Sneijder hierna
maakten Nederland klaar voor de halve finale en een topsfeer als
die er al niet was.
Tijd om de rest van de Nederlanders te gaan bezoeken die het drukke
rennerskwartier bevolken. Direct horen we al dat er ook een aantal
rijders die we goed kennen niet zijn. Martijn Braker en Danny
Boere hadden teveel schade opgelopen om tijdig te herstellen.
Geen Nova Paka trip voor hun dus. Bernd Stubbe was er ook niet
vanwege familie omstandigheden. De voormalig Europees kampioen
kon het de Tsjechen en Nederlanders dan ook helaas niet moeilijk
maken. Na een paar lekkere stukje BBQ vlees van de slager uit
Waarder, met dank aan Sasa Kovac, maakten we onze laatste trip
naar Herlikovice. Een stadje op een 20km van Nova Paka wat de
TomTom helaas niet in detail kende. Op gevoel het hotel gevonden
en zo werden we langzaamaan klaar gestoomd, letterlijk en figuurlijk,
voor een weekeinde Nova Paka het mekka van de Europese autocross.
Na een stevig ontbijtje op weg naar de baan der banen. Zwaaiend
met onze pers accreditatie, met een foto van Vaclav Felfar (wie
vraag ik me af?) in zijn Skoda Fabia erop, gingen alle slagbomen
handmatig open en parkeerden we achter hotel Stikov. Koelbox mee
voor algemeen gebruik en de stoeltjes voor de dames wandelden
we opnieuw het rennerskwartier binnen. Na een heerlijk Nederlands
bakkie koffie, in het hotel werd de koffie al vergeleken met afgwerkte
motorolie, zochten we een plaatsje langs de baan. En aangezien
het mijn eerste EK wedstrijd betrof keek ik mijn ogen uit. Wat
een baan zeg dat Nova Paka. In eerste instantie snapte ik er helemaal
niets van maar de ervaren Marnic en Peter legden me alles geduldig
uit. De start van de baan is namelijk in het midden en van een
vooropstelling is dan ook geen sprake. De rijders komen net voor
de manche namelijk onder luid gejuich van de toeschouwers rustig
van de berg afgereden om op 1 van de 4 startrijen plaats te nemen.
Na een kort stukje startveld gaat het haaks rechts af en dan onder
een redelijk steile hoek omhoog. Dan komt er een kleine jump en
gaat het rechtsaf tussen de vangrails door. Een doordraaiende
bocht brengt de rijders onder de brug. Blijven driften naar rechts
is hier het motto want dat wat je net omhoog hebt gereden moet
je ook weer naar beneden. En dat in een soort van rechts/links
combinatie. Onderaan deze downhill een hele listige linker bocht
die de G-krachten doet toenemen. Dan minder steil omhoog als eerst
om een smalle 180 graden bocht te maken. Hierna een snelle rechter
en linker combinatie die op zeer hoge snelheid genomen wordt.
Dan de laatste bocht die haaks rechts afgaat en waar je het diepe
ingaat. Steil naar beneden om de finish vlag te kunnen zien. Hierna
laat je het startveld rechts en scheur je weer omhoog... een echte
baan voor de rijders die het crosshart op de juiste plaats hebben.
De 930 meter Nova Paka baan is echt niet voor watjes aangelegd
met zijn 37,5 meter hoogteverschil want het is echt genieten om
hier alle klassen volgas overheen te zien scheuren.
Snel de pershesjes regelen en mooie foto spots uitkiezen want
eerlijk is eerlijk hier wil je toch echt fotoÕs maken en niet
alleen van onze lage landen vrienden.
Het EK programma is opgebouwd volgens een vast protocol wat lijkt
op het Europokal principe. De rijders krijgen eerst de kans om
aan de vrije training mee te doen welke uit slechts 2 ronden bestaat.
