Wedstrijd
3 VeKa NK autocross
Kerkdriel
20 juni 2009
In 2008 was het een debacle eerste klas en moest de cross
vroeg in de morgen worden afgelast vanwege de veelvuldige regenval.
En dat was ronduit jammer omdat 1 van de snelste banen van Nederland
na 3 jaar eindelijk weer eens op de kalender stond. En aangezien
de reservedatum toen al achter ons lag was er geen escape mogelijkheid
meer. Anno 2009 een nieuwe poging om wedstrijd nummer 3 van
het NK tot een goed einde te gaan brengen. Als het dan maar
beter verloopt als de clubcross 2 weken geleden want ook toen
zorgde Pluvius ervoor dat de finales van de zondagwedstrijd
compleet in het water vielen.
Het
is voor ACCGeffen de tweede organisatorisch gezien grote klus
van dit jaar. Na de autosportbeurs in Rosmalen konden ze nu
weer op hun routine rekenen. Toch was het passen en meten om
de vele inschrijvers in het rennerskwartier te krijgen. Vandaar
dat het ook een enorme drukte van belang was. Tim Coronel had
de grote publiekstrekker moeten worden maar helaas voor ons
autocrossers tekende hij een contract om in de Seat Leon Eurocup
te gaan rijden. En precies in het Kerkdrielse NK weekeinde stond
er een wedstrijd in het Tsjechische Brno op het programma. Geen
Coronel dus en dan ook geen Mr. X. Maar AutoCrossNederland.nl
had samen met het Friese TBS Autosport toch nog een "troef"
achter de hand in de vorm van Mr. M. Onze eigen Emile Moorelisse
stond aan de start bij de Superklasse in de Sprint 2000 auto
van Hedser Bruinsma. Een spannende dag dus voor Emile en TBS
Autosport. Na een gedegen test op de Lochemse kleibaan met de
sprinter en met zijn eigen Scirocco in Kerkdriel was hij toch
zenuwachtig om tussen de echte kanonnen van start te gaan.
De baan
Voordeel is dat het de eerste baan van dit seizoen
is waar al vaker een NK wedstrijd is verreden. Toch komen de
rijders die denken de baan nog te kennen uit het verleden bedrogen
uit. Een aantal jaren geleden is de baan in Kerkdriel flink
aangepast wat vooral betrekking had op de chicane en de bocht
die je weer langs de start brengt. In de allereerste wedstrijd
na deze aanpassing had ACCG een handvol Duitse rijders laten
komen om een uitwisselingswedstrijd te houden. Dit was geen
succes want de chicane was niet geschikt voor meerdere auto's
die op volle snelheid deze hindernis wilden doorkruisen. Een
aantal aanpassingen later, en ook een paar jaar, blijft de chicane
een lastig te nemen object maar het is weer goed te doen. Maar
de rijders moeten wel enorm goed blijven opletten en als de
situatie zich voordoet het voetje iets lichten. Doen ze dat
niet dan zal ook nu de chicane weer als scherprechter gaan fungeren.
Verder kent iedereen de baan vanwege de harde ondergrond en
de daarmee samenhangende hoge snelheden. Kortom ACCG en de vele
1000-en toeschouwers konden zich op gaan maken voor een dag
top autocross. En dat was ook nodig want zowel ACCZuid als de
DAC hadden de lat hoog gelegd op zowel organisatorisch gebied
als baanonderhoud en layout. En de van oudsher als solide bekend
staande organisatie van ACCG kon het zich dan ook niet permitteren
om steken te laten vallen. Al met al een goede zaak. We praten
dan ook over een NK en dat is top-of-the-bill natuurlijk. Zoals
we in de afgelopen uitgave van Start Autosportmagazine konden
lezen gaat het qua professionaliteit de goede kant op. Mede
dankzij de steun die onder meer Veka Shipbuilding uit Werkendam
erin pompt.
Standaardklasse
Mogen de BEAMS motoren die in een 4-tal Toyota MR2's
te vinden zijn nu wel of niet? In het oosten van het land zijn
deze zeer snelle bolides dan ook al een keer geweerd omdat er
nog geen definitief antwoord over is. Vreemde zaak daar in het
NK deze auto's al gestart zijn en zeer prominente plaatsen in
de tussenstand innemen. Waar zijn ze dan ook mee bezig binnen
de bestuurlijke elementen van de Nederlandse autocross? Niemand
lijkt er nu al een zinnig antwoord op te kunnen geven, of willen
geven is misschien een betere omschrijving.
