|
|
|
|
Volgens
de dikke van Dale:
au·to·cross
de; m -es veldrit voor auto's
Het woordenboek:
au - to -
cross [‘ ootoo-, ‘autoo-]
(Engels) de -woord (mannelijk) autocrosses wedstrijd van (oude) auto's
over natuurlijk terrein, waarbij in veel gevallen hinderen, botsen
enz. geoorloofd is.
Volgens Wikipedia:
Een autocross is een crosswedstrijd die, in tegenstelling tot een
rally,
op een weiland
of een ongebruikt buitenterrein wordt verreden. De auto wordt bestuurd
door een persoon, en in een manche rijden enkele auto's mee. Doorgaans
bestaat een evenement uit meerdere manches voor verschillende klassen.
Volgens het KNAF Boek:
Onder een autocross wordt verstaan een snelheidswedstrijd welke wordt
gehouden op een permanent of semipermanent circuit of op een tijdelijk
afgezette baan, met dien verstande dat het wegdek geheel onverhard
dient te zijn en daarom niet van bestrating mag zijn voorzien.
Hoewel autocross van oorsprong waarschijnlijk is bedoeld om op een
prettige manier van de auto af te komen waarmee je jarenlang lief
en leed hebt gedeeld, is er de laatste vijftien jaar nogal wat veranderd.
Deze auto's vind je alleen nog terug in de Standaardklasse en steeds
vaker zijn het dan auto's waarmee nog jarenlang op een zeer snelle
manier aan het verkeer kan deelnemen. Vanzelfsprekend voldoen de auto's
in alle klassen aan de nodige veiligheidseisen zoals de inbouw van
een rolkooi. In de loop der jaren zijn de deelnemers tot de ontdekking
gekomen dat wanneer er toch een complete rolkooi gebouwd moest worden,
je met wat extra aanpassingen de rest van de carrosserie dan even
goed kunt weglaten. Je hebt dan een auto van ongeveer vijfhonderd
kilo en dat scheelt nogal wat in wegligging en snelheid. Echter, om
te beginnen blijft de Standaardklasse nog steeds de goedkoopste vorm
van autocross. Dure auto's met meer dan 2000 cc en vierwielaandrijving
zijn in deze klasse niet toegestaan. Afgezien van enige versterkingen
en het verwijderen van het interieur en de ruiten, mag er aan de auto,
inclusief de motor, niets veranderd worden. Wil je toch met vierwielaandrijving,
turbo's en wat dies meer zij in een normale straatauto de strijd aangaan,
dan is dat mogelijk in de Toerwagenklasse.
De meeste deelnemers geven er echter de voorkeur aan om met een zogenaamde
eigenbouw auto deel te nemen. Dit kan in diverse klassen waarin gescheiden
van elkaar om de hoogste eer wordt gestreden. In de Keverklasse tot
1600 cc en in de Sprintklasse van 1600 tot 2000 cc is, om de sport
betaalbaar te houden, het gebruik van vierwielaandrijving niet toegestaan.
In de klasse boven 2000 cc is op technisch gebied echt alles toegestaan.
De enige voorwaarde in deze eigenbouw klasse is dat het frame, oftewel
de rolkooi, aan flink wat (sterkte-) eisen moet voldoen. Het aantal
deelnemers in de autocross (de)autocross is met 1500 licentiehouders
de op een na de grootste Sectie binnen de KNAF) heeft ervoor gezorgd
dat er gespecialiseerde bedrijven zijn waar je een kant-en-klare eigenbouw
auto kunt aanschaffen waarbij je kunt kiezen welke motor je voor de
aandrijving het meest geschikt acht.
Autocross wordt dus op verschillende niveaus beoefend. Er zijn in
Nederland club- en regiokampioenschappen, maar ook een officieel Nederlands
Kampioenschap. Omdat autocross in nagenoeg alle Europese landen wordt
bedreven, heeft de FIA ook een officieel Europees Kampioenschap in
de Toerwagenklasse, en in de eigenbouw of Divisie 3 tot 1600 cc en
Divisie 3 boven 1600 cc. Waar het Nederlands Kampioenschap beperkt
blijft tot zes meetellende wedstrijden, bestaat het Europees Kampioenschap
uit ongeveer twaalf wedstrijden. Wil je aan dit kampioenschap meedoen,
dan moet je niet terugdeinzen voor een wedstrijdje in Portugal, een
weekendje Tsjechie met aansluitend nog een wedstrijd in Letland. In
2009 heeft Glenn van Rosmalen voor Nederland het Europees Kampioenschap
in de Divisie 3 (tot 4000cc) weten te behalen.
