Wedstrijd 6 VeKa NK autocross
Visvliet

19 september 2009

Frank Verhoeven verwoorde het mooi in de laatste uitzending van RTL Rallyreport:"Mis het niet in Visvliet". En dat is nu precies waar het in 5 van de 7 klassen nog om zou gaan tijdens de finale wedstrijden van het Veka Nederlands kampioenschap autocross. Met Arjan Stokkink en Hendrik Stadman als de nieuwe kampioenen in respectievelijk de keverklasse en de standaardklasse moest het voor de rest in Visvliet gaan gebeuren. En met alle respect voor de ACVO maar Visvliet is, net als Kerkdriel, eigenlijk onmisbaar op de kalender maar is ook altijd gewoon Visvliet dachten we. Tot we afgelopen week een berichtje van Ipe Solle zagen op het gastenboek. Hierin lazen we dat de (nieuwe) baan er lag en een lengte van 650 meter heeft. Dus in rap tempo op naar de Groningse klei.

Na verwend te zijn door de nieuwkomers op de kalender van dit jaar sluiten we af op de Groningse klei. De lange reis naar Visvliet was het deze keer meer dan waard want de laatste wedstrijd zou een hele spannende gaan worden. Vooral de strijd om de titel in de Sprint 2000 klasse stond hoog aangeschreven met nog 6 rijders in de strijd om de vacante titel. De kampioen van vorig jaar, Pierre Blok, stapte namelijk over naar de Superklasse. En tot ieders verbazing doet Pierre daar tot aan vandaag als trotse leider nog mee om de titel. Bij de kleine sprinters, tot 1600cc, zijn Tolkamp en Vrieze nog over om de titel van Tolkamp over te nemen of voort te zetten. Leuk detail is dat deze 2 heren in het Europokal kampioenschap als equipe staan ingeschreven en ook hier aan de leiding gaan. Een ding is zeker een van hun pakt de Nederlandse titel. Bij de junioren hebben we er nog 3 waarbij Hein-Durk Vellema de beste wedstrijden heeft gereden als we naar de tweede helft van het kampioenschap kijken. Toch zijn Twaalfhoven en Dikmans zeker niet kansloos. En dan de toerwagens waar oud-kampioenen Tuchter en van Kuringe de dienst uitmaken. Beide hebben evenveel punten en hebben dus de kansen in eigen hand. Maar goed ook de mechanica speelt een belangrijke rol en niets is zeker. Of toch wel iets; we gaan een spannende dag tegemoet.

ACVO
AutoCross Vereniging Opsterland staat onder de bezielende leiding van Ipe Solle die we natuurlijk ook kennen als (assistent) wedstrijdleider op de NK wedstrijden. Nu zijn cluppie de organisatie strak in handen heeft zal dit laatste niet het geval zijn. Ipe kijkt uiteraard geconcentreerd vanaf de zijlijn mee. Het is eigenlijk de laatste jaren ondenkbaar dat er een agenda werd samengesteld zonder Visvliet erop. En dan nu de afsluiter, dankzij het 10-jarig jubileum van de ACVO, op de ontzettend snelle klei. Toch lijkt het elk jaar weer of we naar Visvliet gaan maar op de TomTom moeten we toch echt Lutjegast ingeven om bij de baan uit te komen. En Lutjegast is weer de woonplaats van een oude bekende (Sprint 2000) namelijk Hein Hut.