Met al het gedoe rondom de BEAMS motoren en het verwijderen
van een sper uit de versnellingsbak is alles nog niet klaar.
Er liggen ook een aantal voorstellen waar de rijders ook inspraak
over hebben:
- Restrictor van bijvoorbeeld 28mm wordt verplicht
- Motor geheel vrijgeven, als je maar maximaal 4 cilinders,
geen drukvulling en maximaal 2000cc motorinhoud hebt
- STANDAARD laten zoals het reglement nu ook is ( Kijk dan wel
eerst naar jezelf en ga er dan ook vanuit dat je STANDAARD gaat
rijden, want dit gebeurt nu nog niet altijd)
De toekomst van de standaardklasse is dus ongewis en geheel
op persoonlijke basis vind ik het dan ook niet kunnen om een
bepaald type motor binnen 2 seizoenen in de ban te doen. Dat
is financieel voor de rijders die deze motoren hebben aangeschaft
toch niet te doen? Deze motoren zijn niets meer waard of wordt
het dan extra druk in de toerwagenklasse? Of komt er ook nog
een wijziging dat de auto's op Nederlands kenteken geleverd
moeten zijn met een minimum aantal? We zullen zien wat de toekomst
brengt we gaan ons eerst maar weer eens opmaken voor een NK.
Deelnemersveld
Het zat er dik in dat het een enorme drukte zou worden
op deze heerlijke maar vervaarlijke kleibaan. De gedachten kwamen
dan ook uit want maar liefst 206 van de 265 inschrijvers waren
van de partij. En de slogan de meer zielen de meer vreugd kwam
dan ook mooi uit. Weer een tegenvallend resultaat in de keverklasse
met slechts 20 deelnemers en ook de toerwagens met 18 en de
Supers met 21 kenden de laagste aantallen.
Het rennerskwartier was vol zeg maar gerust erg vol. Smalle
paden maar alles paste en dat was het wat telde.
Overigens een wat korter verslag dan te doen gebruikelijk vanwege
de deelname van Emile aan de Superklasse wat een ander beeld
van een NK oplevert dan wat we normaal van hem gewend zijn.
Junioren
Het leek erop dat de junioren in alle rust en kalmte
hun rondjes reden maar in Zuidwolde zagen we in de uitslag ineens
een unieke klassering na de finale. Jeremy Dikmans en Hendrik-Jan
Praamstra klasseerden zich namelijk allebei als nummer 15 en
dat betekende voor beide een zwarte vlag in de finale. Tijd
dus om dit mysterie eens na te vragen over het hoe en waarom
van deze sancties. Uiteindelijk bleek het om terechte sancties
te gaan want Hendrik-Jan Praamstra werd iets te enthousiast
rond geduwd door Jeremy Dikmans die NK nummer 1 nog wist te
winnen. Praamstra was woest door deze actie en vergat hierdoor
zijn auto in het parc-ferme te brengen. Reden genoeg dus om
ook Praamstra het zwart voor te houden.
Na allemaal weer tot rust gekomen te zijn concentreerde iedereen
zich dan ook op vandaag. Nieuwe ronde, dus nieuwe kansen. En
daar werd dan ook gretig gebruik van gemaakt van ze wilden allemaal
Thij Twaalhoven van zijn tijdelijke troon stoten. Veel druk
dus op de schouders van de routinier in de juniorklasse.
Opvallende naam die er in deze finale niet bij was is Jimmy
Hop. In manche 1 wist hij nog een mooie derde plaats te behalen
en hierna ging het mis. Met een verfrommelde achterzijde van
de Swift parkeerde hij deze noodgedwongen op de aanhanger en
lijkt zijn schrapresultaat een feit.
Kevin van Beek was de eerste die een finale vandaag wist te
leiden. Hij deed dit om 18.15 uur en alles verliep volgens plan
dus. De junioren maakten er een weinig spectaculaire bocht van
maar dat betekende wel dat iedereen deze bocht doorkwam. Hein-Durk
Vellema sloot aan en ook Rick van Herwijnen was er als de kippen
bij. Hij had de smaak van Zuidwolde nog te pakken en liet ook
hier zien sterk voor de dag te komen. Na 1,5 ronde was nog steeds
iedereen in de race voor de belangrijkste punten en dat is zelfs
bij de junioren niet gebruikelijk. Van Herwijnen krijgt al snel
Jeremy Dikmans op bezoek die even later moet uitvallen. En dat
betekent 2 mindere resultaten op rij voor de Bodegraafse coureur.
