Wedstrijd
5 VeKa NK autocross
Halle
5 september 2009
De
lat is door Ysselsteyn en Reutum op grote hoogte neergelegd
en de eer is nu aan de Halse Autocross Club Halle die gaat proberen
om op gelijke voet te komen. Aan de voorbereiding kan het niet
liggen want op vele andere crossen zagen we de zeilspandoeken
al hangen met de aankondiging van de Veka NK wedstrijd op 5
september in Halle. En nu was het zover dat Andre Vrieze eindelijk
zijn kunnen mocht vertonen in zijn woonplaats. Herbert ter Maat
had ook graag in zijn woonplaats gereden maar de motorschade
opgelopen in Bohnhorst was helaas nog niet gerepareerd.
Halle
is gelegen in de Achterhoek en behoort tot de gemeente Bronckhorst.
Zoals ze het zelf beschrijven is deze gemeente volop bedeeld
met natuurschoon; bossen, uitgestrekte weilanden en water wat
elkaar afwisselt. Maar de gemeente is ook bekend om de vele
prachtige kastelen en Bronkhorst, het kleinste stadje van Nederland
waar ook nog eens enorm veel boekenwinkels te vinden zijn. Verder
ligt Zelhem ook nog eens in de buurt en de rockers onder ons
kennen deze plaats natuurlijk van de band Normaal. Dus gezelligheid
op en top in deze contreien.
Dat het gezellig is in deze buurt is natuurlijk helemaal top
maar daarvoor hebben we de A18 natuurlijk niet in zijn geheel
gereden het NK is het evenement waarvoor we hier zijn. En dat
op deze geheel nieuwe locatie waar we de een na laatste Nk wedstrijd
van dit seizoen alweer gaan beleven. En mooi is natuurlijk dat
we in wedstrijd 5 voor de vierde keer een nieuwe baan tegenkomen
in de NK cyclus.
En omdat dit de een na laatste wedstrijd al is kunnen er ook
de eerste Nederlands kampioenen bekend worden. Bij de standaardklasse
lijkt Hendrik Stadman op weg naar zijn derde (!) titel op rij.
Verdedigend rijden kan hem de titel opleveren door bij de eerste
3 te eindigen. Nog rianter staat Arjan Stokkink ervoor. Een
plaats bij de eerste 7 levert hem de zesde (!) Nederlandse titel
op. In 1989 veroverde hij deze titel bij de standaardklasse.
En in 1993, 1999, 2004 en 2007 bij de kevers. En dat hij en
passant in 1998 en 2003 het zilver binnen hengelde weet bijna
niemand meer.
Terugblik Reutum
Organisatorisch gezien was het een super NK alleen de nasleep
was iets waarover we liever niet meer al teveel uitwijden. De
alcohol escapades van verschillende deelnemers waren een lichte
smet op deze NK. Deze week werd dan ook bekend dat de rijders
die hier over de schreef zijn gegaan geen andere straf krijgen.
Dus de wedstrijd mag gewoon als schrap worden gebruikt.
En dan ook nog eens de vele uitsluitingen bij de junioren verdienden
ook niet de meeste schoonheid al zullen de meningen daarover
uiteen lopen natuurlijk. Vrij snel na afloop van de NK zagen
we al dat er 4 junioren uit de uitslag gehaald waren en een
persbericht deze week liet zien dat ook Kevin van Beek en Jimmy
Poelarends niet voldeden en ook uit de uitslag verwijderd zijn.
Allemaal 5 punten voor deze 6 junior rijders en een wedstrijd
die niet als schrap gebruikt mag worden L. Dat dit gevolgen
heeft voor de tussenstand moge duidelijk zijn en hierbij willen
we jullie er nogmaals op wijzen dat de stand die te vinden is
op onze website officieus is.
Verder moeten we er maar niet al teveel bij stil staan en nogmaals
genieten van de hoogtepunten die er wel waren zoals de prachtige
strijd tussen Ton van Leeuwen en Rene van Vliet bij de toerwagens.
En de enorme snelheid die Huib Versluis bij de Superklasse ten
toon spreidde met zijn Corvette.
Een ander hoogtepunt, voor Pijnenburg een pijnlijk dieptepunt,
was de enorme vuurzee waarmee zijn VW motorblok om zeep geholpen
werd. Maar in Halle startte hij weer ... met zijn oude kampioensauto
waar nog steeds een potente Porsche motor in ligt.