De baan en deelnemersveld
Zelfs Allard Kalff is een bekende hier in Visvliet want in 2007 kregen we het voor elkaar om hem in de sprinter van Rob de Baar hier aan de start te krijgen. De eerste Mr. X was daarmee een feit. Helaas kreeg het dit jaar geen vervolg daar Tim Coronel andere verplichtingen had.
Uiteraard kennen we de baan want die is elk jaar hetzelfde. Of toch niet want tijdens het vorige jubileum van de ACVO in 2004 legden ze een hele spectaculaire baan aan. Helaas viel die cross redelijk in het water in het begin maar later op de dag waren er prachtige finales te zien. Nu is de aanloop naar deze NK erg droog verlopen en maken we ons weer op voor de zwarte strepen op de klei.
De baan was een regelrechte verrassing en qua lengte had Solle ook niets teveel gezegd. Dat het een groot vierkant, ala Hindeloopen een paar jaar terug, zou zijn had niemand verwacht. Redelijke haakse bochten waarbij vooral de eerste nog wel eens de scherprechter bleek te zijn. Mooie baan waarop het kampioenschap dus beslist moest gaan worden en zo bleek dat de thuisblijvers ongelijk gingen krijgen. Detail wat nog wel het vermelden waard is; de ondergrond was wel klei maar niet de strepen trekkende ondergrond die we gewend waren van Visvliet. Mooi ander detail was ook nog dat de sproeiwagen de baan niet een keer bevochtigd heeft. Van stof was dan ook geen sprake op de fijne deeltjes na dan. En het weer daar had Halle ook wel een beetje van willen hebben want dat was prachtig te noemen.
Qua aantal deelnemers mochten ze niet klagen met exact 175 deelnemers. Toch was er weer minimaal 1 deelnemer waarbij een te hoog alcohol promillage werd gemeten. En dat is dus jammer voor hem want voor 1 meter van de baan geproefd te hebben was zijn NK al over.

Probleempje
Er zat een tumultueuze manche tussen bij o.a. de Sprint 2000 klasse. Een miscommunicatie tussen de finish vlagger en de baanposten (zo leek het) cq rijders zorgde voor een vreemd moment. Wat er precies aan de hand was is moeilijk te bepalen maar hetzelfde voorval gebeurde 3x. Alleen de Sprint 2000 manche maakte het als eerste mee. Met nog 1 ronde op de klok stopte iedereen er mee en reden de tractoren de baan op om hun afsleep werk te doen. Maar dat is voor de rijders natuurlijk lastig als je nog 1 ronde moet rijden. Tumult dus wat uiteindelijk, na druk overleg buiten de baan, dat er 1 ronde terug werd gekeken om de uitslag te bepalen. En na nog 2x deze situatie gehad te hebben besloot de organisatie in te grijpen. De afvlagger werd vervangen en verplaatst naar de binnenzijde van de baan. Het incident kwam hierna niet meer voor...

Juniorklasse
Thij Twaalhoven stelde "teleur" na 3 manches want van de 3 titelkandidaten die er nog waren stond hij niet op de eerste rij. Met plaats 13 moest hij zich tevreden stellen en hiermee dus op de laatste rij. Concurrenten voor de titel Hein-Durk Vellema (3) en Jeremy Dikmans (5) stonden wel pontificaal vooraan. Om 17.46h gingen de startlichten allemaal uit voor de finale en klonk de finale kreet van Dinant door de speakers. Rick van Herwijnen maakte de start niet mee in zijn laatste junior wedstrijd want op het startveld bleef zijn Peugeot stil staan.
Het lastige is dat je niet direct weet of er iemand een valse start heeft veroorzaakt maar Dikmans en Hop vielen in het licht. Dikmans kon er niet al te lang van genieten want hij parkeerde zijn Swift al snel langs de baan. Achteraf werd hij dan ook terug gezet in de uitslag gezien het puntenaantal wat hij kreeg. Hiermee lagen alleen de heren Vellema en Twaalfhoven nog op titelkoers.
Maar goed terug naar de kopstart want die was voor Jimmy Poelarends die Jimmy Hop maar net van zijn vege lijf kon houden. Stefan Gerrits complementeerde de top-3 en dat vanaf de tweede rij. Na 1 volledige ronde zien we Vellema terug op plaats 10 en Twaalfhoven is nog verder terug gevallen. Vellema begint aan een inhaalrace en Twaalfhoven is zo verstandig om dit te volgen want anders gaan zijn titelkansen in rook op. Wout Hesselink legde inmiddels een stevig rookgordijn aan op de baan en bleef de Peugeot toch de sporen geven tot aan de finish. Poelarends en Hop beginnen serieuze stappen te nemen en rijden de nummer 3 op grote achterstand. Hop wilde zich niet gewonnen geven en bleef de druk er vol op zetten bij Poelarends. Het resulteerde in een aantal speldenprikken die niet het succes hadden waar Hop op hoopte. In de tussentijd is Vellema opgeklommen naar plaats 6 en rijdt Twaalfhoven rond op plekkie 9. In de top-3 verandert helemaal niets meer en dat bracht de laatste podiumplaats dan ook bij Stefan Gerrits die Rudy van Asselt en Stephan van Dijk achter zich wist te houden. Vellema eindigde hier weer net achter en zo was het voor Vellema nog even spannend waar Twaalfhoven zou eindigen. Die zagen we uiteindelijk als de nummer 9 afgevlagd worden waardoor hij het kampioenschap maar ternauwernood binnenhaalde met hetzelfde puntentotaal als Vellema. De derde plaatsen die Twaalfhoven dus behaald heeft in Ysselsteyn en Kerkdriel bleken de doorslag te geven.