Kevin van Beek maalt hier niet om en sterk en strak rijdend
begint hij een respectabele voorsprong op te bouwen. Marco Tuchter
maakte een hachelijk momentje mee want Siebe Leeuw parkeert
zijn auto op de zijkant net naast Tuchter die al staat opgesteld
voor de volgende finale. Niets aan de hand maar Tuchter zal
toch even vreemd opgekeken hebben toen ineens de witte 205 naast
zijn linkerdeur lag. Hein-Durk Vellema verspeelt ineens zijn
tweede plaats. In bocht 3 lijkt hij alle aandrijving kwijt te
zijn maar na wat roeren in de versnellingen vind hij weer snelheid
en de juiste richting. Zijn toppositie is hij kwijt wat hem
uiteindelijk toch nog op plaats 5 brengt. William van Lent is
er ook weer bij na zijn enorme buiteling in Lopik. De tekst
"Tijdgebrek" sierde de Swift nog steeds wat een bont gekleurde
bolide opleverde. Maar het werk van het team werd beloond met
plaats 7.
Kevin van Beek finishte zoals hij begonnen was en nam de grootste
beker mee naar Veen. Rick van Herwijnen zette zijn sterke reeks
voort en werd nu tweede. Uit het achterveld was de klassementsleider
Thij Twaalfhoven aan een imposante inhaalrace begonnen en pakte
plaats 3. Dit was ruim voldoende om de leiding in de stand te
behouden.
1. Kevin van Beek
2. Rick van Herwijnen
3. Thij Twaalfhoven
Toerwagenklasse
Leon Kammeraad stond deze keer fris en fruitig aan
de start want in de eerste ronde in Zuidwolde ging het niet
helemaal lekker met hem. Zenuwen speelden hem parten en door
te weinig voedsel tot zich te nemen zorgde een kluit op zijn
helm voor een rare schuiver. De EHBO nam hem even mee en raadde
hem wat vitamine aan. De rest van de dag zagen we Leon dan ook
weer vrolijk rondrijden. De test in Kerkdriel 2 weken voor deze
NK was er een die hij nog lang zal heugen. In de chicane kreeg
hij Nico Breederland op bezoek wat een berg schade opleverde
aan de rechterzijkant van de BMW. Nico had ook veel schade aan
de neus van de Swift en die zagen we dan ook alweer redelijk
snel naar Zuidland vertrekken.
Ton van Leeuwen zag na de versnellingsbak in Zuidwolde nu een
complete motor in rook opgaan. Een van de bougies was niet meer
aanwezig evenals de daaronder aanwezige zuiger zo luiden de
eerste berichten. De Mitsubishi EVO rijder maakt dan ook een
turbulent schade jaar mee.
Voor de finale maakten we een soort van poel wie deze zou gaan
winnen. Van de 10 finalisten waren er in onze ogen 5 die kans
maakten op de grootste beker. Tuchter, Peter Breederland, Richard
Kools, Rene van Vliet en Frederik Veldhuizen waren in onze ogen
de enige kanshebbers.
Bij het ingaan van de chicane was Tuchter de horde achter hem
al voor. En hier ging het mis voor 3 van de 5 kanshebbers. Het
ging snel maar Kools, Peter Breederland en Rene van Vliet wilden
de breedte van de chicane testen. Helaas liep dit voor alle
3 slecht af. Peter Breederland verloor een wiel. Rene van Vliet
zijn Subaru kon niet meer sturen en een vliegende Richard Kools
kende naast veel blikschade minimaal een kapotte aandrijfas.
Hiermee werd het deelnemersveld in deze finale direct flink
uitgedund. Maar Tuchter werkte alles af zoals het hoorde al
zag hij gedurende deze finale wel Veldhuizen steeds dichterbij
komen met zijn Honda. Toch hoefde hij zich niet ongerust te
maken en schreef de zoveelste overwinning bij op zijn erelijst.
