F L A S H B A C K..

 



Europokal Flashback 2008

Nu het seizoen 2009 voor de deur staat en de meeste autocrossers weer staan te trappelen om weer aan de start te verschijnen blikken wij terug naar het Europokal seizoen 2008. Voor het eerst in de Europokal geschiedenis bestond het kampioenschap uit zeven wedstrijden welke zouden mee tellen. Na de winterstop werden dan ook de plaatsen bekend gemaakt.

Kieldrecht 3-4 mei 2008
Terwolde 28-29 juni 2008
Ledde 12-13 juli 2008
Loenen 26-27 juli 2008
Bohnhorst 16-17 augustus 2008
Sankt Vith 13-14 september 2008
St. Lennaarts 27-28 september 2008

De beslissing om het kampioenschap uit zeven wedstrijden te laten bestaan in plaats van zes kwam voort uit het feit dat vorig jaar twee wedstrijden volledig in het water vielen en het kampioenschap moest worden beslist over vier wedstrijden.
3-4 mei 2008..

 

Kieldrecht
Net voor de aftrap van het seizoen gingen de geruchten dat de eerste wedstrijd in Kieldrecht waarschijnlijk niet kon doorgaan. Problemen met een vergunning zouden de doorgang belemmeren. Het verlossende woord kwam een paar dagen voor aanvang. De wedstrijd kon helaas niet doorgaan ondanks de grote inspanningen van de organisatie welke in handen was van het Jansens autosport team. Een grote teleurstelling omdat de baan in 2007 voor een zeer mooie seizoensopening zorgde.
28-29 juni 2008..

 

Terwolde
Voor de tweede wedstrijd op de kalender reisde de Europokal karavaan af naar het Gelderse Terwolde. Een extreme opkomst van coureurs die zich in hadden geschreven voor een weekend spektakel en snelheid want daar staat de baan in Terwolde zeer zeker garant voor.

Een perfecte organisatie door de TACO die ondanks de drukte de zaken gewoon weer goed in orde hadden.

Het Veka Nederlands Kampioenschap heeft inmiddels de helft van zijn kalender afgewerkt terwijl het Eurpokal kampioenschap net begint. Door de grote opkomst is het zeker bij de toerwagens dringen geblazen er zijn immers maar een beperkt aantal finale plaatsen en om daar eentje van te bemachtigen moet je er iedere keer goed bijzitten. Elke manche is dus een finale en een genot om naar te kijken.

Ronny Claeys werd in de toerwagenklasse tot 1600cc op de hielen gezeten door Gilles de Pauw die na een aanvaring met leider Claeys genoegen moest nemen met de tweede plaats. Derde werd Tobias Schulze met de Mr2.

De opkomst in de toerwagenklasse tot 2200cc was zeer groot te noemen. Meer dan 100 rijders probeerden een plaats in de finale te bemachtigen. Na een aantal heftige gevechten in de manches konden de overgebleven coureurs hun kunsten vertonen in de finale. Kopstart was er voor Dirk Rykaert die zich niet van een zege liet weerhouden. De special geprepareerde europokalbolide van Godfried Bergs kon goed meekomen en eiste het zilver op. De laatste fles champagne was er voor Emil Glas.

De start in klasse drie was voor Schoenmakers en Kools. Kools aan de binnenkant pakte de greppel mee en viel een aantal plaatsen terug. Anton Kooremans in de Porsche zag zijn kans schoon en nam de tweede positie over. Nijhof volgde op plek drie. Volgas buitenom probeerde Erik Messink bij de kopgroep aan te haken. Leider Schoenmakers viel terug en de kop werd overgenomen door Kooremans die met zijn nieuwe versnellingsbak de juiste weg was in geslagen en goed op weg ging naar de winst maar Nijhof drong aan en zette de aanval in maar ging in de fout en viel direct een aantal plaatsen terug en zag Messink en Schoenmakers aan hem voorbij gaan.
Met zes deelnemers in de verlaagde kevers motorfietsklasse lijkt de klasse 4 niet echt spectaculair. Het tegendeel werd bewezen de finale was echt het aanzien waard. De verschillen zijn zodanig klein dat er voor elke plek werd gestreden.