1. Jimmy Poelarends
2. Jimmy Hop
3. Stefan Gerrits

Toerwagenklasse
De Porsche van Toon Kooremans zagen we na zijn fraaie sprongen in Merksplas ook in Visvliet weer aan de start. Alleen het nummer correspondeerde niet met de normale rijder Toon Kooremans. Het was namelijk Richard Kools die het stuur (eenmalig) overnam van Kooremans. Dit vond Kools een mooie geste van Kooremans door de pech die hem dit seizoen achtervolgd. Een lichte blessure deed Kooremans tot dit besluit komen overigens.
In de tweede manche deed Kools al van zich spreken door de Porsche met een lekke band rond te sturen en manche 3 was fenomenaal. Hierin ging Kools vol de strijd aan met de gebroeders Breederland. En wat ze ook probeerden ze kregen de automonteur uit Alphen niet op de knieen. Dus met een manche overwinning en nog 2 goede resultaten vonden we hem terug als laatste op de eerste rij.
Tuchter was weer een apart verhaal vandaag. In de eerste manche, die hij winnend afsloot, bleek hij te vroeg gestart te zijn. In manche 2 was het ook niet super en zo moest er een hele sterke manche 3 uit de hoge hoed komen om überhaupt de finale in zicht te krijgen. Dit lukte uiteindelijk maar net door in manche 3 een derde plaats te pakken. En Rob van Kuringe deed wat niemand anders deed vandaag namelijk de pole opeisen. En dat was goed nieuws voor de Brabantse ondernemer.
Veldhuizen kende wat nerveuze momentjes voor de start van de finale vanwege een klein technisch mankement wat in de voorstart en op het startveld nog verholpen is. Dat hem dit niet van zijn ą propos bracht was wonderbaarlijk want als een komeet stoof hij op bocht 1 af. Tuchter had ook een goede start en probeerde het direct buitenom maar helaas bracht dit niet waar hij op hoopte.
Kools pakte met zijn agressieve rijstijl direct de tweede plaats voor Peter Breederland die wist dat hij zijn titel niet meer kon prolongeren. Van Kuringe sloot hier direct weer achter aan en Tuchter kwam (nog) niet verder als 8.
Even later zien we Tuchter al volop tobben met een zwalkende Scirocco en blijkt hij een lekke band te hebben. Van Kuringe heeft hier maling aan en geeft de kever nog even extra de sporen. Rene van Vliet heeft grotere problemen want onderaan de motor zien we een klein haardvuur ontstaan waarna hij eieren voor zijn geld koos en de baan verliet. En zo heeft hij in 5 van de 6 finales dit jaar de pechduivel op bezoek gehad en dat is ongekend toch?
Peter Breederland heeft Kools inmiddels verschalkt en krijgt hiermee Veldhuizen weer een beetje in het vizier. Toch kon hij Veldhuizen nooit meer bedreigen. Hij gaat dan ook na Zuidwolde en Halle met zijn derde NK overwinning in 4 wedstrijden naar huis met zijn Honda. En de tweede plaats in de eindstand is dan ook voor hem en dat is meer dan waarop hij gehoopt aan aan het begin van het seizoen.
Kools krijgt ook van Kuringe aan de buitenzijde te zien en hierachter zitten Ton van Leeuwen en Nico Breederland weer op de achterbumper. Kools vecht voor wat hij waard is en eindigt in de tumultueuze slotfase als derde maar dat is iets wat Kooremans al veel eerder presteerde. In de laatste bocht voor de finish slaat de kever van van Kuringe op slot zo lijkt het. De op de achterbumper zittende Nico Breederland kan de kever niet meer ontwijken en botst er bovenop. Einde wedstrijd voor beide rijders maar geen slecht gevoel bij van Kuringe want ondanks deze domper hengelt hij weer een titel binnen want Tuchter wordt slechts negende. Hiermee behaalt van Kuringe zijn vijfde Nederlandse titel waarvan 1 bij de standaardklasse en de andere bij de toerwagens. En dat moet van Kuringe met zijn nieuwe kanon de Skoda Fabia nog maar zien te evenaren ;-)
Opvallend nog was het sterke optreden van Leon Kammeraad. Tijdens zijn vakantie hebben zijn kammeraadjes de BMW helemaal klaar gemaakt. Instappen en rijden dus voor de rijder uit Middelharnis. En zonder pech reed hij zonder pardon de top-5 binnen.