En dat hij op weg lijkt om weer een Nederlandse titel te veroveren
lijkt slechts een kwestie van tijd. Veldhuizen pakte een knappe
plaats twee en zien we de volgende NK in Reutum niet aan de
start. Op zondag rijdt hij niet en hierdoor kan hij Tuchter
niet bedreigen in de stand.
Toon Koremans was hiervoor verwikkeld in een mooie strijd met
Vincent Steenman. De Porsche van Kooremans moest het uiteindelijk
afleggen tegen de slimme kleirijder bij uitstek Steenman. Een
sublieme inhaalactie in bocht 3 verraste Kooremans volledig
en prachtig buitenom reed Steenman naar het brons.
1. Marco Tuchter
2. Frederik Veldhuizen
3. Vincent Steenman
Standaardklasse
Ook nu waren het weer de MR2 bolides die de toon aangaven
maar zoals verwacht niet zo oppermachtig als in de voorgaande
zand NK's. Dit had mede te maken met de strijd die Hendrik Stadman
en Chris Wagenaar in manche 2 uitvochten. In bocht 4 zag Wagenaar
een gaatje en hierin zette hij zijn MR2. Stadman gaf zich gewonnen
en zo scheurden ze beiden het rechte stuk weer op. Deurkruk
aan deurkruk ging het mis voor Wagenaar. Hij werd rechtsachter
op de kont door Stadman geraakt en ze haakten in elkaar. Hierdoor
gingen ze samen recht op de greppel af. Stadman wist deze mis
te houden maar Wagenaar niet en hij belandde op zijn zij in
de greppel. Direct code rood en een te bezorgde Stadman sprong
direct uit zijn auto en dit leverde hem uitsluitsel op voor
de herstart. In het reglement staat dit inderdaad zo omschreven
maar met de hulp aan een medemens lijkt het me dat je soms de
hand over je hart moet strijken. Maar de mensen op de baan waren
onverbiddelijk.
Hierdoor stonden ze beide wel in de finale alleen kwamen we
ze pas tegen op 7 en 9. Maar om de finale compleet te krijgen
moesten er eerst nog 13 man en 2 vrouwen aan de bak om deze
vol te krijgen. Rene Snippe weet zich als eerste door bocht
1 te wurmen en na verslagen te zijn door Sasa Kovac mag hij
toch door naar de finale evenals Daan Zwanenburg die hiervoor
een zeer felle strijd met Pieter van Beek uitvocht.
De finale is als altijd een lust om te zien zeker nu de niet
MR2 rijders hun kansen roken. De verschillen waren klein en
vooral Luuk de Roo en Robert Wassenaars maakten een zeer sterke
en solide indruk. Toch was het de polehouder Haitze Idzenga
die de kopstart pakte maar Stadman sloot aan. Wagenaar probeerde
het buitenom ook maar dit lukte niet en zo leek de Noordhollander
stuk te gaan. Na een paar ronden herpakte hij zich en begon
aan de meest indrukwekkende inhaalrace van de dag. Opvallend
was ook de zeer sterke start van Erwin Breederland die na 1
ronde achter Stadman en Idzenga rondreed. Luuk de Roo en Robert
Wassenaars complementeerden op dat moment de top-5.
Idzenga en de Roo moeten al snel opgeven en zetten hun bolides
noodgedwongen aan de kant. Stadman neemt langzaamaan de bekende
voorsprong te nemen en maakt er weer een machtsstrijd van. En
dat is jammer voor de kijkers al valt er achter Stadman meer
dan genoeg te genieten. Erwin Breederland en Robert Wassenaars
strijden lekker met elkaar en de Ford Escort van Pieter Nieuwkoop
lijkt ook de aansluiting te gaan vinden. Maar ook voor hem slaat
het noodlot toe. Hierdoor krijgt Siegfried Postma weer wat lucht
en zet de Clio op 4 neer. Maar hier kan hij niet lang van genieten
van de ontketende Wagenaar komt met reuze stappen buitenom.
De vlag valt inmiddels voor Stadman voor de verrassend sterk
rijdende Erwin Breederland met de Kadett en met eenzelfde bolide
is de laatste podiumplaats voor Robert Wassenaars.
1. Hendrik Stadman
2. Erwin Breederland
3. Robert Wassenaars
Sprint 2000
Klaas Postma was eindelijk verlost van zijn krukken. Maar het
herstel had zich nog niet zover doorgezet dat hij al mee kon
rijden. Zo restte hem niets anders dan zijn broer Rients aan
te moedigen die, na weer elektrische problemen in Noordbergum,
gaat proberen om de tweede winst naar zich toe te trekken.