Kopstart is er voor Tony Savat die na het doven van het licht als eerste weg gevolgd door de rap vertrekkende Steve Otzer die al snel de blauw bolide van Jos de Groot in zijn gezichtsveld kreeg. De groot won een plek en ging op jacht naar de leider Tony Savat. Met nog drie ronden op de klok stuurde Frans de Thone rijdend op zesde positie zijn auto over het dak gevolgd door een code rood. Herstart op de baan. Opnieuw was de kopstart voor Savat en wist de Groot zijn positie te behouden. Otzer zat er ook goed en pakte de derde plaats.

Na vorig jaar de titel in deze klasse te hebben binnen gehaald is Lammert Brink er wederom op gebrand om de titel mee naar Emmen te nemen. Speciaal voor de Europokal wedstrijden werd een nieuwe auto gebouwd voorzien van een 1600cc Opel motor van WEB tuning. Brink was heer en meester en liet Johan Zomer in het stof happen. Zomer belandde in de greppel op tweede positie en Monein profiteerde. Eelco Kruis had met zijn enkele carburateur voldoende vermogen om de derde plaats vast te houden. In klasse zes namen wij al afscheid van Bart Neerman die zijn zijdranger dwars door zijn versnellingsbak heen boorde, Helaas want met de enorme kracht die de Honda met Turbo ontwikkelde was de coureur haast onoverwinnelijk. Tonny Savat pakte vandaag brutaal de kopstart en mocht zich na acht ronden bekronen tot king of the kevers. Lammert Brink reed sterk en kon de aandringende Bert Eggink van zich af weten te houden. Savat zeer verdiend op positie een. Brink netjes tweede en Eggink op drie.Zaterdagavond laat bouwde Kees Snel nog een nieuwe radiateur in om op zondag te kunnen knallen bij de motorfietsklasse zeven samen met Schoenmakers pakte hij de leiding in de finale gevolgd Bjorn Versluys.

Snel wist vier ronden de leiding te behouden maar viel terug na schakelproblemen. Schoenmakers nam de leiding over. Versluys kon het tempo niet bijbenen en werd voorbij gestoken door Joran van der Kieboom die met de motor van Spies een flinke stap voorwaarts had gemaakt. Hij pakte dan ook de tweede plaats gevolgd door Johnny van der Manakker. Op de eerste startrij in deze finale vonden wij het Hayabusa 4x4 geweld zoals Danny Boere, Joran van Kieboom en Johan Schoenmakers. Schoenmakers vorig jaar nog in een tweewiel aangedreven sprinter had nu de beschikking over vier aangedreven wielen die hem bepaald geen windeieren legden. Zijn snelle start maakte hem meteen tot leider hetgeen hij tot het vallen van het zwartwitgeblokt ook vol blijft houden. Danny Boere kon goed volgen op geringe afstand maar voelde de hete adem van van der Kieboom in zijn nek.

Toch wist de coureur uit Bodegraven de tweede positie te behouden en moest van der Kieboom genoegen nemen met een derde stek. Vader en zoon van der Coelen waren in deze klasse (9) de te kloppen mannen. De mannen uit Baarlo hadden de zaken goed voor elkaar. Andre Vrieze kon goed volgen maar vanuit de achterhoede kwam Jan de Haan in noodvaart naar voren. De andere deelnemers leken stil te staan. De Haan belandde op de derde plaats en zette de aanval naar de leiders voort. Deze zagen voortijdig het zwartwit geblokt voordat de Haan werkelijk een bedreiging kon vormen.

Op vrijdagavond laat kwam Willem Snijder het rennerskwartier op rijden met zijn nieuwe A&P bolide. Voorzien van een Honda S2000 krachtbron om te kunnen strijden in klasse 10 en 11. Tijd om de drangers te voorzien van verf en het monteren van een stoel was er niet.

Met een half complete auto werd op zondag de finale bereikt en was de kopstart voor de snelle stucadoor uit Zuidwolde. Samen met Patrick Cleys doken zij samen de eerste bocht in op de voet gevolgd door Jan de Haan. Cleys oppermachtig langs Snijder en nam de leiding over. Cleys kennend gaf hij deze zeer moeizaam uit handen zo ook deze keer. Cleys won deze finale gevolgd door de Buchl van de Haan en Henk van het Hart. Snijder viel helaas uit met koppelingsproblemen.

De allerlaatste finale voor de superfinale was weggelegd voor de coureurs van de special autocross boven de 2000 cc. De gehele dag al een super prestatie voor de Hondaspecialist Eimert de Groot die niet alleen op zaterdag het hoogste schavotje mocht beklimmen, ook voor de laatste finale op zondag wist de coureur uit Arkel, John Verberk voor te blijven.
Henk van het Hart wist Sebastiaan Schuurman te verschalken en maakte het rijtje compleet.