Hierna komt iedereen weer aan bod voor de tijdtraining. Deze bestaat
uit 5 ronden en hier mag je twee maal aan meedoen want de beste
rondetijd telt namelijk voor de defintieve startopstelling van
manche 1 die later op de dag plaats vindt. Rijd je een slechte
tijd om wat voor reden dan ook start je dus achteraan en dat is
wat niemand wil natuurlijk. Na de eerste tijdtraining werd er
al druk gerekend in het rennerskwartier want iedereen van de sprinter
rijders wilde op de eerste rij staan. Met 4 groepen van maximaal
10 rijders, meer mogen er per klasse niet meedoen aan een EK,
moest je dus bij de eerste 12 rijden voor rij 1. De staropstelling
bij het EK is namelijk gebaseerd op 3-2-3-2.
Na de officiele tijdtraining vonden we gelukkig alle lage landen
rijders terug in de startopstelling. In de Divisie TAX plaatste
Simon Peetoom zich als 7e met een gemiddelde snelheid van 79,8
km/h. Dat het sneller kon zagen we al direct terug in de lijst
van de Div 3A (tot 1600cc). Ladislav Hanak reed namelijk rond
met een gemiddelde van 87,2 km/h en was de snelste 1600 rijder.
John Lagodny deed overigens niet veel voor hem onder met de derde
tijd. Waldschmidt viel een beetje tegen met de 15e trainingstijd
maar maakte zich vooralsnog geen zorgen. Sjaak Spies had weinig
geluk want na afloop van de tijdtraining botste hij op een andere
deelnemer. Wel met schade maar dit bleek herstelbaar maar verder
als plaats 24 kwam hij niet. De Belgen Jean-Philippe Duckers en
Michael Kuches deden het beter want ze noteerden respectievelijk
plaats 21 en 16. Helaas zag Kuches de oliedruk van zijn Opel steeds
verder dalen en moest opgeven met terminale motorschade voor de
heats begonnen. Kevin Peters, uit Luxemburg, deed keurig mee en
tikte als nummer 14 aan.
Bij de dikke klasse Div 3 was Roman Kalvoda de snelste van allemaal.
Met een gemiddelde snelheid van 87,3 km/h, maar net boven Hanak,
was zijn ronde van 38,33 sec helemaal top. Na 6 Tsjechen kwamen
we uiteindelijk de eerste buitenlander tegen in de lijst. De regerend
Europees kampioen Glenn van Rosmalen liet in pas zijn derde wedstrijd
van dit jaar zien de strijd vol aan te willen gaan. Callaghan
pakte plaats 9 net twee plaatsen voor Wiely Albers die met zijn
oude auto aan de start verscheen. Problemen met de versnellingsbak
lieten hem deze beslissing nemen. John Verberk dacht koppel te
weinig te hebben om mee te komen met de top en klokte tijd 16.
Tim ten Dolle stond voor zijn eerste Europese wedstrijd aan de
start en met 21 van 39 starters geen onvrede in het kamp. Dan
klokten Olaf van Mondfrans en Erwin Sukkel ook nog mooie tijden.
Alleen kende Sukkel veel problemen waardoor hij niet verder kwam
dan plaats 39. Mondfrans gaf zijn 2WD flink de sporen wat hem
uiteindelijk de 24e startplaats opleverde.
De snoeiharde hardrock muziek die uit de speakers knalde was er
niet voor om de toeschouwers op te peppen. Want een bedroevende
klanken zeg. Waarschijnlijk mocht een baanpost zijn favoriete
CD meenemen...
Gelukkig zat de training erop want als je zoals ik een NK gewend
bent begin je rond vijven aan de finales en heb je hier pas de
eerste manche in het vooruitzicht. En dat is toch waar we voor
gekomen zijn natuurlijk de echte live actie op de baan.
Div TAX
Simon Peetoom is de eerste die we in actie zien en hoe.