De baan en deelnemersveld
Bijna overal in de Achterhoek bestaat de ondergrond uit zand
en zo ook hier in Halle. Maar dat neemt natuurlijk niet weg
dat je daar geen mooie baan op uit kan zetten. En de eerste
aanblik leerde ons dan ook dat het de HACC gelukt was er iets
moois van te maken. Met een prachtig hoogteverschil wat te overbruggen
was direct na de start kwam de bochtencombinatie 1 en 2. Hierna
boog de baan naar buiten en ontstond er een soort van chicane
die naar buiten boog. Hierna de bochtencombinatie 3 en 4 waarna
rechts aangehouden moest worden om weer de berg op te kunnen
rijden. Al met al een uitdagende baan die door de enorme droogte
van de afgelopen weken nog steeds nat gehouden werd in de vroege
ochtend. De regen die de baan de rest teisterde had flinke gevolgen
voor de zwaarte van de baan want die werd hierdoor enorm. Zelfs
de Superklasse rijders hadden soms moeite om de baan te ronden.
Voor de organisatie was het dan ook iets wat ze niet verdiend
hadden want ze kwamen qua cijfer uit op het nivo van Ysselsteyn
en Reutum. Zomaar wat simpele zaken als een aggregaat wegwerken
op het middenterrein door simpelweg een diep gat te graven en
de uitgegraven grond er als wal doorheen. En dan de speakers
waar het professionele commentaar van Dinant Veneman doorheen
te horen was. In een torenhoge kraan hingen deze boven het middenterrein.
In de finales was de muziek wel iets te hard en daardoor te
overheersend maar dat was dan ook het enige minpunt van de dag.
Dus voor de HACC-Halle ook een hoog nivo qua uitvoering van
de baan en het hele ruime rennerskwartier.
De deelnemers lieten het een klein beetje afweten met slechts
172 in totaal waarbij de standaardklasse en de Sprint 2000 de
meeste afzeggers hadden.
Junioren
Voor Hendrik-Jan Praamstra zit het NK seizoen er volledig op.
De jonge rijder uit Kootstertille was na wat technische voorvallen
in zowel Zuidwolde als Reutum niet meer welkom. Vandaar dat
de AX rijder ook niet in Halle aan de start stond en al zijn
behaalde punten in de wedstrijden gereduceerd zag worden tot
de aanwezigheidspunten.
Ook nu waren er toch weer wat zaken waar de TC hun twijfels
over hadden en werden op voorhand al wat zaken verzegeld. Dus
ook hier kan de uitslag wel weer eens gaan veranderen aan de
hand van de technische nacontrole.
De 1300cc bolides hadden het zwaar op de baan in Halle en na
afloop van de finale zagen we dit dan ook duidelijk. Verspreid
over de baan redelijk wat stil gevallen junioren waar onder
de meeste motorkappen ook wat lichte rookontwikkeling te zien
was.
Al met al was het een spannende finale die pas in de laatste
ronde beslist werd maar dat weet je aan het begin natuurlijk
niet dus laten we daar maar eens beginnen. Jimmy Hop had geen
zin om weer zo'n slecht resultaat als in Reutum op zijn conto
bij te schrijven. Hij kon dan ook Hein-Durk Vellema net niet
hebben met de start maar slot wel direct achter hem aan. Thij
Twaalfhoven wist ook wat hem te doen stond want een zeper als
in Reutum kon hij ook niet gebruiken want anders gingen zijn
kampioenaspiraties zeker in rook op. Hij dus op 3 in de eerste
bochtencombinatie. Na 2 ronden vond Hop het welletjes en zag
hij kans om Vellema voorbij te steken en zijn de rollen even
omgedraaid. Opvallend was dat Jeremy Dikmans het tempo niet
kon volgen. Niet dat hij het slecht deed op plaats 4 maar zijn
concurrenten zag hij alleen maar verder weglopen op de zware
Halse zandgrond. Vellema en Hop maken er in deze finale een
mooie strijd van waarbij Twaalfhoven rustig wacht op een foutje
van beide kemphanen. Want dat zou hem de leiding wel weer eens
kunnen terugbezorgen in de tussenstand. Na verloop van deze
finale was het weer Vellema die Hop voorbij gestoken was. Toen
het bordje voor de laatste ronde in zicht kwam kroop Hop weer
uit zijn schuilplaats en knalde weer voorbij aan zijn concurrent
Vellema. Dat kwam Twaalfhoven niet zo slecht uit want dat waren
weer 3 puntjes minder voor Vellema. Laatstgenoemde liet het
er niet bij zitten en bleef de druk er vol ophouden bij Hop.