1. Frederik Veldhuizen
2. Peter Breederland
3. Richard Kools

Standaardklasse
Andre Folmer kende een slecht weekeinde. Een crash waarbij een andere auto hem hard in de zijkant raakte leverde hem een bezoekje aan het ziekenhuis op. Met waarschijnlijk een gebroken rib wensen wij hem beterschap toe.
Uiteraard weer een kleine finale waarin de laatste ronde het Waterloo werd voor Mervin Klaassen. In een ultieme poging om nog tweede te worden sloeg hij hard over de kop. Johnny Post zijn overwinning kwam niet in gevaar. Siegfried Postma en Pieter Nieuwkoop vonden het niet erg want hun plaatsten zich zo voor de finale.
Stadman zijn MR2 was weer met ballonnen gesierd voor zijn derde (!) kampioenschap op rij in deze klasse. De auto is te koop en de eventuele toekomstige eigenaar zal er geen slechte koop mee doen.
Toch leerde Chris Wagenaar heel veel bij na de overstap van de Astra naar de Toyota. Hij was dan ook vandaag weer de snelste na 3 manches. Maar helaas voor Wagenaar worden de punten niet toegekend na 3 manches. De vele finalepech die Wagenaar het hele seizoen al ondervind kwam nu ook weer op zijn bord terecht. De kopstart leverde hem direct een lekke band op en zo liep ook deze finale weer op een deceptie uit en werd hij net als in 2008 tweede in de eindstand van het kampioenschap. Emiel Gotink had de MR2 thuis gelaten na de enorme schade in Reutum en dat was maar goed ook. Anders had rij 1 weer louter uit MR2 jappen bestaan en nu dus Gotink goed vooraan.
Stadman komt als eerste door en Haitze Idzenga zet zijn sterke lijn van de laatste weken door. Emiel Gotink zat al op de achterbumper en met zijn vele ervaring leek het slechts een kwestie van tijd voordat de Opel de MR2 voorbij zou steken. En zo geschiedde. De tractor op de startgrid sleept inmiddels Rene Snippe weg die derde stond in de tussenstand. Geen extra punten dus en moest hij afwachten tot de prijsuitreiking of zijn bronzen plak wel behouden bleef.
Gotink stak intussen Idzenga voorbij en was overigens in goed gezelschap want ook Eddy Zielman en Gerwin Dimmendaal verdedigden de Kermit kleuren in deze finale. Stadman kwam, zag en overwon en dat voor de vierde keer dit seizoen. Gotink pakte een fraaie tweede plaats vandaag in Visvliet en hierachter werd het weer spannend. Want IJe de Vries liet weer van zich spreken door nu met hele heftige rooksignalen te laten zien dat hij Eddy Zielman voorbij wilde. Helaas voor de Vries lukte dit niet meer en waren de eerste 5 plaatsen mooi om en om verdeeld tussen Opel en Toyota.