Met een megastart kan hij direct aansluiten bij de kop. Alleen
de gele Fabia van Jan Bartos remt zo hard voor de eerste bocht
dat hij hem niet meer kan ontwijken. Door deze aanrijding, waar
Peetoom geen last van heeft, worden Bartos en de Italiaan Christian
Giarolo geelimineerd en krijgt Peetoom de zwarte vlag voorgehouden.
Deze negeert hij wat hem uiteindelijk een boete oplevert en het
maximum aantal punten van 95.
Op naar de zondag dan maar om te zien of hij daar meer geluk heeft.
Na een slechte nachtrust, inbraak in de touringcar, weet hij zijn
zinnen en concentratie toch weer op het juiste punt te krijgen.
In heat 2 weet hij een derde plaats te behalen wat hij in heat
3 herhaalt. En in deze laatst heat stond het rechter achterwiel
in sommige bochten bijna haaks onder de Seat wat zijn prestatie
des te knapper maakte.
Met plaats 7 in de finale kan hij dus tevreden zijn en op rij
3 maakt hij zich dan ook op voor een goede start. En die start
heeft hij alleen in de eerste bocht botst hij op Ladislav Brozek
in zijn Ford Focus. Met schade aan de voorzijde van de auto kan
Peetoom zijn weg wel vervolgen maar met te weinig snelheid.
Met nog slechts een paar ronden te gaan zet Peetoom zijn Seat
langs de baan en lijkt er ergens sluiting te zijn getuige de man
die zenuwachtig met zijn brandblusser langs de auto loopt. Met
plaats 9 kan hij dan ook niet helemaal tevreden terug naar Noordholland
rijden.
De strijd aan de kop is overigens wel heel erg gaaf om naar te
kijken want thuisrijder Fejfar maakt er een spannende srijd van
met de Rus Alexander Kvashnin in zijn Clio. Bumper aan bumper
strijden zij voor de hoogste eer. Kvashnin is sneller alleen de
ervaring van de Tsjech maakt hem op deze baan de betere rijder.
Wat de Rus ook probeert hij krijgt de Clio maar niet voorbij de
Fabia gewurmd. En dat terwijl Rob van Kuringe zich in het publiek
zat te verbijten want hij had hier graag zijn nieuwe Fabia de
sporen gegeven. En ook wij hadden dat graag gezien natuurlijk.
De Callaghan motor in de Fabia van Fejfar wint het uiteindelijk
van de Franse krachtbron ondanks de grote fout die Fejfar maakte
in een van de laatste bochten. De chauvinistische Tsjechen waren
dan ook uitzinnig van vreugde. Na afloop van de finale dook de
Tsjechische media zich dan ook massaal op Fejfar die onder toeziend
oog van de TV, alles wordt live op de staats TV uitgezonden, een
interview voor de trotse natie aflegde.
Div 3A
John Lagodny maakte een weekeinde mee wat hij maar snel
moet vergeten. Op zaterdag lag hij ruim aan de leiding tot een
lekke band hem terug wierp naar plaats 7. Achteraan starten was
dus zijn lot tijdens de eerste manche op zondag. Een knappe vierde
plaats sleepte hij uit het vuur wat dus weer wat hoop gaf voor
de laatste manche. Maar net na het sproeien maakte John een hele
goede start mee maar bij het aanremmen voor de laatste bocht naar
de finish schoof John scheef. Weg goede klassering en na 3 manches
vonden we John terug op plaats 22. Zelfs de B-finale was voor
hem niet weggelegd in Nova Paka. Ook zijn landgenoot Kevin Peters
kon geen ijzer met handen breken en ging met plaats 26 ook niet
tevreden terug naar Luxemburg.
Sjaak Spies kan ook niet tevreden terugkijken op zijn EK debuut
van dit jaar. De voormalig Nederlands kampioen bleef op zaterdag
staan bij de start en met een uitgaande as van de motor die het
niet meer deed. En zo was hij na 1 meter wedstrijd klaar in en
met Nova Paka.