De junioren waren in Terwolde ook weer van de partij en zullen tijdens elke europokal wedstrijd hun kunsten vertonen. Marcel Reints heeft het kunstje goed van zijn vader afgekeken en werd na het verschalken van Sander de Haan eerste. Kevin Keyl zag als derde het zwartwit geblokt.
12-13 juli 2008..

 

Ledde
Met een hoop regen voor de derde wedstrijd die plaats zou vinden in het Duitse Ledde zagen de vooruitzichten er niet best uit. Gelukkig bleef de baan en het rennerskwartier ongemoeid en kon de derde wedstrijd toch doorgaan vinden.

Het zat Peter Timmermans op beide dagen niet mee. Zijn tweewiel aangedreven sprinter verkoos op zaterdag in plaats van de baan het luchtruim en tijdens de superfinale zagen wij de snelle Belg in leidende positie met de geleende 4x4 sprinter van Eric Joossen een serieuze duikeling maken.
In de motorfietsklasse van de kevers was er weinig strijd te bekennen. Tony Savat moest op zaterdag al afscheid nemen van zijn strijdmakkers met een gebroken distributieketting en zo streden er maar vier kevers voor de grootste beker.

Door het slechte zicht op de baan werden verschillende rijders verrast en konden velen niet hun paardenkrachten niet benutten en kwamen er verrassende winnaars als eerste over de streep.

In klasse 1 mocht Steven Guillemyn zich de winnaar noemen. Bij de toerwagens tot 2200cc was Ronny Santing de sterkste.

Bij de grote 4x4 kanonnen Randy Nijhof voerde lang de leiding maar viel op koppositie uit en zag Richard Kools de grootste beker mee naar huis nemen.
De kevers van klasse vier reed met hetzelfde aantal de eerste finale. Steve Otzer reed gedreven en zag als eerste het zwartwit geblokt.

Lammert Brink reed na een aanvaring met Hendrik Glas in de special toerwagens tot 1600cc naar de volle winst, terwijl Wouter van Vugt verrassend hetzelfde deed in klasse zes.

De familie Wouters zat het op zaterdag ook niet mee en moest naar een aanvaring een gedeelte van de neus lassen. Hoewel Wouters er op zondag weer bij was konden zij geen vuist maken tegen het geweld van de Duitse Mario Hanneken maar wist in klasse acht wel de winst naar zich toe te trekken.

Dat JVDC crossframes niet heeft stil gezeten van de winter was al zichtbaar in Terwolde en ook hier in Ledde melden vader en zoon zich in de top drie toch moesten beide coureurs hun meerdere te kennen geven aan Ronny Vlassak die op een mooie wijze het goud pakte.

Het heeft Huib Versluis na de overstap van acht cilinders terug naar vier nog maar weinig meegezeten. De transporteur uit Nederhorst den Berg klampte op zaterdag nog met stroomproblemen. Op zondag waren de problemen verholpen de was hij in klasse tien en de X klasse oppermachtig.

Als afsluiter mochten de junioren hun kunsten vertonen. In Ledde ontbrak titelkandidaat Marcel Reints die waarschijnlijk zijn zinnen heeft gezet op het NK. Jimmy Poelarends liet de rest van het veld in het stof bijten en ging er met de grootste beker vandoor.

De twintig ronden tellende superfinale werd halverwege stil gelegd door een harde koprol van Peter Timmermans die ruim aan de leiding ging. Na de herstart reed Lammert Brink een aantal ronden op kop maar spinde waardoor hij de leiding uit handen moest geven aan Danny Boere die de superfinale op zijn naam mocht schrijven.
26-27 juli 2008..

 

Loenen
Opnieuw warme dagen voor de vierde wedstrijd van het europokal kampioenschap op het Loenense zwarte zand. Met de aflassing in het achterhoofd van het voorgaande jaar vertrouwden wij opnieuw op de weergoden.

Op zaterdagavond tijdens de nachtcross sloeg het weer echter om en veranderde de baan en het rennerskwartier in een grote modderpoel. Met man en macht werd de baan en het rennerskwartier gangbaar gemaakt om op zondag toch het wedstrijdschema te kunnen afwerken.