Dit resulteerde in een, buiten ons gezichtsveld, schitterend
en spannende laatste klim de heuvel op naar de finish. Hier
zagen we ineens dat Hop zijn leidende positie verspeeld had
en "slechts" als de nummer 3 over de streep heen kwam. Hein-Durk
Vellema pakte hiermee zijn eerste NK winst dit seizoen en blijft
leider in de tussenstand. Thij Twaalfhoven werd de nummer 2
van vandaag en was daar meer dan blij mee.
Voor de laatste wedstrijd over 2 weken in Visvliet gaan we ook
weer een spannende strijd tegemoet waar Thij Twaalfhoven de
beste papieren voor bezit. Met plaats 4 wordt hij de kampioen
van 2009 ongeacht wat zijn concurrenten voor resultaat behalen.
Laten we verder hopen dat de nacontrole niet al teveel stof
doet opwaaien en de uitslagen dus redelijk intact blijven.
1. Hein-Durk Vellema
2. Thij Twaalfhoven
3. Jimmy Hop
Toerwagenklasse
Ton van Leeuwen zou in Lopik een demo cross geven door te strijden
tegen Mark van Eldik met zijn Impreza S12. Zover kwam het helaas
niet want van Eldik kreeg zijn computer van de S12 niet aan
de gang. Dus zodoende reed de snijwerker vanaf manche 2 maar
mee bij de sprinters. Dit ging niet zonder slag of stoot want
een kleine koprol, zonder al teveel schade, maakte het bijna
weer een drukke week voor het team.
Marco Tuchter kende opnieuw motorproblemen en in manche 2 zagen
we hem niet meer aan de start. In manche 3 was er nog een povere
poging wat niet resulteerde in het gewenste resultaat. Maar
ondanks de laatste plaats van vandaag heeft Tuchter aan de winst
in Visvliet genoeg om de titel Nederlands kampioen weer te veroveren.
Rene van Vliet plaatste zich ook nu weer voor de finale alleen
na manche 3 werd de Subaru al in de bus geparkeerd. Een kapot
achterdiff en problemen met de ontsteking waren hier debet aan.
Smaakmaker nummer 1 uit Reutum dus niet aan de start. De andere
smaakmaker, Ton van Leeuwen, stond er wel alleen na 2 rondjes
zagen we rookontwikkeling en begon de motor weer te klapperen
en te sputteren. Dus beide Reutumse helden beleefden gen plezier
aan de wedstrijd in Halle.
Gelukkig voor de toeschouwer stonden er weer 2 nieuwe smaakmakers
in de finale die er een geweldige wedstrijd van wisten te maken.
Peter Breederland verraste namelijk de zeer snelle Frederik
Veldhuizen in de start. De Suzuki rijder wilde ook wel eens
een topprestatie leveren want zijn derde plaats in Zuidwolde
was toch alweer lang geleden. Op het tweede rechte stuk stak
Veldhuizen de Suzuki al voorbij en leken we een one-man-show
te krijgen van de ondernemer uit Westbroek te krijgen. Gelukkig
had Peter Breederland weinig zin om hieraan mee te werken en
bleef hij continu op de achterbumper rijder van Veldhuizen.
Rob van Kuringe hield het hoofd koel en volgde op plaats 3.
Na het weer niet rijden van Tuchter is hij toch de voornaamste
kandidaat om Peter Breederland op te volgen als kampioen. Het
hoofd koel houden was dan ook zijn motto en dit leek aardig
te lukken. Vincent Steenman haakte noodgedwongen ook af want
de snelheid zat er in de finale niet in en hij werd slechts
8-ste.
Veldhuizen en Peter Breederland gaan na 4 rondjes al dubbelen
om het machtsvertoon van deze 2 rijders maar even aan te geven.
Gelukkig voor beide rijders leveren de achterblijvers geen problemen
op en kunnen ze aan hun voorsprong blijven werken. Peter Breederland
ruikt zijn kans en verrast Veldhuizen door binnendoor te steken.