Jean-Philippe Duckers reed erg sterk in de rondte met zijn zwart/gele
sprinter en klasseerde zich uiteindelijk voor de B-finale die
hij als nummer 5 wist af te sluiten en hiermee als de nummer 13
van deze EK wedstrijd tevreden terug kon rijden naar Belgie.
Chris Waldschmidt knalde over de baan in Nova Paka heen alsof
hij er elke week rijdt en vergat zo al snel zijnteleurstellende
training. Met 2x een tweede plaats was hij al erg blij maar door
zijn overwinning in heat nummer 3 was hij de vijfde die mocht
aansluiten in de finale. En hiermee de tweede niet Tsjech want
de Duitser Christian Freischlad was tweede. Ondrej Musil was de
sterkste serie rijder want hij wist net als Freischlad al zijn
manches te winnen.
Musil heeft een titanium Vauxhall/Opel motor als krachtbron en
liet zien alleen met het allerhoogste genoegen te nemen vandaag
in Nova Paka. En als 1 van de 5 leden van het Tsjechische Nationale
Team binnen deze klasse is hij dat ook aan zijn stand verplicht.
Zeker met de wetenschap dat van de vorige 4 EK wedstrijden hij
er al 3 wist te winnen. De regerend kampioen in deze klasse Vit
Nosalek stelde een beetje teleur vandaag. Al moet je dat wel relatief
zien want met 2x een tweede plaats in de series vond hij zichzelf
pas terug op plaats 7 en dus op rij 3.
Vanuit het midden van de voorste rij nestelt Musil zich direct
aan de kop van het veld en lijkt hij onbedreigd op overwinning
nummer 4 af te stevenen. Toch denkt zijn teamgenoot, ook lid van
het nationale team, Tomas Pospisilik er anders over. Hij wil ook
wel eens de sterkste zijn dit seizoen en zet zijn tanden in Musil.
Toch neemt Musil afstand van Pospisilik en gaat voor overwinning
nummer 4 die hij dan ook met grote overmacht bijschrijft. Op flinke
afstand is Pospisilik de gelukkige tweede wat hij na afloop dan
ook laat zien met een flink aantal donuts op de baan.
Christian Freischlad en Ladislav Hanak hebben het flink met elkaar
aan de stok op de baan. Een prachtig gevecht tussen de Duitser
en de Tsjech die elkaar geen duimbreed toegeven wordt uiteindelijk
beslist in het voordeel van Freischlad. Hierachter rijdt Chris
Waldschmidt op plaats 5 die zich jammergenoeg niet in het gevecht
kan mengen. Het foutje of touche tussen beide kemphanen komt er
niet en zo moet Waldschmidt genoegen nemen met de vijfde plaats
wat heel erg knap is. Want de kampioen van 2009 kwam niet eens
in de buurt van de snelle Hagenaar die belangrijke punten pakte
voor het vervolg van het kampioenschap.
Div 3
De problemen die Erwin Sukkel had gedurende dit weekeinde
betekende dat hij niet tot de officieel geklasseerde rijders behoorde
dit weekeinde. Erik Smeenk kwam wel in de einduitslag voor met
zijn geel/zwarte A&P. Met plaats 5 en 7 als beste resultaten
klasseerde hij zich als de nummer 26 van Europa. En dan te bedenken
dat Roman Kalvoda, die de snelste traingstijd had, slechts 2 plaatsen
voor hem eindigde. Dit om aan te geven dat het een zeer competitieve
klasse is bij de grote mannen.
Olaf van Mondfrans blijft altijd lachen en hij klasseerde zich
na 3 manches als de nummer 18 en mocht zodoende starten in de
B-finale. En dat maakte de smile op het gezicht van de oude rot
alleen maar groter. Wiely Albers was minder blij met zijn plaats
in de kleine finale. Een aanrijding, veroorzaakt door Terry Callghan
in manche 2, was hier debet aan. Albers lag eerste in deze heat
en Callghan tweede. En gezien het resultaat wat beide in manche
1 behaalt hadden was deze uitslag voor beide prima om zich toen
al rechtstreeks te plaatsen voor de finale. Callghan probeerde
zijn sprinter toch langs die van Albers te wurmen wat Albers uiteindelijk
heel hard in de wal liet belanden. Callaghan kon wel door maar
had er ook zeker geen baat bij. Uiteindelijk maakte het voor Callaghan
niet uit want hij klasseerde zich na een sterke derde manche toch
rechtsreeks voor de finale. Bij Wiely was dit niet het geval want
plaats 5 bracht hem in mache 3 slechts in de B-finale als zevende.