Na twee kleibanen is het nu de beurt voor twee banen die over een andere ondergrond beschikken. Het zwart zand van Loenen is voor sommige coureurs een ramp om te rijden en andere snelheidsaanbidders zweren bij het zand van Loenen. Dit betekent dat de vierwiel aangedreven sprinters niet altijd in het voordeel hoeven zijn op de zware ondergrond.

Vorig jaar had Danny Boere de beschikking over een tweewiel aangedreven sprinter en een 4x4 Buchl. Deze tweewiel drive had duidelijk het voordeel in het zand vanwege het gewicht en de bodemvrijheid van de auto. Dit jaar zal de kampioen van de motorfietsklasse het met zijn 4x4 moeten doen. Helaas ging het voor de coureur uit Bodegraven flink mis. Een duikeling tijdens de zaterdagwedstrijd bracht een vroegtijdig einde en ging gepaard met het nodige letsel. Beide armen en nek raakten zwaar gekneusd en brachten een ongeplande rustperiode met zich mee.

Ook in het Duitse Bohnhorst is de bodemgesteldheid totaal niet te vergelijken met de eerste twee wedstrijden en kunnen er verrassende winnaars uit de bus komen maar dat zien wij pas over drie weken.

Mr2 versus Ibiza
De ideale auto voor op het zand is bij de toerwagens is de Toyota Mr2. Diverse keren heeft de japanner zich bewezen in de kampioenschappen en was het zaak aan de overige bestuurders om dit geweld achter zich te houden. Op zaterdag was het Bram Hoogstra die in (jawel) een Mr2 iedere 1600cc tellende toerwagen te snel af was. Op zondag leken de Toyota's wederom over de beste papieren te beschikken maar was het Seat rijder Peter Theunissen die in zijn Ibiza de winst mee naar huis mocht nemen.
Het gehele weekeinde was Keverdokter Richard Zwiep overmachtig in klasse twee maar een zwarte vlag in de halve finale wegens onsportief rijgedrag bracht een einde aan zijn wedstrijd.

Winst was er voor Bart Jan Blauw die zijn Seat het beste over de zandbaan wist te manouveren, wielewaele coureur Dirk Rijkaert pakte na veel aandringen een zeer verdiende tweede stek.

Richard Kools moest op zaterdag nog genoegen nemen met een tweede plaats maar duldde op zondag geen tegenstand van Randy Nijhof. Kools ging er in de finale eens goed voor zitten pakte de volle winst.

De bijna uitgeroeide verlaagde motorfietskevers kregen er een nieuw speelkameraad bij in de persoon van Jeroen de Schepper. De Schepper kreeg op vrijdag zijn nieuwe Rpower ter plaatse afgeleverd en maakte op zaterdag voor het eerst kennis met de krachten van de Hayabusa krachtbron.
Kampioen van de motorfietsklasse Walter Christianen ging naar huis met de grootste beker en de dikste enveloppe.

Vroegtijdig werd er in klasse vijf afscheid genomen van een aantal titelkandidaten die hun bolide met technische problemen aan de kant moesten zetten, waaronder Hendrik Glas en Richard van Schaick.

Lammert Brink stuurde zijn Kever hard over het dak nadat een wiel voor de chicane afbrak en stapte na de koprol uit met een pijnlijke arm, die na controle op meerdere plekken gebroken leek te zijn. Dat gaf de kans aan Bart Nackaerts om zijn kunsten te vertonen in het zand hij was de sterkste en bleef Jan van Orshaegen ternauwernood voor.

Regerend Meister der meister Bert Eggink kon een ontketende Fred de Haan temmen en deed goede zaken voor het kampioenschap. Dat het zwarte zand van Loenen niet geschikt was voor vierwiel aangedreven auto bleek namelijk aan de uitslag van de sprintklassen. Daar bleken de tweewiel aangedreven bolides duidelijk in het voordeel. In klasse zeven pakte oudkampioen Bart van Deursen de meeste punten en in klasse acht was de nieuwe auto van Jeremy Vandergeeten voorzien van het nieuwste type Hayabusa motorblok oppermachtig. Met de titel half op zak in Het Veka Nederlands Kampioenschap bij de sprint 1600 cc maakte Edwin Tolkamp een uitstapje naar de Europokalwedstrijd in Loenen. Niet geheel onverdienstelijk, een eerste plaats in de klasse negen speciaal autocross tot 1600cc was zijn deel,voor de snelle bolide van Rene van der Coelen.