Een crash in de chicane in een van de manches leverde Peter
Timmermans een nachtje ziekenhuis op. Per ambulance werd de
onfortuinlijke Belg afgevoerd met naar alle waarschijnlijkheid
een hersenschudding. Een nachtje observatie ter controle kwam
slecht uit maar is niet anders.
In de kleine finale stonden een aantal kopstukken die er nog
even voor moesten gaan zitten om de aansluiting met de absolute
top te hervinden vandaag. Zo moesten John Rotink, Rients Postma,
Peter Versluis en Hedser Bruinsma erop of eronder spelen om
door te stoten. Toch was het outsider Gerk Kooi die brutaal
de leiding greep maar Rotink direct binnendoor zag stormen.
Helaas voor Rotink was het van korte duur en lijkt het dat hij
de Nederlandse titel kan vergeten.
Bennie Fielt neemt de kop over en geeft deze niet meer uit handen.
Gerk Kooi kan het lang volhouden maar helaas voor hem komt Rients
Postma subliem buitenom zetten en kan zo net Peter Versluis
niet meer bedreigen en zo is de finale compleet. Op de finish
had Peter Versluis nog een heikel momentje met Jan Leeuw. De
achterblijver werd op de finishlijn gepasseerd en geraakt en
zo belandde Leeuw ineens op het middenterrein.
De beste na 3 manches was de Belg Patrick Cleys. Het Peters
frame was opnieuw gericht en voorzien van nieuwe lippen en zodoende
rolde het weer goed. Ook de motor was nieuw en dit resulteerde
in de pole. Een super start was er van Michel Kempenaars die
iedereen verraste met zijn startsnelheid. Leonard van de Ven
sloot aan en gaf de Honda ook flink de sporen vandaag na een
slechte tweede manche.
Cleys liet het er niet bijzitten en pakte van de Ven al vrij
snel en zo werd de achtervolging op Kempenaars ingezet. Alsof
Cleys op een zandbaan reed blufte hij volgas buitenom. Een genot
om te zien en ook nog eens effectief want de afstand met Kempenaars
werd steeds kleiner. Erik Nijkamp reed even later verschrikkelijk
in de weg. Na vanaf de eerste rij gestart te zijn was hij gespind
en bleef met een te lage snelheid toch rondrijden. Elke 3 ronden
werd hij gelapt en vormde een rijdend obstakel al moeten we
wel toegeven dat de chicane hier ook een beetje debet aan is.
Gelukkig liep het allemaal goed af maar als je zo vaak een lap
krijgt moet je je afvragen of het wel verstandig is om te blijven
rijden. Maar we weten allemaal dat dat ene punt aan het einde
van het jaar je het kampioenschap kan opleveren of kosten.
Vooral de bocht op weg naar de chicane reed Cleys verbluffend
en hij probeerde het telkens maar Kempenaars kon pareren. Het
was overigens een kwestie van tijd en Cleys reed alsof zijn
leven er vanaf hing. En in zijn snelle bochtencombinatie van
1 en 2 lukte het Cleys om Kempenaars voorbij te steken. Met
ware doodsverachting lukte het net voor de chicane en durf ik
te stellen dat het de mooiste inhaalactie van de dag was (en
ja ik ben een groot fan van hem).
Dat er nog meer meereden zouden we haast vergeten maar de strijd
tussen Kempenaars en Cleys sleepten me volledig mee.
Henk van der Hart liep zelfs een beetje in en was na afloop
een zeer gelukkig mens. Na de bak kapot gereden te hebben in
Lochem vorige week pakte hij nu een heerlijke plaats 3 en nam
de leiding over van Gussinklo die vandaag helemaal niets had.
Leonard van de Ven eindigde als 4e en begint zo net voor de
Europokal wedstrijden zijn ritme te vinden. Ronald Akkermans
reed ook super en pakte plaats 5. Cleys kan dus met een gerust
hart en vol zelfvertrouwen afreizen naar Terwolde voor de eerste
(!) EP.
1. Patrick Cleys
2. Michel Kempenaars
3. Henk van der Hart
Sprint 1600
Frank Oomen kende een slechte generale in Kerkdriel.