1. Hendrik Stadman
2. Emiel Gotink
3. Haitze Idzenga

Sprint 2000
Met een kleine finale die erg spannend ging worden want 3 van de 6 titelkandidaten zaten hierin. Freek Gussinklo, Henk van der Hart en Herrijk Hop. Dus het mooiste voor de spanning in het kampioenschap zou zijn als dit de nummers 1 tot en met 3 zouden worden. Maar Jan Hendriks wilde daar niet aan meewerken zagen we want de snelheid van de laatste weken stelden hem in staat om als tweede afgevlagd te worden achter Henk van der Hart. En hiermee namen we dus afscheid van Herrijk Hop die vierde werd achter Freek Gussinklo.
Patrick Cleys was de hele dag erg sterk bezig en reed hiermee alle commotie ontstaan in Merksplas van zich af. Opvallend dat de zandrijder bij uitstek vooral in de kleiwedstrijden erg sterk is. Met 2 overwinningen en een vijfde stek mocht hij als eerste kiezen vandaag en hij koos de binnenzijde. Naast hem Jacob Kuil en Ronald Akkermans. John Rotink en Jan-Willem van Eerden complementeerden de volledige eerste rij. Rients Postma vonden we terug op plaats 6 en die is naast Akkermans en Rotink dus in de strijd voor de titel. Peter Versluis was de enige die niet in de finale kon starten want zijn motor klonk in manche 3 zo slecht dat verder rijden geen optie meer was.
Jakob Kuil startte als snelste wat een valse bleek te zijn. De echte kopstart was voor Patrick Cleys die Ronald Akkermans maar net voor kon blijven. Na de eerste doorkomst zagen we Henk van der Hart al als de nummer 7 doorkomen en Gussinklo slechts als de nummer 13. met Gussinklo ging het dan ook echt niet goed want na een paar ronden rijden lapten de koplopers de man van Rijdersbelang al. Cleys deed wat hij voor zijn gevoel moest doen en reed weg, niet ver overigens, van Akkermans die Kuil achter zich wist. Rotink keek vanaf de vierde plaats toe en weet dat zijn machine niet optimaal is voor een lange kleibaan. Henk van der Hart, door mechanische pech in manche 2 naar achter gevallen, reed de longen uit zijn lijf en kwam maar niet verder dan plaats 7. Door het wegvallen van Kuil in de uitslag door zijn valse start werd Rotink uiteindelijk derde achter de niet meer in te halen Patrick Cleys en Ronald Akkermans. Voor Akkermans brak er een hele spannende periode aan want door het uitrijden van Freek Gussinklo werd het spannend. De crash van Bandi Peters in de laatste ronde betekende weer een plaatsje winst voor Gussinklo en de valse start van Kuil ook. Dus voor Akkermans was het zo dat Gussinklo niet beter als plaats 8 mocht scoren want anders ging de titel aan de neus van Akkermans voorbij. Voor Akkermans gebeurde dit niet want Gussinklo eindigde als de nummer 9 van vandaag. En zo werd Akkermans kampioen op de baan waar hij in 2007 het kampioenschap verloor aan Cleys.
Voor Henk van der Hart waren de druiven extra zuur want ondanks zijn sterke zesde plaats van vandaag zag hij zich zelfs buiten de top-3 in het eindklassement vallen en dat is erg jammer voor hem.