Tim ten Dolle keek zijn ogen uit en reed ook nog eens de longen
uit zijn lijf. Gezien de recente prestaties in het NK verbaasde
het ons dan ook niet dat de jonge rijder zich ogenschijnlijk gemakkelijk
plaatste voor de B-finale als nummer 4. En hier zorgden zijn 2
derde plaatsen voor. Glenn van Rosmalen deed het maar net iets
beter als ten Dolle. Met een tweede en een derde plaats mocht
hij als eerste kiezen voor de B-finale waarin hij de eerste rij
moest delen met Andre Hinnenkamp en Gabriel Chabanon.
Met 4 NL-ers aan de start (van de 10) moest het toch wel heel
erg raar lopen om geen langenoot door te zien stoten naar de A-finale,
waar John Verberk en Terry Calaghan zich rechtsreeks voor plaatsen.
De start van Albers was fenomenaal en die bracht hem direct op
plaats 2 achter Glenn van Rosmalen. Maar het was te mooi om waar
te zijn want een code rood gooide roet in het voorlopige feestje
van Albers. Bovenaan de bult na de start had Jean-Michel Lespinasse
een vervelende stuiter gemaakt waarbij Olaf van Mondfrans teveel
schade opliep om mee te kunnen doen aan de herstart. De smile
van van Mondfrans terwijl hij achter de trekker hing sprak boekdelen
van zijn genotsweekeinde in Nova Paka. Tim ten Dolle stond ook
haaks in de vangrail maar kon wel weer naar beneden rijden om
de herstart mee te maken.
Wiely Albers kon zijn huzarenstukje helaas niet herhalen en werd
zo echt kind van de rekening na de aanrijding met Callaghan. Met
slechts een 14e plaats nam Wiely voor een jaar afscheid van Nova
Paka met de wetenschap dat er veel meer mogelijk geweest zou zijn.
Maar helaas heb je aan zou zijn helemaal niets.
Andre Hinnenkamp pakte de kop en stond die niet meer af. Glenn
drong niet meer aan en nam genoegen met plaats 2 en consolideerde
om zo door te stoten naar de A-finale. Tim ten Dolle maakte de
herstart wel mee maar kwam niet van zijn startplek vandaan maar
kan toch niet ontevreden zijn.
Terry Callaghan stond op de eerste rij en liet in de manches al
zien dat er rekening met hem gehouden moest worden. De snelle
Brabander pakte met 2 overwinningen de derde startplaats en dus
rij 1. John Verberk reed zich naar de zesde plaats toe met 2x
een tweede plaats. Zijn derde resultaat was een derde plaats en
die verviel anders had hij het net niet gered waarschijnlijk.
Maar dat was nu niet relevant meer want de Brabantse ondernemer
was de koning te rijk. En terecht want Hosek en Baudet, de leider
in de tussenstand, achter je houden is erg knap. Wat ik me dan
wel weer gelijk afvraag is hoe het nivo in NL dan werkelijk is?
Dat moet dus erg hoog zijn alleen wel met de kritische noot dat
niet alle NL-se toppers voldoen aan de EK limiet van 4000cc voor
wat betreft de cilinderinhoud. Maar er zijn er toch wel een aantal
die de snelheid en de drive van Verberk ook hebben.
Met 3 NL-ers in de finale zijn we natuurlijk al zo trots als een
pauw. En dat trotse gevoel zou aan het einde van de finale alleen
maar groter worden.