De afgelopen 2 weken is er dan ook koortsachtig gesleuteld in
Chaam om een nieuwe motorblok in de sprinter te hangen wat helaas
niet gelukt is. Een drijfstang boorde zich dwars door het blok
heen en veel schade en een enorme rookwolk waren dan ook de
enige overblijfselen.
Een lelijke smakker maakte Stephan Kersten mee en ook hij werd
per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Hier werd een gebroken
pols geconstateerd en zo kon hij terugkijken op een desastreuze
wedstrijd.
Schoo vertelde in Zuidwolde uitgebreid dat nog niet alles onder
controle was en de bak de grootste bottleneck was. Het verbaasde
dan ook niemand dat dit probleem in Kerkdriel opgelost was er
lag namelijk een Sadev bak in het BIG frame. En hiermee probeerde
hij de kopstart te pakken maar dat lukte hem niet. De kopstart
was voor Andre Vrieze die op zijn achterwielen vertrok. Reints
liet zien echt uit het goede crosshout gesneden te zien en plaatste
zich op 2. Schoo zagen we terug op 3 en polehouder Bart van
Deursen kwam pas op 4 langs. Schoo ging er voor zitten en volgas
op zijn achterwielen in bocht 3 en 4 schoot hij naar voren.
Reints gaat iets te ruime lijnen rijden en verliest zo terrein.
Vrieze kan zich niet verlossen van Schoo en na enkele ronden
zijn de rollen dan ook omgedraaid. Schoo pakt de leiding en
geeft deze niet meer uit handen.
Edwin Tolkamp voelt zich op deze baan nooit thuis en was meer
dan tevreden met zijn vierde plaats die hij op de streep in
handen had. Opvallend was het rijden van Herbert ter Maat. Hij
was zeer snel onderweg en voor hem viel de vlag te vroeg want
er had meer ingezeten dan plaats 3. Schoo deed wat hij moest
doen en won. In de tussenstand is hij Tolkamp tot op 2 punten
genaderd en dat beloofd nog wat voor de rest van het seizoen.
De messen zijn geslepen.
1. Marcel Schoo
2. Andre Vrieze
3. Herbert ter Maat
Keverklasse
Consternatie was er alom na de autocross in Noordbergum
aangaande de keverklasse. Lammert Brink reed er oppermachtig
naar de overwinning maar door een vermeende valse start werd
deze eindklassering om zeep geholpen. Brink was dus getergd
om na dit debacle en 2 mindere NK wedstrijden voor de top te
gaan. Brink was er klaar voor en bulkte dan ook van het zelfvertrouwen.
Raben liet er geen twijfel over bestaan dat hij weer eens voor
het hoogste schavot wilde gaan. En dat was nodig om in de stand
te klimmen. Ook voor het kampioenschap zou het niet verkeerd
zijn want Stokkink staat er nu eenmaal goed voor en lijkt op
weg naar titel nummer 5.
Raben schiet uit de startblokken en pakt zijn moment of fame.
Snel onderweg vindt hij direct Brink achter zich die weer Stokkink
op zijn achterrek heeft hangen.
Raben laat zien dat hij toch echt een van de snelste kevers
van het land heeft maar de techniek liet hem in de steek en
in leidende positie moet hij jammergenoeg opgeven. De nieuwe
leider wordt Lammert Brink die zich even later door hetzelfde
noodlot als Raben getart ziet worden. En zo krijgt Stokkink
de leiding in handen. En die zal toch echt gedacht hebben het
zal mij toch ook niet gaan gebeuren want 3x is scheepsrecht.
Hierachter is het Eelco Kruis die een mooi gevecht levert en
de Fries voelt zich dan ook als een vis in het water op de snelle
klei van Kerkdriel. Hij verwijst Patrick Boessenkool dan ook
graag een plaatsje terug en zit op zilver. Stokkink kan hij
niet meer achterhalen en zo nestelt de klassementsleider zixh
nog steviger aan de top. Kruis wordt keurig tweede vandaag en
Boessenkool blijft eindelijk ook eens uit de problemen en mag
op het podium plaatsnemen. Gerard Roeterdink had het afgelopen
weekeinde nog erg druk in Lochem. De Jerommeke sprinter reed
hij daar het podium op alleen dat lukte vandaag in zijn kever
net niet. Maar als je al zo vaak pech hebt gehad als hem dan
ben je erg blij met plaats 4.