Het feit dat de Autocross weinig beperkingen ten aanzien van de preparatie
van de auto kent, maakt dat een ieder zijn eigen ideeen van hoe het
zou moeten, in de praktijk kan uitproberen. De vorm van autosport
waar handigheid en technisch inzicht het kan winnen van het grote
geld. Reikt de ladder van jouw ambities en financiele mogelijkheden
niet zo hoog dan kun je dus op regionaal niveau toch veel plezier
aan deze vorm van autosport beleven.
Na deze inleiding welke rechtstreeks uit het KNAF boek is overgenomen
proberen wij een algemeen verhaal over autocross voor jullie inzichtelijk
te maken.
Zoals je hierboven kunt zien is de definitie van autocross nogal een
ruim begrip.
Zelfs het gewone woordenboek omschrijft autocross nog steeds als een
tijdverdrijf waarbij oude auto's elkaar mogen hinderen en bewust op
elkaar inrijden.
De dikke van Dale komt niet verder dan een veldrit voor auto's en
het KNAF boek hanteert nog steeds de teksten van 20 jaar geleden.
Inmiddels is er veel veranderd in de autosporttak autocross. Met z'n
1500 licentiehouders zijn de autocrossers de op een na grootste sectie
binnen de KNAF. De prettige manier om van je auto af te komen heeft
plaatsgemaakt voor standaard auto's die vermogens bezitten van rond
de 200 pk. Speciale motoren worden vanuit Japan geimporteerd om te
worden gemonteerd in de veelbesproken Toyota Mr2's.
Toerwagenklasse
Om aan de eisen van deze klasse te voldoen dient men een
officiele Nederlandse standaard en in serie (minimaal 500 stuks) gemaakte
auto te gebruiken. Maximaal kenteken gewicht mag niet meer dan 1500
kg bedragen. De originele carrosserie dient behouden te blijven.
De toerwagen klasse telt een aantal imposante bolides. Waaronder een
Subura Impreza, Mitsubishi Lancer, Volkswagen Kever 4x4 of een Honda
Civic 4x4. Men dient zich wel aan de regels te houden wat betreft
wielophanging. Deze dienen op de originele punten te worden bevestigd.
Ook dient bijvoorbeeld het motormerk overeen te komen met het merk
van de carrosserie en het maximaal aantal cilinders. Je mag dus geen
Chevrolet V8 motor maken in een Chevrolet Matiz.
Wel toegestaan om de auto te voorzien van vierwiel aandrijving ondanks
dat dit niet op de auto is geleverd. Bijvoorbeeld een Opel Astra 4x4.
(Maar dit kan per kampioenschap verschillen.) Welke nooit is geproduceerd.
Keverklasse
In deze klasse dienen alle auto's voorzien te zijn van een
originele stalen VW Kever carroserie (het dak en zijbeplating moet
origineel zijn net als de bodemplaat en de vooras).
Motor en versnellingsbak zijn vrij net als de schokbrekers. De achterwielophanging
moet zijn oorspronkelijke ophangpunten behouden net als de originele
draagarmen.
De Keverklasse is inmiddels ook met zijn tijd meegegaan en maakt gebruik
van de modernste motoren. De kunst blijft om die motoren van zoveel
mogelijk brandstof te voorzien door de voorgeschreven 40mm carburateur.
De vermogens liggen dan ook erg dicht bij elkaar en zorgt ervoor dat
deze klasse spectaculair blijft. Inmiddels heeft de motorfietsmotor
ook zijn entree gemaakt in de keverklasse en zijn enkele auto's voor
zijn van een motorfietskrachtbron. Door de restrictie gaan de rijders
zich richten op gewicht en wegligging. De vermogens van de gebruikte
motoren liggen rond de 180 pk.
Sprint 1600 klasse
Dit is een geweldige klasse, zelfbouw 2 wiel aangedreven
auto's, maar ook zijn er professionele chassisbouwers die deze frames
maken. In deze klasse zijn slechts een aantal zaken vast gelegd o.a:
ook weer de cilinder inhoud met maximaal 1600cc, verdere ontwikkeling
en keuze van de motor is vrij net zoals de versnellingsbak, schokdempers
etc... ook vrij van keuze zijn.
De afgelopen jaren werden in deze klasse de motorfiets motoren een
zeer gewild product door het lage gewicht en veel vermogen. Maar ook
blijken de automotoren bouwers niet stil te zitten, zo is deze klasse
zeer competitief te noemen. |
| |
|