1. Patrick Cleys
2. Ronald Akkermans
3. John Rotink

Sprint 1600
Dankzij de equipe regeling zagen we vandaag Rene van der Coelen aan de start die ingeschreven stond samen met Herbert ter Maat. Ter Maat maakte een stevige koprol mee in Merksplas en zo werd de jonge Limburger naar voren geschoven om in Visvliet te starten met zijn eigen JvdC frame.
In de eerste manche taste hij alles een beetje af met plaats 5. In de andere 2 manches gooide hij er een overwinning tegenaan om zodoende op pole te starten.
Frank Oomen zagen we als enige niet aan de start van de finale door een slecht lopende machine in manche 3. En zo was de eerste rij niet volledig bezet.
Aangezien van der Coelen niets in het kampioenschap kon betekenen hadden zowel Andre Vrieze als Edwin Tolkamp geen moeite met hem op de pole. Die stonden namelijk ook weer gebroederlijk naast elkaar op rij 1 om de strijd voor de titel met elkaar aan te gaan. Alle fototoestellen waren dan ook weer op Vrieze gericht na zijn straaljagerstart in Kerkdriel. Maar de grip leek hier toch minder want de voorwielen kwamen wel los maar niet zover als in Kerkdriel.
Rene van der Coelen zag hier niets van want die had toen al een lichte voorsprong te pakken op beide titelkandidaten. En eerlijk is eerlijk de jonge rijder uit Baarlo is een genot om naar te kijken. De rust die hij uitstraalt in de sprinter is ongekend en qua lijnen rijden heeft hij Cleys als voorbeeld genomen de afgelopen jaren.
Van der Coelen maakte een droomdebuut mee en pakte een overwinning die geen enkel moment in gevaar kwam. Maar dat was niet waar de vele Tolle fans voor naar Visvliet gekomen waren. Ze waren er dan ook niet gerust op dat de Tolle zijn derde titel mee naar huis ging nemen. Op zijn minst favoriete ondergrond moest hij het opnemen tegen de kleirijder bij uitstek namelijk Andre Vrieze. Want in de manches had Tolkamp niet 1x gewonnen en Vrieze pakte er 2. Tolkamp wist natuurlijk ook wel dat hij gewoon in het spoor van Vrieze mocht blijven rijden om geen gevaar te lopen. Maar dit is niet wat Tolkamp in gedachten had. Vrieze sloot als tweede aan achter van der Coelen en kreeg direct Tolkamp op zijn achterrek (figuurlijk wel te verstaan). Opvallend was Toon Jacobs die met zijn motorfiets op 4 aan wist te sluiten en dat was iets wat hem alleen nog maar op zandbanen gelukt was. Tolkamp en Vrieze maakten er een hele mooie strijd van en de sterk aandringende Tolkamp zag kans om Vrieze te verschalken en met plaats 2 wist hij dat zijn derde titel hem niet meer kon ontgaan. Vrieze kon niets anders doen dan zich gewonnen geven en hopen op pech voor Tolkamp om alsnog een titel te halen. Maar dit geschiedde niet. Sterker nog Vrieze kreeg de enorm sterk rijdende Daniel de Bone op bezoek. De Bone, tegenwoordig met een dikke Zomer motor, liet zien veel bijgeleerd te hebben. Hij maakte het Vrieze erg moeilijk en probeerde het zowel buitenom als binnendoor. Het leek te lukken maar dan was Vrieze toch weer wat sterker op het derde rechte stuk. Door het gevecht wat echt de moeite waard was zag Andre Bouwmeester kans om steeds dichterbij te komen. Toch was de aanwezigheid van Bouwmeester niet voldoende om de eindstand nog te veranderen al hadden er niet veel rondjes meer gereden moeten worden. Anders had Vrieze nog wel eens naar plaats 5 kunnen duikelen al had dat voor het kampioenschap niets meer uitgemaakt.