De baan in Loenen staat eigenlijk op het lijf geschreven voor deze snelle Belgische coureur en waar andere terugschakelen schakelt deze coureur het liefst nog een tandje erbij. Wij hebben het natuurlijk over Patrick Cleys die ook in Loenen het sterkste was in klasse tien. De winst in de laatste grote klasse was er voor Pierre Blok die Addie Prins het nodige zand liet happen.
De superfinale was er een die niet snel zal worden vergeten. De zware zandbaan leverde een verrassende winnaar op. Een verlaagde kever met een zeer sterke Honda S2000 motor bracht Jan-Maarten Schuurman de meeste punten op. De superfinale in Bohnhorst was bijna een kopie, maar door een koprol schakelde Schuurman zich zelf uit en nam Fred de Haan de koppositie over. Op deze zware ondergrond won ook deze keer een verlaagde kever.
De deelname van Lammert Brink was wel de meest opvallende gebeurtenis. Na zijn harde crash in Loenen waarbij hij diverse breuken aan zijn arm en schouder opliep stond de coureur uit Emmen weer aan de start. Weleens waar helemaal ingetapet en onder invloed van pijnstillers de kampioen van vorig jaar als eerste over de streep zelfs de deelname aan de superfinale liet de coureur niet voorbij gaan maar helaas ging zijn motor naar een aantal ronden in vlammen op.
13-14 september 2008..

 

Sankt Vith
Na een afwezigheid van twee jaar reist de Europokal karavaan weer af naar het Belgische Sankt Vith. Na een prachtige reis via Liege en Verviers over de E42 tot aan Sankt Vith Nord. Hier kon men de mooie crossbaan vanaf de snelweg al aan de linkerzijde zien liggen. Veel energie en geld was er gestoken in het preparen van een mooie harde crossbaan. Het knollenveld van twee jaar geleden was dan ook snel vergeten bij het zien van deze piste.
Al snel werd het duidelijk dat de regen die over St. Vith was heen getrokken het rennerskwartier en de speciaal afgegraven baan niet veel goeds deden. Met man en macht werden door de organisatie de vrachtauto's en caravans het drassige rennerskwartier ingetrokken. Tijdens de tijdtrainingen zagen de meeste coureurs het niet meer zitten en was er geen doorkomen aan in het rennerskwartier. Het Europokal bestuur dacht hier gelukkig hetzelfde over en hield de zaterdag voor gezien.

Vol goede moed werd er op zondag na een lichte nachtvorst begonnen aan de wedstrijden. De baan had veel te lijden gehad door de regen en droogde zeer slecht maar wat wil je ook met een middagtemperatuur van 12 graden. Ondanks het schuiven en zelfs het verwijderen van een bergoplopende chicane bleef de baan zeer zwaar. Rond de klok van half 6 kon men dan ook pas beginnen aan de soms beslissende finales.

De Jeugdklasse had het zwaar op de baan in het Belgische St. Vith toch liet Jimmy Poelarends er geen gras groeien en reed als het eerste over de eindstreep waarmee hij het kampioenschap nagenoeg veiligstelt. Dit alles onder het toeziend oog van kersvers NK juniorkampioen Marcel Reints die vanaf de zijlijn moest toekijken. Het reglement schrijft voor, dat een coureur die de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt en in het bezit is van een rijbewijs niet meer mag deelnemen aan de wedstrijden in Belgie en Duitsland in de jeugdklasse.

Bij de toerwagens tot 1600cc was er winst voor Ronny Claeys met zijn Honda die goede zaken in het klassement deed. Door de eerste plek te bemachtigen is de Honda coureur terug in de strijd voor de befaamde titel. Aanvoerder in het klassement Nick Pelgrom moest genoegen nemen met een zesde plaats.
Richard Zwiep voerde deze klasse een tijdje aan tot de motor van de oranje kever slechter en slechter begon te lopen. Knap was dan ook dat hij alsnog een 4e plaats veroverde. Maar de voorsprong die hij samen met Alain Feller, die eenmalig weer eens meereed, had opgebouwd was indrukwekkend. De overname van Feller was er dan ook snel en in zijn witte kever liet hij de overige deelnemers stof happen. Met de volle winst snoepte hij zo erg dure punten van de leiders in het klassement af. Een tweede plaats was er voor Bart Jan Blauw in zijn blauw/roze Ibiza. Met een tiende plaats zag Dirk Rijkaert zijn eerste plaats worden ingenomen door Ronny Santing die op dit moment de meeste kans maakt om kampioen te worden.
Een valse start in de finale van de snelste standaardklasse maakten Toon Kooremans op slag kansloos voor de finale. In de herstart zagen we de Brabander dan ook niet meer terug door een mechanisch probleem en zag zo zijn leidende positie in de tussenstand ernstig in gevaar komen.. Hierdoor lag de weg open voor de Ford Cosworth van Richard Kools. De ontketende Kools lijkt dit seizoen rechtstreeks op de titel af te stuiven maar moest zijn meerdere kennen in de Golf van Erik Messink die keurig reed. Maar Kools nam dan ook geen enkel risico daar hij binnen 1 ronde ook de regerend kampioen Frank Schoenmakers langs de kant zag staan met een aandrijfassen vretende Subaru.