Petr Bartos en Terry Callghan bluffen polehouder Marek Stloukal
af en laten de gele BMW rijder hun achterzijde zien. Achter onze
staanplaats horen we de sissende turbo van Callaghan als eerste
naar beneden komen en de Tsjech Bartos achter zich houden. Het
lag niet in de verwachting dat dit zo zou blijven maar de Tsjechen
werden toch wel een beetje stil langs de baan. Verberk kan zijn
goede startplaats niet behouden en ligt laatste en dat is ineens
2 plaatsen achter Glenn van Rosmalen. Callaghan voelt geen druk
van Bartos want die heeft zijn handen vol aan Stloukal. Na een
paar ronden plaatst Stloukal een aanval bij Bartos en steekt hem
magistraal voorbij. De mooiste actie van de dag wat inhaalacties
betreft. Maar helaas mocht het niet baten voor hem. Callaghan
profiteert en loopt verder en verder weg. Hinnenkamp valt al snel
uit en ook Boudet komt in de problemen maar weet door zijn ervaring
uiteindelijk vijfde te worden. Stloukal maakt een stuurfout waardoor
Petr Turek hem niet meer kan ontwijken en rijdt de complete rechter
achterzijde van zijn frame eraf en zo hebben we 3 uitvallers.
Glenn van Rosmalen rijdt als een wolf in schaapskleren in de rondte
en rijdt rond op plaats 3 en deed dat zeer onopvallend maar bleef
knap uit het gedrang.
Callaghan wint en John Verberk wordt uiteindelijk zevende maar
zit dicht achter de nummers 4 tot en met 6.
En met 2 Nederlanders op het podium mogen we zeker niet ontevreden
zijn en dat zijn we dan ook niet.
Resume
Het was een super weekeinde in Nova Paka en daar speelde
het weer ook zeker een voorname rol in. Met temperaturen steeds
rond de 30 graden was het heerlijk vertoeven in de heuvelrijke
omgeving van Nova Paka. Het meest trots zijn we nog op de derde
plaats van Glenn en dat behoeft enige uitleg. In manche 3 verloor
van Rosmalen namelijk een 180 graden bocht van zijn uitlaat. En
dat precies in de bocht waar wij plaatjes aan het schieten waren.
Het motorgeluid was al enorm toegenomen en zonder deze bocht overschreed
Glenn het toegestanne aantal decibels en was deelname niet meer
mogelijk. Met kunst en vliegwerk hebben we de zeer hete bocht
over het circuit heen geshowd en met een telefoontje aan het team
laten weten dat we de bocht hadden. Na een marathon over het circuit
stonden ze ons al op te wachten want de B-finale moest gereden
worden. Ruilhandel leek ons hierna wel op zijn plaats en ineens
smaakte zelfs een Grolsch biertje lekker. Mooi detail wat me altijd
zal bijblijven van mijn Nova Paka debuut.
Prachtige wedstrijden hebben we gezien op misschien wel de mooiste
baan van Europa al blijf ik van mening dat St. Lenaarts zeker
niet zou hebben misstaan in het EK. Helaas is deze droom 2 jaar
geleden uiteen gespat want de wil en de mogelijkheden waren er.
Wat je dan weer opvalt is dat Nederland met zijn enorme aantal
licentiehouders niet over een permanente baan beschikt. En dat
is toch enorm jammer te noemen want ik ben er van overtuigd dat
een EK op een Nederlandse kleibaan toch echt tot de mogelijkheden
moet kunnen behoren. Maar ja deze toekomst muziek zal wel nooit
gaan klinken als een mooie symphonie.
Verder zijn we benieuwd naar het verdere verloop van dit EK en
hebben we de EK wedstrijd in het Italiaanse Maggiora nog op het
programma staan om live te bewonderen. Want wees nou eerlijk om
de autocross natie Tsjechie te verlaten met een podium zoals in
Divisie 3 is helemaal perfect en smaakt naar meer. |