Want dat is iets wat Breederland met de Suzuki Swift magistraal
kan namelijk haaks door de bocht gaan. Een verrassing hangt
in de lucht maar Veldhuizen had geen zin om aan deze verrassing
mee te werken want in de laatste ronde stelt Veldhuizen weer
orde op zaken en wint in Halle. Peter Breederland pakt een zwaarbevochten
tweede plaats. Gebeurde hierachter dan ook nog wat? Ja want
Nico Breederland wist op de finishlijn Rob va Kuringe van de
derde plaats af te stoten en mocht zo samen met zijn broer op
het podium stappen. En dat waren dure puntjes voor van Kuringe
want nu heeft hij zijn kansen op de titel niet meer in eigen
hand. Anders had de tweede plaats in Visvliet voldoende geweest
voor de titel. Desalniettemin gaan we dus een spannende strijd
tegemoet in Visvliet waar de top-10 nog redelijk overhoop gegooid
kan worden.
1. Frederik Veldhuizen
2. Peter Breederland
3. Nico Breederland
Standaardklasse
De kleine finale leverde een Opel top-3 op en zo schoven Gerwin
Dimmendaal, Sebastiaan Bosma en Eddy Zielman door naar de finale.
Stadman had een beetje plankenkoorts want in de manches kon
hij slechts 1x de winst pakken en stond slechts op nummer 4.
En dat met 2x een tweede plaats erbij. Wagenaar en Haitze Idzenga
waren de absolute toppers vandaag met alleen maar winst. Maar
Stadman had er maling aan want een plaats bij de eerste 3 was
voldoende voor zijn derde titel op rij in de standaardklasse.
Uiterlijk zag hij er nog rustig uit maar van binnen was hij
supernerveus vertelde hij net voor de finale. Hij was zelfs
niet zeker van zijn zaak want de olie in het blok ververste
hij nog net even voor de finale. Of het zou helpen weten we
zo.
Opvallend dat we deze keer 3 dames aan de start van de finale
hebben staan. Mariska Verhees, Monique van der Heide en Mariette
Lokate behoren dan ook tot de snelste dames van Nederland met
hun Japanse schoeisel.
Op Chris Wagenaar stond geen maat vandaag. Het enige wat hij
dan ook kon doen was vandaag winnen en hopen dat Idzenga en
Mariette Lokate het Stadman feestje nog konden uitstellen. De
overtuigende kopstart van Wagenaar liet zien dat hij zijn zinnen
erop gezet had na de pech van Reutum. Idzenga sloot aan en Stadman
zat precies op koers met plaats 3. Hierachter was het Mariska
Verhees die de Honda goed over het zware zand voortbewoog. Idzenga
kan alleen maar volgen sinds Stadman hem gepasseerd is. En Wagenaar
begint al snel te dubbelen en neemt een steeds groter wordende
voorsprong op alles en iedereen. Stadman lijkt telkens moeite
te hebben met de bochtencombinatie 1 en 2. Het lijkt wel of
hij hier steeds stil valt en terugschakelen lijkt de enige optie
wat hij dan ook doet om de snelheid weer in zijn MR2 te krijgen.
Mariette Lokate heeft Idzenga verschalkt maar verslikt zich
even later in bocht 2. De MR2 hapt en schiet direct links af
zo de grondwal in en zo zag zij haar ereplaats in rook opgaan.
IJe de Vries geeft de MR2 ook weer flink de sporen en is aan
een indrukwekkende opmars begonnen welke duurt tot de laatste
bocht. Hierin viel de garagehouder uit Noordbergum stil en na
de onstekingsproblemen in Reutum weer geen finish voor de equipe.
Wagenaar finisht inmiddels en heeft ruim 3 kwart (!) ronde voorsprong
opgebouwd op de nummer 2. En dat is, helaas voor de spanning
in het kampioenschap, Hendrik Stadman geworden die hiermee titel
nummer 3 aan zijn erelijst toevoegt.
Dat Haitze Idzenga derde is geworden viel de vele toeschouwers
niet eens meer op want het veld was ver uit elkaar geslagen.