Met zes deelnemers in de motorfietsklasse van de kevers mochten de coureurs ook in St. Vith hun bolides de sporen geven. Jos de Groot verspeelde zijn kansen door op koppositie uit te vallen met een kapotte astap. De kans op een eventuele titel lijkt daarmee verkeken en zo zal de strijd losbarsten in St. Lenaarts tussen Steve Otzer en Tonny Savat. Walter Christianen bewees weer de snelste te zijn en zag als eerste het zwartwit geblokt.

Na de sleutelbeenbreuk van Lammert Brink tijdens de wedstrijd in Loenen hadden de meeste mensen de coureur afgeschreven als eventuele kanshebber voor de titel. Brink liet zich niet uit het veld slaan en liet in Bohnhorst al zien dat hij nog steeds de touwtjes in handen heeft. Na een prachtige strijd met Willem Snijder, die met zijn oude motor aan de start verscheen, wist de autohandelaar uit Emmen ook in St. Vith de meeste punten in de wacht te slepen.

Na de Meister der Meisters overwinning afgelopen jaar is Bert Eggink opnieuw een grote kandidaat voor de fameuze titel. Door het behalen van de overwinning in klasse zes kwalificeerde de snelle kevercoureur uit Eerbeek zich wederom voor de superfinale en voert op dit moment ook het klassement aan voor Jan-Maarten Schuurman die in St. Vith als vierde eindigde.

Voor Joran van der Kieboom bracht de Belgische baan een dubbele overwinning. Van der Kieboom heeft de ex-Spies bolide geheel onder controle en pakte in klasse 7 en 8 de winst gevolgd door Annick Joosen die er beide keren erg dicht opzat. In klasse 8 probeerde ze zelfs verschillende malen de kop over te nemen en zo laat zij zien aardig uit de voeten te kunnen met de tweewiel aangedreven sprinter in haar debuutjaar. Jammer dat de successen wat te laat komen voor de titel. Maar voor 2009 kunnen we crazy Barbie weer in de gaten gaan houden.

Opvallend was ook de deelname van de EK rijders Michael Kueches en Jean-Philippe Duckers. Het opvallende hieraan was dat deze rijders niets in te brengen hadden tegen de Nederlandse en andere Belgische toppers die deze wedstrijd domineerden.

Ook hier een valse start in de finale. Maar liefst 4 man elimineerden zichzelf waaronder polehouder Bruno van Landuyt. Herbert ter Maar liet zich niet van de wijs brengen en bleef stoicijns staan bij de eerste start. Hierdoor kon hij bij start 2 de kop pakken. De hele dag zal zeer dominant rijdende van Landduyt presteerde het om vanaf de achterste rij binnen 1 ronde op plaats 2 te komen. Na een felle strijd met ter Maat stelde van Landuyt orde op zaken. Hij wilde doen waar hij voor gekomen was: winnen. Toch ging het mis met de erg ruw over de gatenkaas te rijden. Alle stukken zeil die onder de motor doorhangen wapperden eraf en ineens was van Landuyt zoek en kon Herbert ter Maat zijn plaats 1 weer terugpakken.

In St Lenaarts lijkt de strijd tussen vader en zoon van der Coelen te gaan. Hoewel het schrapresultaat van zoon Rene lager is en het puntenverschil zeer weinig is voert vader John de lijst aan. Hoewel de start van de finale voor Honda specialist Eimert de Groot was kon de man uit Arkel zijn positie niet verzilveren. Een koprol bracht het einde van zijn finale en zo kreeg Peter Lambrechts verrassend de leiding in zijn schoot geworpen. Met een tweede plaats behaalde Patrick Cleys het kampioenschap binnen en de titels in de EP zijn voor deze sympathieke Belg bijna niet meer te tellen.