Tolkamp was dan ook dolgelukkig met zijn derde titel en gunde Vrieze de tweede plaats in de eindrangschikking van harte. Outsiders voor de derde plaats in het kampioenschap Marcel Schoo en Marcel Reints deden niet echt lekker mee. Schoo moest de auto met problemen aan de kant zetten en Reints kwam ook niet verder als plaats 7. Maar hiermee pakte hij in zijn debuutjaar wel de bronzen medaille in de Sprint 1600 klasse.

1. Rene van der Coelen
2. Edwin Tolkamp
3. Andre Vrieze

Keverklasse
Na "Kevergate" in Halle door het protest wat Stokkink aangetekend had kregen de rijders op voorhand een persoonlijk gesprek met het BSAC. Hierin werd aangegeven dat de Spoco's in Halle een besluit genomen hadden waar niet meer aan te tornen valt. En hiermee is Kevergate wat het BSAC voorbij en dit hoort ook zo te blijven.
Iedereen begreep dit ook en hiermee werd er definitief een punt achter gezet. Toch was er nu ook weer een protest wat over het startlicht ging wat niet helemaal lekker functioneerde. Helaas voor de protest aantekenaar werd de manche niet overgereden en kon de finale op zijn normale plek plaats vinden.
Stokkink kreeg een zwarte vlag in manche 1 doordat hij zijn kever bijna bovenop de kever van Jemke Veenstra had geplaatst. En dit leverde nul punten op. In manche 2 zag hij zijn winnende positie omklappen in plaats 3 door problemen met een aanrijfas. Manche 3 was sterk met de winst maar dit totaal leverde hem geen finaleplaats op. Stokkink moest dus genoegen nemen met plaats 11 vandaag.
Sooi Ermens had een slecht resultaat in Halle door een gebroken klep in de motor. De motor was weer op tijd klaar voor de laatste NK wedstrijd maar net voor de eerste manche sloeg de motor vast. Nog voor Sooi een meter wedstrijd gereden heeft was zijn wedstrijd dan ook al over.
Patrick Boeesenkool was de enige ontbrekende finale rijder en had dus weer pech. En dat is wat hem het hele jaar al achtervolgd en de emmer was dus nog niet leeg.
Brink was wel weer sterk en wist de pole te verzilveren alleen met de start werd hij verrast door Eelco Kruis die net als Boessenkool al veel pech te verduren heeft gehad dit jaar. Eelco Kruis gaf zijn kever flink de sporen en de motor klonk dan ook af en toe alsof deze zomaar uit elkaar kon klappen. Maar gelukkig voor Kruis gebeurde dit niet. Brink drong vaak aan de eerste paar ronden maar kreeg net niet genoeg ruimte om zijn kever er voorbij te steken. Gerald Kemper was een van de eerste uitvallers in deze finale en 402 zal dan ook niet in 2010 op zijn kever te zien zijn.
Bjorn Hissink deed ook lekker mee vandaag en rijdt lang op plaats 3 rond. Dit was voor Kruis en Brink de reden dat ze zoveel afstand konden nemen. Hissink had net wat minder snelheid maar reed zo strak en sterk dat Willem Snijder pas in de laatste ronde kans zag hem te verschalken. En op de finishlijn kreeg hij ook Marco Raben nog aan de zijkant.
Jacob Heeres kon zijn zeer sterke manche prestaties in de finale geen vervolg geven al moeten we niet vergeten dat een zesde plaats ook gewoon erg goed is natuurlijk. Alleen dat vergeten we nog wel eens.
Mooie en verdiende overwinning voor Eelco Kruis. Maar de vraag die ons nu nog bezig houdt is of we Brink zijn laatste NK wedstrijd hebben zien rijden bij de kevers want wat gaat hij in 2010 doen? In Kieldrecht zullen we eens vragen of hij ons uit onze nieuwsgierigheid kan verlossen.
Voor Stokkink was het allemaal prima zo en gelukkig voor hem had hij ook met de elfde plaats in Halle de titel meegenomen vandaag want Raben had ook dan nog een achterstand gehad. Wat wel jammer was is dat de nieuwe kampioen niet in de finale stond.