Mariska Verhees en Daan Zwanenburg completeerden de top-5. Wat
verder opviel in deze finale is dat de MR2's de ereplaatsen
voor zich opeisten en hierna moesten we naar plaats 12 afzakken
om het volgende nieuwe type MR pas weer tegen te komen. En dat
is opvallend op deze enorme zware baan in Halle.
1. Chris Wagenaar
2. Hendrik Stadman
3. Haitze Idzenga
Sprint 2000
Een clubwedstrijd in Lopik betekende het voorlopige einde van
de opmars die equipe Molenaar dit jaar maakte in het NK. Pieter
Molenaar zette 2 magistrale wedstrijden neer en droomde al voorzichtig
van een plaats in de top-10. Motorschade in Lopik deed de droom
uiteen spatten en de beide broers vonden we als toeschouwers
terug in Halle.
Michel Kempenaars wilde na Reutum een goed resultaat neerzetten
als kanshebber op de titel. Helaas gooiden schakelproblemen
roet in het eten en zagen we hem niet in de top eindigen.
In de kleine finale stond er nogal wat op het spel voor de top
van het klassement. Rients Postma, motor stuk in manche 3, en
Henk van der Hart plaatsten zich hier namelijk voor. En beide
wilden erg graag meer punten gaan scoren. Sjaak Wismans rijdt
in Limburg al jaren op dit soort ondergrond en hij won dan ook
gemakkelijk deze kleine finale. Hierachter was het spannend
tot aan de finishlijn want Fielt zat zowel Postma als van der
Hart "dwars". Hij bleef het maar proberen bij van der Hart die
tweede reed. En dit was het geluk van Rients Postma want in
de laatste bocht pakte hij Fielt die van der Hart niet voorbij
kon komen.
Patrick Cleys blaakte van het zelfvertrouwen na 3 manches en
vond zichzelf terug op de eerste rij na een 2x een tweede plaats
en een vierde.
Alleen na de start van de finale zagen we Cleys niet terug bij
de eerste 10 en duurde het lang, zo niet erg lang, voor de Belg
zijn ritme te pakken kreeg. Uiteindelijk zat er dan ook niet
meer in als de negende plaats. En dat is niet het beste wat
we ooit van de zandspecialist bij uitstek hebben gezien. In
de tussenstand blijft Cleys steken op plaats 8 en dat is tot
nu toe beter als in 2008.
Kees Buyserd was de verrassing van de dag. De rijder uit het
Zuidhollandse Schelluinen zette zijn Honda type-R brutaal op
plaats 2 neer met evenveel punten als Gussinklo en Cleys.
Ronald Akkermans zette zijn pole om in een mooie kopstart al
was Freek Gussinklo wel heel erg dichtbij en Buyzerd stak dan
ook weer aan Gussinklo voorbij. Gussinklo wist dat hij goed
moest scoren want Henk van der Hart stond achteraan in deze
finale en naar voren rijden zou niet meevallen wist hij. Leonard
van de Ven maakte een slechte een halve ronde mee van deze finale
en gaat dan ook de boeken in als de eerste uitvaller.
Ronald Akkermans ging er goed voor zitten en na de stijgende
lijn in Reutum moest hij nu Gussinklo achter zich houden wat
ook lukte. Want ook qua klassement is er voor Akkermans nog
wel wat te halen wist hij op voorhand. Gussinklo consolideerde
zijn derde plaats en zag plots kans om Kees Buyserd voorbij
te steken. De onfortuinklijke Buyserd had namelijk zijn bril
kapot getrokken en reed zonder bril rond. Was niet de juiste
oplossing maar hij moest wat alleen zag hij zijn terechte tweede
plaats omgezet worden in de vijfde. Na Maurik 2007 dus weer
een topklassering voor hem. Rients Postma was inmiddels weer
uitgevallen met een motorisch probleem. Mooi voor van der Hart
die aan een opmars begonnen was maar door een lekke band terug
geworpen werd naar plaats 12. Akkermans zette zijn stijgende
lijn van de laatste 2 wedstrijden door en pakte onbedreigd de
winst. Gussinklo op twee en Jan-Willem van Eerden knap op plek
3. John Rotink al 2x winnaar van een NK stuurde zijn dubbele
motorfiets naar plaats 4. En wat betreft de tussenstand zal
er in Visvliet een verhitte strijd gaan plaatsvinden. Gussinklo
weet nu al dat hij zeker zesde gaat worden in de eindstand maar
dat is niet wat de kampioen uit 1998 (samen met Nick van Middendorp)
wil natuurlijk. Met een vijfde plaats in Visvliet zal hij de
titel binnen halen en dan eindelijk eens in zijn eentje kampioen
gaan worden en dat voor iemand die al 1990 in de top van de
2 liters te vinden is.