1. Arjan Stokkink
2. Eelco Kruis
3. Patrick Boessenkool
Superklasse
Dirk van Dijk heeft na een jaar intensief speur- en
sleutelwerk aan zijn V8 motorfietsmotor het lek eindelijk boven
zo lijkt het. Tijdens de testwedstrijd hier liet hij zien over
een enorme snelheid te beschikken en kon zo naar hartelust met
banden testen. Zou hij dan voor een verrassing kunnen zorgen
door zijn eerste Superklasse winst te pakken? Of toch Emile
die na zijn debuut in Lochem ook met vertrouwen aan de start
stond. Maar zoals hij zelf al aangaf was meedoen veel belangrijker
dan winnen. Is dat niet de Olympische gedacht?
Om met Emile maar te beginnen hij haalde de finale niet. Hij
kwam er 4 punten voor tekort en eindigde als nummer 17 van de
21. Dus met 2 officiele NK punten was hij erg trots ook nog
eens gezien het feit dat er 2 voormalige Nederlands kampioenen
achter hem stonden in de stand. Rob de Baar en Andre Verweij
hadden een slecht weekeinde en eindigden helemaal in de achterhoede.
De finale had net geen 15 deelnemers want Wilhelm Franssen had
een scheurtje in een inlaatspruitstuk en moest verstel laten
gaan. Martin Kroon daarentegen kende een superdag en zag zich
op de pole terug. De motor was helemaal afgesteld op de bank
en hierdoor leek ook echt alles te kloppen. Maar als alles klopt
kan het natuurlijk wel voorkomen dat je kopstart niet hebt.
Die was voor Huib Versluis met zijn hoogvermogige Corvette motor.
In Lochem vorige week dachten velen nog dat de motor alleen
een hoop geluid maakte en niet snel was. Maar hier liet hij
iedereen zien dat het gewoon snelheid is en dat hij zelf nog
steeds losse spieren heeft want het rijden was ook fenomenaal.
In de eerste bocht was het een drukte van belang en raakten
Martin Kroon, Erik Ankersmit en Twan Hermkens elkaar. Voor de
regerend kampioen Hermkens was het dan ook gelijk einde verhaal
want hij werd op de bult terug gevonden. Versluis ging er als
de spreekwoordelijke speer vandoor maar helaas voor hem duurde
zijn victorie niet lang want hij moest de Corvette stil zetten.
Michael Kuijpers kwam hierdoor onverwacht aan de leiding en
die stond hij niet meer af. Voor Kroon bleek de touche in bocht
1 hem parten te spelen want de kampioen van 2007 lag op plaats
2 en er had dus meer ingezeten. Maar na de drukke week was hij
uiterst content met plaats 2. John Verberk had een slechte finale
en kwam ook nog eens in aanraking met Harrie van de Putten.
Hierdoor 2 man niet blij alleen Verberk kon nog wel verder rijden
en eindigde net binnen de top-10 op negen.
Dirk van Dijk kende remproblemen en zag zich telkens wat ruim
door de bochten heen gaan en kon Erik Ankersmit dan ook niet
van zijn lijf afhouden. Ankersmit was net niet meer bij machte
om Kroon van de tweede plaats af te stoten al had hij er niet
veel rondjes meer voor nodig gehad. Kuijpers finishte terecht
op 1 en door zijn slechte resultaat in Zuidwolde speel hij nog
geen hoofdrol in de tussenstand. Pierre Blok consolideerde op
plaats 5 want meer zat er niet voor hem door zijn lekke voorband
aan de rechterzijde. Toch blijft hij aan de leiding staan in
het klassement. Het was een slagveld in deze finale want er
kwamen er slechts 10 rijdend over de finish.
1. Michael Kuijpers
2. Martin Kroon
3. Erik Ankersmit
Het was een heerlijke NK vandaag waar voor de 3e keer op rij
niets op aan te merken viel. Het enige minpuntje blijft toch
de gevaarlijke chicane waarbij je haast 2 ambulances nodig hebt
op het terrein. Maar goed alles is verreden en om 19.45 uur
nam iedereen tevreden een biertje.
We hebben op NK gebied nu bijna 2 maanden rust want half augustus
staat Reutum pas op het programma. Dat zal een zandbaan zijn
en zien we misschien weer andere rijders aan de top.