Eimert de Groot kon het slecht verdragen dat de finale in klasse tien niet winnend werd afgesloten. Om het tegendeel te bewijzen reed hij volgas naar de eindstreep en liet hij de nieuwe Nederlands kampioen Pierre Blok achter zich. Blok maakt ook in deze klasse kans op de titel. John Verberk hield de schade beperkt door achter Blok te eindigen en maakt ook een kans om de titel wederom binnen te slepen. Dat er slechts 5 auto's finishten was te wijten aan een herstart waarbij slechts 6 deelnemers opnieuw opstelden. En aangezien het reglement voorschrijft dat je moet finishen om punten te kunnen halen was St. Vith een slijtageslag voor deze klasse.

De superfinale in St. Vith heeft slechts 8 ronden geduurd door een brandje bij de kever van Patrick Boessenkool waarvoor uiteraard de rode vlag werd gezwaaid. Hierna zorgde de duisternis ervoor dat er een einde kwam aan deze ongelijke strijd.

Hierbij lag Tonny Savat aan de leiding voor Eggink en de klassementsleider hierin, Patrick Cleys, werd slechts 6e. De toegekende punten, ondanks slechts 8 ronden wedstrijd, die hierbij horen maken Cleys tot de man die de titel bijna niet meer kan ontgaan.
27-28 september 2008..

 

St. Lenaarts
Na een waterig kampioenschap was het tijd voor de kampioensafsluiter in het Belgische St. Lennaarts oftewel het Walhalla van de lage landen. Juist op deze baan gelegen, in een groeve, kwam het Europokal kampioenschap 2008 tot een ontknoping. Met ieder twee titels op zak waren Johan Schoenmakers en Patrick Cleys de grote kampioenen.Het Belgische evenement kende een apart verloop. Gebruikelijk is dat een Europokal weekeinde op 2 aparte crossdagen afgewerkt wordt, maar de vergunning die hier afgegeven werd door de gemeente liet dat niet toe. Hierin werd expliciet vermeld dat er na 18.00 uur niet meer gereden mocht worden. Hierop besloot de organisatie maatregelen te nemen. De tijdtraining werd normaal verreden en de zondagwedstrijd, daar waar de kampioenschappunten behaald kunnen worden, verdeelde men over beide dagen. Achteraf bleek dit de juiste keuze daar anders de vroeg intredende duisternis de ruim 300 rijders zeker parten was gaan spelen.

Bijna alles verliep volgens plan behalve de zware crash van de Belg Bart Nackaerts. Een aanrijding met Gerald Kemper zorgde ervoor dat de lage kever van Bart met hoge snelheid in de wal belandde. De impact van deze klap was zo enorm dat Bart 2 ruggenwervels brak en er ook nog 1 zwaar beschadigde. De voet die Nackaerts brak baarde hem achteraf veel minder zorgen. "Ik neem Kemper niets kwalijk. Het was gewoon een race incident en dat heb ik hem ook uitgelegd toen hij mij belde om zich op de hoogte te stellen van mijn situatie", vertrouwde Nackaerts ons toe. "Het gaat op dit moment redelijk met me en er wordt gekeken of er operatief iets aan te doen is. Anders moet ik de komende 3 á 4 maanden rust houden en dat betekent 23 uur per dag plat blijven liggen. Maar dat heb ik er graag voor over om te zorgen dat het weer helemaal goed komt".

Ondanks dat hij niet meer als rijder in de sport deel zal kunnen nemen door zijn zware blessure worden er alweer plannen gesmeed voor 2009. "Komende winter wordt er een nieuwe auto klaar gemaakt waarin een andere rijder mijn dromen gaat nastreven. Dus ze zijn nog niet van me af", sprak Nackaerts opgewekt.

Het zeer spannende verloop van het seizoen resulteerde erin dat er nog 10 van de 12 kampioenschappen onbeslist waren. Jimmy Poelarends had alle voorgaande wedstrijden bij de junioren al op zijn naam geschreven en alleen zijn inschrijving was al voldoende om het kampioenschap te behalen. En dat deed hij dan ook nog eens in stijl door de laatste wedstrijd winnend af te sluiten.

In de twee zwaarste Sprintklassen is de Belg Patrick Cleys al sinds 2003 the-man-to-beat. Alleen in 2007 behaalde hij geen EP titel maar was daar weer de sterkste in het NK. Nu was het maar goed dat hij de titel in klasse 10 de vorige wedstrijd al binnen hengelde want in St. Lenaarts wist hij niet tot de finale door te dringen.