1. Ronald Akkermans
2. Freek Gussinklo
3. Jan-Willem van Eerden
Sprint 1600
Marcel Schoo wist wat hem te doen stond vandaag. Bij winst van
Edwin Tolkamp moet hij tweede worden om nog zicht te houden
op de titel. Want een derde plaats voor de Wolvegase ondernemer
dat hij pas in 2010 voor zijn tweede Nederlandse titel kan gaan
strijden. Dat hij er geen gras over heeft laten groeien bleek
wel uit de motor die het BIG frame sierde. Deze was speciaal
voor het zand onder handen genomen en dus klaar voor de strijd
van het NK.
Jean-Pierre Wouters kende weinig geluk vandaag want de bak ging
als snel stuk en konden ze inpakken. Bart van Deursen liet zien
de snelheid er weer goed in te hebben zitten vandaag. Alleen
in manche 3 ging het flink mis want opkomen van de berg bij
de finish brak de linker aandrijfas compleet uit de bak. En
dit nam de complete wielophanging mee die weer ternauwernood
de stilstaande auto van Vincent Bultink miste. Dus geen goede
klassering voor de overtuigende winnaar in Reutum.
Marcel Reints kende een wisselvallig verloop van zijn NK seizoen.
Na de winst bij de openingswedstrijd kende hij een kleine terugval.
Maar daar kwam vandaag verandering in had hij zich voorgenomen.
Na 3 manches vonden we hem dan ook terug op plaats 3 achter
Tolkamp en Vrieze.
Die wist hij toch te verslaan hier in Halle want zijn kopstart
was een hele mooie. Vrieze en Tolkamp sloten direct aan wat
ook Toon Jacobs deed. Schoo, naast Vrieze, de voornaamste bedreiger
voor Tolkamp zien we pas terug op plaats 8 en die plaats weet
hij ook niet meer te verbeteren en is zijn uitzicht op de titel
dit jaar definitief verkeken.
Reints loopt langzaamaan uit op Vrieze die gelukkig voor de
titelstrijd op plaats 2 ligt. De motorbouwer van Tolkamp laat
hiermee dan ook zien geen last te hebben van plankenkoorts.
Tolkamp kan niets anders doen dan volgen en dat is wat Vrieze
ook heeft met Reints. Die pakt dan ook de terechte winst vandaag
in Halle voor Vrieze en Tolkamp.
Tolkamp, kampioen in 2005 en 2008, heeft voor de laatste Nk
wedstrijd in Visvliet nog steeds de beste papieren in handen.
Maar de klei is niet zijn favoriete ondergrond. Toch heeft hij
een minimaal een tweede plaats genoeg voor zijn derde titel
in de Sprint 1600 klasse.
1. Marcel Reints
2. Andre Vrieze
3. Edwin Tolkamp
Keverklasse
Jacob Heeres was vol vertrouwen afgereisd naar de Achterhoek.
In juni behaalde hij het Frysk kampioenschap al binnen en afgelopen
zondag in Menaldum leverde rekenwerk op dat inschrijven in Kollum
ook de titel bij de NAC met zich meebrengt. Helaas is dat iets
wat hem in het NK niet zal gaan lukken want een plaats in de
top-10 zal al een hele opgave worden.
De derde manche van groep 2 van de keverklasse was een hele
bijzondere zou achteraf blijken. Mike Bartelen crasht buiten
het zicht van de baanposten van bocht 4. De baanposten van bocht
1 zien hem wel degelijk staan en beginnen wild met hun witte
vlaggen te zwaaien naar de andere baanposten. Dit heeft geen
effect dus met luide stem wordt geprobeerd de aandacht te trekken.