1. Eelco Kruis
2. Lammert Brink
3. Willem Snijder

Superklasse
De spanning was te snijden bij de 3 kanshebbers voor de titel. Dirk van Dijk leek de minste last te hebben van de zenuwen want hij was oppermachtig in de manche en hij sloot dan ook alles met winst af. Pierre Blok kreeg in manche 1 Twam Hermkens op bezoek wat resulteerde in scheef staande voorwielen en uiteindelijk een kapotte aandrijfas. Maar Michael Kuijpers kende de meeste stress op weg naar de finale. Hij kreeg namelijk in manche 3 een flinke klap te verduren van Huib Versluis. The Coyote verremde zich totaal en knalde vol in de auto van Kuijpers. Aan de linkerzijkant van de sprinter van Kuijpers zat geen wiel meer aan en het was dan ook een trieste aanblik. Versluis kreeg voor zijn actie een zwarte vlag en na zijn koprol in manche 2 resulteerde dit in plaats 15.
Ondanks de enorme schade kreeg het Kuijpers team het voor elkaar de sprinter klaar te krijgen voor de finale. Dat het een hele toer was zagen we in de mobiele werkplaats van het team waar de aandrijfassen ter plaatse aangepast werden.
Met Dirk van Dijk (1) en Pierre Blok (4) op rij 1 moest Kuijpers (5) een rij verder naar achteren starten. Van Dijk kwam niet weg met de start en wist direct dat hij de titel niet ging halen want na bocht 1 op plaats 7 liggend ging het niet meevallen.
Hermkens was in de manches niet overtuigend maar toch verzilverde hij zijn tweede plaats met de kopstart. En wat we toen nog niet wisten is dat we een sublieme finale voorgeschoteld kregen van de Superklasse rijders. Pierre Blok plaatste brutaal zijn Spies frame op plaats 2 maar een gebrande Kuijpers wist dat het moest gaan gebeuren vandaag. Precies 10 jaar na de titel van zijn vader Peter wilde hij dit kunststukje herhalen. En Blok moest er na een paar ronden al aan geloven en werd door Kuijpers fair en sterk ingehaald. Blok wist dat dit een zeer slecht scenario was en dat hij zo in zijn debuutjaar geen titel zou veroveren. Dirk van Dijk probeert om naar voren te rijden door hele snelle lijnen aan de buitenzijde te kiezen maar helaas voor hem zonder resultaat.
Erik Ankersmit laat ook zien dat hij nog niet afgeschreven is en zet zich schrap in zijn stoel en begint in vorm te komen. Frits Duizendstra, rijdend in de auto van Wim Kok, heeft eerst de kat uit de boom gekeken en laat zien dat de vorm er nog steeds is. Hij geeft de F&S flink de sporen en zit achter Pierre Blok die Frits niet achter hem kan houden. Frits pakt hiermee dan ook de derde plaats. Maar Frits nam hier geen genoegen mee en met zijn sublieme rijstijl kreeg hij de handen van het vele publiek op elkaar. De jacht op Kuijpers werd geopend en ook die moest eraan geloven. Blok kreeg weer wat hoop maar de snelle Ankersmit zag op zijn beurt weer kans om Blok te pakken. Blok wist dus nu bijna zeker dat de titel hem zou ontgaan of Kuijpers moest nog pech krijgen. Ankersmit legde aan om Kuijpers op de pijnbank te leggen maar dit lukte in de laatste ronde net niet.
Hermkens kreeg het benauwd want zijn leidende positie kwam in gevaar. Meester Duizendstra zat er achter, er naast, ertussen, maar gelukkig voor Hermkens niet er voorbij. Eerlijkshalve moeten we wel zeggen dat de finale niet nog 1 ronde langer had moeten duren maar dat terzijde.
De aanpassingen aan de auto van Hermkens hadden dus het gewenste resultaat gehad en zo kon hij zijn verloren kampioenschap toch nog een beetje glans geven met een hele sterke en mooie prestatie in Visvliet. Zo wist hij zijn top-10 plaats in de eindrangschikking (uiteindelijk pos 7) veilig te stellen.
Michael Kuijpers werd uiteindelijk de nummer 3 en behaalde daarmee de titel. Ankersmit op 4, maar die bleek vals gestart te zijn, en zo belandde Blok dus op 4. Hiermee had Blok wel de meeste punten van allemaal maar door het schrapresultaat ging de titel aan zijn neus voorbij want hij had evenveel punten als Kuijpers nu die er nu eenmaal 2 gewonnen had. Jammer voor de debutant maar met een tweede plaats moet en mag je meer dan tevreden zijn natuurlijk. Kuijpers draaide van vreugde een paar mooie donuts voor het uitrijden van de baan en vierde daarmee zijn eigen feestje. En Dirk van Dijk had toch nog een klein lichtpuntje in deze finale. Door de valse start van Ankersmit eindigde van Dijk uiteindelijk op plaats 7 en dit was net genoeg om brons overhandigd te krijgen in de eindstand met evenveel punten als Ankersmit. Hoezo een spannend seizoen bij de grote mannen?
Frits Duizendstra liet zien het kunstje nog niet verleerd te zijn en gaf zijn visite kaartje af (voor zover als dat nodig is natuurlijk). Staat er dan niemand op vraag ik me wel eens af die Frits in zijn team opneemt en hem weer een seizoen laat rijden. Ik bedoel het niet verkeerd maar ik vind het zo heerlijk om die grote kampioen te zien rijden... en dat zal toch iedereen met me eens zijn?
Wat betreft de eigen deelname in Kerkdriel aan de Superklasse binnen Equipe TBS Autosport stond vandaag Theo Bruinsma aan de start. Hij deed het prima met een elfde plaats vandaag. En hiermee kunnen we met trots melden dat we de regerend Europees kampioen Bernd Stubbe in de eindstand achter ons gelaten hebben. En dat is meer dan waarop we gehoopt hadden aan het begin van het seizoen.

1. Twan Hermkens
2. Frits Duizendstra
3. Michael Kuijpers

Afsluiting
ACVO ondanks de strubbelingen met de finish perikelen en de tijd die het baanonderhoud af en toe koste hebben we een superdag gehad. Alles prima geregeld. Veel plaats in het rennerskwartier en een uitdagende baan. Daarmee lieten ook de oudgedienden dit jaar zien dat ze een NK organiseren nog niet verleerd zijn. Alle rookies dit jaar ook top en zoals al eerder aangegeven het NK zit in de (professionele) lift.

Eindconclusie;
Het zit erop. Het NK seizoen is weer voorbij gevlogen en we kijken al weer met 1 oog naar 2010.
Dames en heren van het Bestuur Sectie Autocross en de Werkgroep NK bedankt voor de super samenwerking dit jaar en voor alle vrijheden (op en naast de baan) die we als pers gehad hebben. Ook voor jullie geldt ga zo door want we zijn met zijn allen op de goede weg.

Tot 2010 en laat de data en de plaatsen maar snel bekend worden.
..