In de klassen tot 1600cc en tot 2200cc, met 2 aangedreven wielen, waren het de Belgen Ronny Claeys en Dirk Ryckaert die in eigen land de titel konden vieren.

Bij de 4WD's was het Richard Kools die de titel voor het grijpen had. In de week voor de grote finale had hij dan ook het zekere voor het onzekere genomen en zijn complete Ford Escort Cosworth nagekeken. Niets wilde hij aan het toeval overlaten, de titel in klasse 3 stond namelijk hoog op zijn verlanglijstje daarom werd de titel werd met winst veilig gesteld.

De lage kevers zijn onderverdeeld in 3 categorieen waarbij het type motor een belangrijke rol speelt. Als er een motorfiets in ligt met maximaal 1320cc ben je veroordeeld tot klasse 4. Deze klasse zal in 2009 waarschijnlijk niet meer terugkeren gezien het geringe deelnemersaantal. Toch was de strijd er dit jaar niet minder om met Steve Otzer in de hoofdrol. De Belg behaalde de meeste punten in deze klasse door in elke wedstrijd te scoren. Helaas voor hem gaf het verplichte schrapresultaat de doorslag in het kampioenschap. Met 3 overwinningen behaalde zijn landgenoot Tonny Savat zo de titel ondanks zijn uitvalbeurt in Ledde.

In de klasse tot 1600cc, met louter automotoren, was het de Drent Lammert Brink die de kroon op zijn seizoen zette. In Loenen maakte hij een zware koprol mee waarbij hij verschillende botbreuken opliep. Hij herstelde zich zeer snel en zo reed ook hij naar de titel met winst in alle wedstrijden voor en na zijn koprol.

De koningsklasse bij de kevers is klasse 6 waar ze allemaal aan mee mogen doen. De cilinderinhoud ligt hier op maximaal 3,5 liter, ongeacht het type motor. Bert Eggink zette hier de beste prestatie neer door in elke wedstrijd punten te scoren. En zo wist hij met ruime voorsprong zijn tweede plaats van vorig seizoen te overtreffen.

Johan Schoenmakers kocht na afloop van het seizoen 2007 een compleet nieuwe auto. Het 2WD concept werd buiten de deur gezet en hij begon te dromen van 2 titels in de Europokal. En dat er ook dromen zijn die uitkomen, maakte hij bij de laatste wedstrijd mee. In beide motorfietsklassen werd de titel behaald en dat was sinds Sjaak Spies zijn actieve deelname niemand meer gelukt.

In de klasse tot 1600cc werd een unieke prestatie neergezet door de familie van der Coelen. Zowel vader John als zoon Rene schreef zich hier voor in en zagen dat de strijd om het kampioenschap tussen hen zou gaan. Junior verwees senior naar het tweede plan. Als kanttekening moeten we toch plaatsen dat de sprinter van Rene aandrijving had op alle 4 de wielen.
John Verberk begon het seizoen met open vizier. Hij reed zowel in het NK als het EK verschillende wedstrijden mee, maar kende daarin enorm veel pech. Gelukkig voor hem bleef de pechduivel in het EP kampioenschap weg. De concurrentie was erg sterk met Pierre Blok en Eimert de Groot als voornaamste kapers op de kust. Toch wisten deze beide Honda rijders niet tot de finale door te dringen. En zo wist John Verberk zich voor de start al zeker van de titel in klasse 11.

Patrick Cleys zag zijn plaats in de Superfinale in rook opgaan door zich niet rechtstreeks te plaatsen. Zijn grootste concurrenten Bert Eggink en Tonny Savat deden dit wel. Door het afzeggen van een 3-tal rijders kon Cleys zich alsnog opmaken voor de Superfinale. "De kans op de titel Meister der Meisters krijg je niet elk jaar dus ben ik de rijders die nu niet meedoen erg dankbaar dat ik deze kans alsnog krijg", aldus de strijdlustige Cleys die er nog 1 keer voor ging zitten.

In deze 20 ronden durende finale was het al snel Bert Eggink die er hard afging en zo kon hij Cleys niet meer inhalen. Tonny Savat kon dit nog wel maar hij viel, evenals Cleys overigens, halverwege de finale uit. En zo pakte Cleys de felbegeerde titel Meister der Meisters voor de tweede keer in zijn inmiddels imposante carriere.
geplaatst: 26-3-2009.