Dit lukt uiteindelijk alleen in deze consternatie (denk ik)
trekt 1 van de baanposten een rode vlag. Dit net op het moment
dat Stokkink langs komt. De in de achterhoede rijdende Stokkink
(plaats 6 met een niet lekker lopende motor) gaat van het gas
om te stoppen op de baan. De baanpost herstelt zijn fout maar
het leed voor Stokkink is al geschiedt en die tekent na afloop
protest aan. Uiteindelijk wordt de manche over gereden na de
finale van de Sprint 1600. Hierin behaald Stokkink zijn finaleplaats
want na de 3e manche kwam hij hier 2 punten voor tekort. Met
een derde plaats komt hij dus uiteindelijk toch in de finale
van 10 rijders om te proberen bij de eerste 7 te eindigen en
de titel binnen te halen.
De overgereden manche was ook voor Klaster een geluk bij een
ongeluk want die plaatste zich nu ook voor de finale. Patrick
Boessenkool en Gerard Branderhorst hadden de pech dat zij nu
uit de finale verdwenen.
Sooi Ermens was erg sterk vandaag en reed continu rond plaats
3 en 4. Dus de RPower Belg plaatste zich met gemak voor de finale.
Opvallend was verder dat zijn zwager Eric Joosen ook aan de
start verscheen. Het lukte de techneut uit Brecht om de Suzuki
Hayabusa uit te rusten en af te stellen met de carburateurs.
Hij deed het zeker niet onverdienstelijk met zelfs winst in
de opnieuw verreden manche. Dus eigenlijk lijk het heel erg
op het Richard van Loon concept en beide stonden dan ook in
de finale. Van Loon werd hierin als nummer 9 afgevlagd terwijl
Joosen de vlag 2 plaatsen eerder zag.
De laatste finale van de dag was dan ook voor deze klasse en
zo zagen we Frits de Haan en Marco Raben zij aan zij door bocht
1 heen scheuren. Raben had uiteindelijk de beste lijn te pakken
en buitte zijn snelheid van de Polo motor uit. Frits de Haan
keek de complete finale tegen het achterrek van Raben aan. Stokkink
zagen we direct al terug op plaats 5 en op koers dus om voortijdig
de titel mee te nemen naar Borculo. Sooi Ermens stak brutaal
naar plaats 3 al kon hij daar niet lang van genieten. Een grote
witte rookwolk maakte een einde aan zijn finale.
Willem Snijder zat er ook erg goed bij op plaats 3 en hij kreeg
steeds weer bezoek van Stokkink die meer wilde. Toch moest ook
Stokkink opppassen want Gerald Kemper zat er ook weer kort op.
Raben en de Haan maken er een mooie strijd van helemaal vooraan.
Ze nemen ook een enorme voorsprong op de rest en we zien ze
in die volgorde ook over de eindstreep gaan. Lammert Brink viel
een beetje tegen met de achtste plaats vandaag en de geruchten
dat hij naar een andere klasse gaat.. de tijd zal het leren.
Snijder kan Stokkink toch nog achter zich houden en krijgt eindelijk
eens loon naar werken na 3x op plaats 5 geeindigd te zijn. Stokkink
deed wat hij moest doen en haalde de titel al binnen na 5 wedstrijden.
En Gerald Kemper kon daar niets meer tegen doen al handhaaft
hij zich wel op de rand van de top-5 in de tussenstand.
1. Marco Raben
2. Frits de Haan
3. Willem Snijder
Superklasse
Een drukke week had Dirk van Dijk achter de rug. Eindelijk was
zijn nieuwe motor klaar. Met meer cilinderinhoud en dito vermogen
was het een hele klus om de Hayabusa V8 weer in de A&P sprinter
te lepelen. Dit lukte en ook de verschillende runs op de testbank
verliepen volgens plan en zo kon Dirk na 1,5 maand weer deelnemen
aan een autocross wedstrijd. Om zijn reactie snelheid op peil
te houden deed Dirk overigens op Zandvoort nog aan een race
bij de Sakers mee. Dus stilstaan was er niet bij voor de ondernemer
uit het Zuid-Hollandse Arkel.
Opvallend was dat er geen Corvette motor in Halle te vinden
was. Huib Versluis reed in Bohnhorst de bak kapot en Ronald
Lublink knalde in Nova Paka zijn voordiff uit elkaar. Ook Martin
Kroon misten we aan de start. In Nova Paka brak zijn krukas
in 2-en en moest ook hij verstek laten gaan in Halle.
Met 2 hoofdrolspelers uit Halle er niet bij begon iedereen zich
dan ook af te vragen wie dan de overwinning in Halle ging behalen?
Er stak namelijk niemand met kop en schouders bovenuit al lieten
Pierre Blok en Dirk van Dijk zien redelijk aan elkaar gewaagd
te zijn.
De start van de finale was ademloos om naar te kijken want Michael
Kuijpers gaf de Porsche de beste start mee. John Verberk dacht
hier anders over en raakte Kuijpers aan de binnenzijde wat geen
gevolgen had. Pierre Blok zag het voor zich gebeuren en bedacht
zich geen moment en stuurde scherp naar binnen. Dat hij hierbij
Dirk van Dijk bijna over het hoofd zag is een detail. Blok kon
Kuijpers niet achterhalen maar Verberk had hij wel al vrij snel
te pakken. Van Dijk sloot aan op 3 en de voornaamste kandidaten
voor de titel reden dan ook vooraan. Verberk wil graag de aansluiting
hervinden en geeft de steeds harder rokende Ford flink de sporen
en komt dichterbij aan van Dijk. In bocht 1 hapt de auto van
Twan Hermkens en slaat over de kop. Onderste boven blijft de
auto liggen wat een rode vlag tot gevolg heeft. Bij de auto
van Michael Kuijpers zien we net onder de motor een klein vlammetje
wakkeren. Oplettende toeschouwers proberen wat baanposten te
waarschuwen maar tevergeefs. Hopen dus dat dit mini vlammetje
geen verregaande gevolgen gaat hebben voor Kuijpers met de herstart
op de baan.
Deze herstart wordt bemoeilijkt door de inmiddels al laag staande
zon. Een paraplu boven het startlicht brengt uitkomst en de
overgebleven 9 rijders vervolgen hun weg en weer allemaal in
de achtervolging op Kuijpers. Harry van de Putten was voor de
herstart onzichtbaar maar nu sloot hij direct aan achter Dirk
van Dijk op plaats 4. Bij John Verberk worden de rooksignalen
steeds heftiger en de snelheid wordt ook steeds lager. Uiteindelijk
finisht hij wel op plaats 6 en dat is net voor Erik Pijnenburg
die zijn beste klassering van dit jaar met zijn oude auto evenaart.
Michael Kuijpers wint uiteindelijk op het oog gemakkelijk en
weet zich met winst in Visvliet verzekerd van zijn eerste nationale
titel. Hiermee kan hij de prestatie van zijn vader Peter uit
1999 mee evenaren.
Pierre Blok behaalt zijn beste prestatie tot nu toe met plaats
2. En ook hij weet dat bij winst in Visvliet de titel voor hem
zal zijn. Toch knap van Blok wat hij toch nu toe gepresteerd
heeft want in zijn debuutjaar weet hij zich verzekerd van een
plaats van de eerste 3 in het eindklassement. Van Dijk kopte
plaats 3 binnen en heeft ook nog uitzicht op de titel. Bij winst
in Visvliet en Blok niet hoger als plaats 5 of Kuijpers niet
hoger als 4 dan gaat de Nederlandse titel naar Arkel toe.
Na de finish maakte van Dijk overigens nog een vreemd momentje
mee. Het insturen van bocht 1 leverde hem op lage snelheid namelijk
een koprol op. De rechtervoor schokbreker gaf namelijk de geest
op het "juiste" moment.
1. Michael Kuijpers
2. Pierre Blok
3. Dirk van Dijk
Visvliet
Het was een zeer goede geoliede en solide machine daar in Halle.
Met super veel baanonderhoud kreeg iedereen gelijke kansen en
dat valt natuurlijk niet altijd mee op een zandbaan. De entourage
en de ruimte waren geweldig dus ook HACC Halle krijgt een hele
dikke voldoende en staan ook direct in de top-3 qua organisatie
dit jaar.
Nu op naar Visvliet waar de beroemde en berucht kleibaan de
scherprechter zal gaan worden in nog 5 van de 7 klassementen.
Vooral in de Superklasse zal het er heet aan toe gaan met nog
3 kandidaten voor de prestigieuze NK titel.
Maar goed Ipe Solle heeft met zijn ACVO team nog wel wat werk
te verzetten om alles op orde te krijgen en te zorgen dat alles
op rolletjes gaat verlopen.
Op naar Visvliet dan maar precies over 2 weken en wel op 19
september.